Αντίσταση - οργάνωση – αγώνας

Μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθοί, ασφάλιση-περίθαλψη, σπουδές, ελευθερίες ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Με σωματεία όργανα αντίστασης και διεκδίκησης ενάντια στην υποταγή, τη συνδιαχείριση και το συμβιβασμό

Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2007

Δίπλα στους φοιτητές: Να μην περάσει ο νόμος-πλαίσιο.

Η κυβέρνηση συμπληρώνει με ταχύτητα το παζλ της ταξικής επίθεσης σε όλες τις βαθμίδες.
Μετά τα νέα βιβλία στο δημοτικό και το νόμο ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, ο νόμος-πλαίσιο…
Στο στόχο τα μορφωτικά, εργασιακά δικαιώματα και το κίνημα.

Η γενιά που το σύστημα πανηγύριζε ότι την είχε κερδίσει στέλνει το ηχηρό της χαστούκι: Οι πάνω από 300 καταλήψεις και οι τεράστιες διαδηλώσεις που επαναλαμβάνονται από τον περασμένο Μάη – επιδεικνύοντας εντυπωσιακή αντοχή- έχουν εκνευρίσει την κυβέρνηση και όλα τα κέντρα εξουσίας του συστήματος. Μετά το διπλό στραπατσάρισμα της (με την αναβολή της ψήφισης του νόμου το καλοκαίρι και τα προβλήματα που συνάντησε για την αναθεώρηση του άρθρου 16), η κυβέρνηση επείγεται να περάσει το νέο νόμο-πλαίσιο για να προχωρήσει ένα ακόμα βήμα την αντιμεταρρύθμιση στην εκπαίδευση.
Οι ρεπλίκες ανθρώπων που ως «κορυφαίοι δημοσιογράφοι» έχουν αναλάβει την παραπληροφόρηση του λαού μέσα από τα ΜΜΕ, στάζουν κάθε μέρα υστερικά τη χολή τους ενάντια σε αυτή τη νέα γενιά που αντιστέκεται στην κοινωνική βαρβαρότητα που της ετοιμάζουν. Την ίδια στιγμή εντείνεται η καταστολή και τα χημικά πέφτουν μαζικά ενάντια στους διαδηλωτές.
Από κοντά και το ΠΑΣΟΚ που δηλώνει ότι αυτός ο νόμος «δε θα ανοίξει τα πανεπιστήμια», υπονοώντας ότι αυτό θα ήταν πιο αποτελεσματικό στο πέρασμά του.

Ο νέος νόμος πλαίσιο:
- Καταργεί το άσυλο αντιστρέφοντας τον ορισμό του…:
«Το ακαδημαϊκό άσυλο αναγνωρίζεται για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών και για την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία όλων ανεξαιρέτως των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας των Α.Ε.Ι., και των εργαζομένων σε αυτά, έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει.»
Με τη διάταξη αυτή θεωρείται καταπάτηση του ασύλου οποιαδήποτε φοιτητική κινητοποίηση μπλοκάρει τη λειτουργία του πανεπιστημίου!

- …αλλά και χωροταξικά :
«Το ακαδημαϊκό άσυλο καλύπτει όλους τους χώρους του Α.Ε.Ι. στους οποίους γίνεται εκπαίδευση και έρευνα.»
Με άλλα λόγια η συντριπτική πλειοψηφία των χώρων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (δρόμοι, προαύλια, διάδρομοι) είναι εκτός ασύλου! Μετατρέπονται οι πανεπιστημιακοί χώροι σε χώρους περιπολίας της «δημόσιας δύναμης», και η ελευθερία διακίνησης ιδεών γίνεται αποκλειστική κυριαρχία και επιβολή των ιδεών των Βερέμηδων και των Πάγκαλων.

- Βάζει ΑΕΙ και ΤΕΙ στη μέγγενη των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων.
«υπογράφεται μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και του αντίστοιχου Α.Ε.Ι. δεσμευτική προγραμματική συμφωνία ως προς την πραγματοποίηση των στόχων του τετραετούς ακαδημαϊκού-αναπτυξιακού προγράμματος… Για την εκτίμηση της πρότασης για το τετραετές ακαδημαϊκό-αναπτυξιακό πρόγραμμα, εκ μέρους του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, λαμβάνεται υπόψη, ιδίως, η συμμόρφωση προς τα αποτελέσματα της διαδικασίας αξιολόγησης… Τα Α.Ε.Ι. επιχορηγούνται από το Κράτος για την εκπλήρωση της αποστολής τους με βάση γενικές αρχές που καθορίζονται σε συνεργασία μεταξύ Κράτους και ιδρυμάτων, λαμβανομένων υπόψη και των τετραετών ακαδημαϊκών-αναπτυξιακών προγραμμάτων τους και των συναφθεισών προγραμματικών συμφωνιών»
Τα 4ετή «συμβόλαια», είναι η πράξη κατάργησης του δημόσιου Πανεπιστημίου, είναι η επιβολή της πολιτικής της Ε.Ε. που καταργεί τις σπουδές και τα πτυχία για τα παιδιά του εργαζόμενου λαού, που επιβάλλει το αλλολοφάγωμα και την κατηγοριοποίηση σχολών και πτυχίων, την άνευ όρων πειθάρχηση των πανεπιστημίων κάτω από τον εκβιασμό μπλοκαρίσματος της χρηματοδότησής τους..

- Θάβει τα δικαιώματα φοιτητών- σπουδαστών σε δωρεάν σίτιση – στέγαση – συγγράμματα…«Οι φοιτητές ή σπουδαστές που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν άτοκα εκπαιδευτικά δάνεια από πιστωτικά ιδρύματα της χώρας που επιθυμούν, εφόσον έχουν εξεταστεί με επιτυχία κλπ.»
…για να επιβεβαιώσει ότι ο λαός πρέπει να πνιγεί στα δάνεια, να υποθηκεύσει τη ζωή του στην «ανταποδοτικότητα» που επιβάλλει το κεφάλαιο.

Ακόμα, επιβάλλει την εξουθένωση-πολιτική υποταγή της νεολαίας με μαζικές διαγραφές, «στρατιωτικούς» εσωτερικούς κανονισμούς και ανάλογους ρυθμούς σπουδών. Φέρνει το χέρι του κράτους μέσα στο φοιτητικό συνδικαλισμό, ορίζοντας τους «νόμιμους φοιτητικούς συλλόγους»! Απλώνει τη «δημοκρατία της συνδιοίκησης» (!) για να στήσει τους «συλλόγους» της ΔΑΠ , του κράτους και της πολιτικής του κεφαλαίου και της Ε.Ε., και να απωθήσει στο περιθώριο της πολιτικής «παρανομίας» και «παραβατικότητας» τους συλλόγους των μαζικών αγώνων και της πάλης της νεολαίας. Ανοίγει το δρόμο για μια νέα αντιδραστική ανατροπή στο σύστημα εισαγωγής των μαθητών, που πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της κατάργησης των σχολών και πτυχίων για την πλειοψηφία της νεολαίας και να συμπληρώσει τα μέτρα για τη βάση του «10», τα ΕΠΑΛ, και ΕΠΑΣ. Φέρνει τον αντιδραστικό άνεμο της αξιολόγησης σε όλη την εκπαίδευση ενάντια σε μαθητές, καθηγητές, δασκάλους.

Συνολική επίθεση σε όλες τις βαθμίδεςΟ νόμος-πλαίσιο είναι τμήμα της συνολικής ταξικής επίθεσης του συστήματος που εξελίσσεται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Έτσι:

Στα δημοτικά: Τα νέα βιβλία στο δημοτικό και οι αλλαγές στα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών οδηγούν σε ένα πολύ πιο ταξικό σχολείο με πολύ πιο αντιδραστικό ιδεολογικό περιεχόμενο. Η αύξηση και το κατέβασμα της ύλης σε μικρότερες τάξεις, η διαθεματική οργάνωση της ύλης, τα κείμενα, το ιδεολογικό περιεχόμενο και οι στόχοι που θέτουν κινούνται ενιαία και συστηματικά στην ίδια γραμμή επίθεσης και που στοχεύει στην από νωρίς αποθάρρυνση των παιδιών και στην παραίτησή τους από το δικαίωμα στις σπουδές αλλά και στην εμπέδωση της κυριαρχίας των ιδανικών του συστήματος στους μικρούς μαθητές.

Στη δευτεροβάθμια: Ο νόμος ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ δημιουργεί παραπέρα κατηγοριοποίηση των σχολείων. Δημιουργεί τα ΕΠΑΛ που όλο και περισσότερο προσομοιάζουν σε μια πιο εντατικοποιημένη και δύσκολη (για τους μαθητές) εκδοχή των σημερινών ΤΕΕ και τις ΕΠΑΣ που αποτελούν μια εκτρωματική και άγρια ταξική εκδοχή… ιδρυμάτων κατάρτισης (είναι δύσκολο να ονομαστούν σχολεία) όπου ο νεαρός μαθητής πρέπει να αφομοιώσει ότι δεν είναι γεννημένος για γράμματα (από τις ΕΠΑΣ οι πόρτες για την τριτοβάθμια είναι κλειστές), άρα θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι και τα δικαιώματα του στη δουλειά θα είναι ανάλογα, δηλαδή «ανύπαρκτα».
Ταυτόχρονα, δημιουργείται κλίμα τεράστιας ανασφάλειας στους εκπαιδευτικούς της Τεχνικής για να παραδοθούν αιχμάλωτοι στη… μεγαλοψυχία των αιρετών και των πάσης φύσης μηχανισμών εκδουλεύσεων και εκβιασμών.

Όμως, η επίθεση δεν τελειώνει εδώ. Στο άμεσο μέλλον πρέπει να περιμένουμε:
- αλλαγές (προς το χειρότερο) στο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια (η βάση του 10 που πέταξε χιλιάδες μαθητές από λαϊκές οικογένειες έξω απ’ τα πανεπιστήμια δεν είναι αρκετή) και
- κλιμάκωση της επίθεσης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με προώθηση των προτάσεων του ΕΣΥΠ και σίγουρα επίθεση στις κατακτήσεις των εκπαιδευτικών με προώθηση της αξιολόγησης.

Είναι φανερό ότι τα κέντρα εξουσίας του συστήματος απεργάζονται ριζικές λύσεις στην εκπαίδευση. Βασικοί στόχοι τους:
· Το παραπέρα χτύπημα της δημόσιας δωρεάν παιδείας
· Το ξεθεμελίωμα των δικαιωμάτων των παιδιών στην πρόσβαση στην εκπαίδευση
· Η αποσύνδεση των απολυτηρίων – πτυχίων από επαγγελματικά δικαιώματα
· Το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών
· Η συντριβή των αντιστάσεων και των κινημάτων μαθητών, εκπαιδευτικών , φοιτητών.

Απέναντι σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση, οι Ομοσπονδίες δε θέλουν να αντιδράσουν. Σταμάτησαν τον Οκτώβρη τον αγώνα και έδωσαν «αγωνιστικό» ραντεβού το Γενάρη –υποτίθεται για να δώσουν όλες τις δυνάμεις για το άρθρο 16. Όταν κατέβηκε χιλιάδες κόσμος στις 10 Γενάρη για το άρθρο 16, έβαλαν συνελεύσεις αρχές Φλεβάρη. Υποσχέθηκαν ότι στα τέλη Φλεβάρη είναι η στιγμή του «αυθεντικού πανεκπαιδευτικού μετώπου». Πριν 10 μόλις μέρες έλεγαν πως «χρειάζεται τώρα να ξαναπιάσουµε το νήµα των αγώνων που ξεκίνησαν το φθινόπωρο διεκδικώντας το σύνολο των δίκαιων και ώριµων αιτηµάτων µας. Μπορούµε τώρα να συναθροίσουµε την δική µας κινητοποίησή µας µε τη δυναµική του φοιτητικού κινήµατος» (ΟΛΜΕ 20/2). Και τώρα που γίνεται χαμός στα πανεπιστήμια, κωλυσιεργούν (ανέβαλαν τις συνελεύσεις) και σπέρνουν τη σύγχυση. Αντί να βρουν τα ζητήματα που μας ενοποιούν με τα άλλα κομμάτια της εκπαίδευσης και να βάλουν τον κλάδο στη μάχη, υποσκάπτουν τις ίδιες τις κινητοποιήσεις που εξαγγέλλουν και μετά λένε ότι φταίει ο κόσμος.

Παρόλα αυτά, τα ζητήματα πρέπει να ανοίξουν. Η ηθική συμπαράσταση στον αγώνα των φοιτητών πρέπει να μετατραπεί σε ένα ενιαίο εκπαιδευτικό ποτάμι που θα μπλοκάρει την ταξική επίθεση σε όλες τις βαθμίδες.
- Να μην περάσει ο νόμος-πλαίσιο.- Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16 – Δημόσια Δωρεάν παιδεία.
- Ενάντια στο νόμο ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, να υπερασπιστούμε τα εργασιακά μας δικαιώματα. Κανένα σχολείο να μην κλείσει, καμία οργανική θέση να μη χαθεί.
- Όχι στα νέα βιβλία και στην αύξηση της ύλης στο Δημοτικό.
- Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα στις σπουδές, στη δουλειά και στις ελευθερίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: