Σε όλη τη χώρα, κατά εκπαιδευτικές περιφέρειες οι νηπιαγωγοί καλούνται από τους σχολικούς συμβούλους σε διαφόρων ειδών ενημερώσεις και εφαρμογές του νέου ΔΕΠΣ και του πλαισίου του νέου οδηγού για το νηπιαγωγείο.
Αν ακούσει κανείς τους σχολικούς συμβούλους (ή τους «πολλαπλασιαστές» που τους πλαισιώνουν μιας και η «αγωνία» για τις νέες θέσεις σχολικών συμβούλων προσχ. αγωγής…κορυφώνεται) περίπου ζούμε μια πολιτιστική επανάσταση στο χώρο της προσχολικής αγωγής.
Δηλαδή θέλουν να μας πείσουν πως σε μια ζοφερή περίοδο ανατροπών κοινωνικών, εργασιακών, δημοκρατικών και μορφωτικών-εκπαιδευτικών κατακτήσεων, (εντός και εκτός εκπαίδευσης, στη χώρα μας και σε ολόκληρο τον κόσμο) το νηπιαγωγείο αποτελεί περίπου ένα… φωτεινό φάρο εξαίρεσης.
Ή μήπως επιχειρείται το εντελώς αντίθετο; Μήπως τελικά η επερχόμενη αλλαγή στην προσχολική αγωγή είναι τελικά συμβατή με τις ανατροπές αυτές; Και αυτό ανεξάρτητα από τις παιδαγωγικές προθέσεις και τις υπαρκτές εκπαιδευτικές ανησυχίες των συναδέλφων;
Μήπως αποτελεί τελικά ένα κομμάτι από το νήμα της γενικότερης διαστρέβλωσης πραγμάτων και νοημάτων όπου μια τεράστια οπισθοδρόμηση εμφανίζεται ως μεταρρύθμιση (όπως στο χώρο της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης);
Ή πάλι όπου η διόγκωση και το «κατέβασμα» της ύλης στις μικρότερες τάξεις (που ήδη «τρελαίνει» γονείς), η εντατικοποίηση των σπουδών και η διδασκαλία του…μικρόκοσμου στη φυσική του δημοτικού, παρουσιάζονται ως υλοποίηση μιας γνωστικής επανάστασης και ως θρίαμβος της «ομαδοσυνεργατικής» μεθόδου και της βιωματικής μάθησης;
Τελικά πάμε μπροστά ή πίσω;Ο νέος οδηγός για το νηπιαγωγείο δεν θα εφαρμοστεί σε συνθήκες… κενού αέρος. Τόσο μέσα όσο και έξω από την εκπαίδευση. Τόσο πριν όσο και μετά την προσχολική αγωγή.
Από την αρχή εξάλλου της έκδοσης ο οδηγός φροντίζει να προσαρμόσει το ρόλο μας στους «νέους φορείς κοινωνικοποίησης» και τα «νέα ευέλικτα εργασιακά σχήματα» (σελίδα 20) στα οποία πρέπει από τώρα να προετοιμάζουμε μαθησιακά τα νήπια και τα προνήπια και στην «δια βίου μάθηση» (σελ. 24) (διάβαζε δια βίου απασχολησιμότητα και ανασφάλεια).
Ποια είναι αυτά τα περίφημα «νέα ευέλικτα εργασιακά σχήματα» όλοι μας γνωρίζουμε (δυστυχώς) πια.
Μπορούσε άραγε να γίνει διαφορετικά;
Κατηγορηματικά όχι!
Γιατί είτε με «πλαίσιο προγράμματος» είτε με «αναλυτικό πρόγραμμα» (όπως υποτίθεται είχαμε μέχρι σήμερα) η αθλιότητα της προσχολικής αγωγής, η ανεπάρκεια των νηπιαγωγείων και τα τεράστια λειτουργικά, μορφωτικά και κοινωνικά προβλήματα που ταλαιπωρούν την προσχολική αγωγή (όπως και όλη την εκπαίδευση) δεν θα πάψουν (όπως δεν έπαψαν) να υφίστανται.
Θα προσθέταμε μάλιστα πως την πιο «ισοπεδωτική» (σύμφωνα με τους εμπνευστές του οδηγού) κριτική την ασκούν σήμερα συναδέλφισσες και συνάδελφοι που ασκούσαν κριτική και στο προηγούμενο «αναλυτικό», στον ψευδοεπιστημονισμό του, στον «διδασκαλισμό» του και πάει λέγοντας. Συνάδελφοι και συναδέλφισσες που μέσα σε φοβερά αντίξοες συνθήκες δίνουν τη μάχη τους για να λειτουργούν τα νηπιαγωγεία της δημόσιας εκπαίδευσης.
Σαφώς και η τοποθέτηση απέναντι στο νέο ΔΕΠΣ και τον οδηγό του νηπιαγωγού δεν γίνεται από την οπτική της υπεράσπισης του «χθες» και της κατάστασης που βιώναμε μέχρι σήμερα στα νηπιαγωγεία.
Η υπόθεση της εκπαίδευσης δεν είναι υπόθεση αναλυτικών προγραμμάτων, πλαισίου προγράμματος ή ενιαίας συγκεντρωτικής (για να πάμε πιο πίσω) όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε.
Συνδέεται με ριζικές και ευρύτερες διαδικασίες (σε μεγάλο βαθμό εξωεκπαιδευτικές).
Και εδώ βρίσκεται η…ποιοτική προς το χθες, αν και επικαλείται το «αύριο», συνενοχή του νέου οδηγού:
H θεοποίηση του μεθοδολογικού πλαισίου υπόσχεται έναν… σούπερ νηπιαγωγό (για την κατάσταση των νηπιαγωγείων ούτε λόγος) που «υποσκελίζοντας όλα τα πιθανά εμπόδια» (σελ. 31) (τα κοινωνικά; τα εκπαιδευτικά; τα προσωπικά;) θα πραγματοποιήσει έναν επιστημονικό άθλο και θα ανοίξει τους κρουνούς της μόρφωσης και της γνώσης στους αυριανούς μαθητές, μεθαυριανούς πολίτες.Μα είμαστε με τα καλά μας;
Θα μπορούσε κάποιος -χάριν αστεϊσμού- να αναρωτηθεί π.χ. πόσα νηπιαγωγεία διαθέτουν αυλή για να εκτελεστούν οι μετρήσεις μεγεθών που προτρέπει να κάνουμε ο οδηγός και η ελληνική πραγματικότητα στην προσχολική αγωγή, πόση σχέση έχει με το «φαντάσου» (σελ. 24) που περιγράφει ο οδηγός πολύ ποιητικά (παρά μόνον… φανταστική).
Η υπόθεση όμως είναι πολύ πιο σοβαρή για να αντιμετωπιστεί μόνο με αστεϊσμούς.
Θα μπορούσαν να τεθούν πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα
Τα ατομικά «πορτφόλια» δηλαδή οι ατομικοί φάκελοι που θα αποτελέσουν το πιο πρόσφορο υλικό της καταγραφής της δουλειάς του νηπιαγωγού και της εξέλιξης των νηπίων, που να τα εντάξουμε;
Είναι άσχετοι με τους ατομικούς φακέλους που ζητάει το Εθνικό Συμβούλιο για την παιδεία (ΕΣΥΠ) να έχουν οι μαθητές και να τους ακολουθούν από το νηπιαγωγείο μέχρι την Τρίτη Λυκείου;
Ως που θα φθάσει αυτή η «καταγραφή» και που θα ενταχθεί;
Οι ενημερώσεις των σχολικών συμβούλων (τουλάχιστο της πλειονότητας) μόνο ρίγη ανησυχίας έχουν προκαλέσει.
Από την άλλη κατευναστικά δηλώνεται πως η αξιολόγηση δεν θα αφορά τα νήπια αλλά το δικό μας έργο. Αυτό τώρα είναι για να μην ανησυχούμε;Αλλά και αυτά που προτείνει ο οδηγός δεν… οδηγούν σε έναν «μη αξιολογητικό» λόγο όπως τουλάχιστο υπονοεί το θεωρητικό υπόβαθρο (των κατά τα άλλα αξιολογότατων και σύγχρονων) θεωριών ψυχολογίας που επικαλείται ο οδηγός.
Το υπόδειγμα φύλλου καταγραφής είναι αντιγραφή υποδείγματος φύλλου καταγραφής από πιλοτικό πρόγραμμα ενισχυτικής διδασκαλίας άλλων βαθμίδων της εκπαίδευσης (αν είναι δυνατόν!). Κατά τα άλλα το νηπιαγωγείο δεν σχολειοποιείται.
Αλλά και οι κρίσεις για την πρόοδο των νηπίων στο σχέδιο ή τη γλώσσα (κεφ.8, σελίδες 104-05) βρίθουν από τέτοιο λόγο. Πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά και ο «λόγος» να είναι μόνο ανατροφοδοτικός και υποστηρικτικός εξάλλου, μέσα σε μια κοινωνική κατάσταση που ευνοεί και προωθεί τον πιο έντονο κανιβαλισμό;
Είναι άσχετο κάτι τέτοιο με τις διαδικασίες «αυτοαξιολόγησης» και «ετεροαξιολόγησης» (πώς κρίνεις το συμμαθητή σου) που προτείνουν τα νέα σχολικά βιβλία του δημοτικού στους… λιλιπούτειους αξιολογητές της… πρώτης τάξης του δημοτικού;
Μα οι νηπιαγωγοί «δεν είναι έτοιμοι» για το νέο ΔΕΠΣ και το ζήτημα της «παρεξήγησης» του νέου πνεύματος από τους συνηθισμένους στο «δασκαλοκεντικό» πρότυπο νηπιαγωγούς είναι που επιτάσσει επανεκπαίδευση και ενημερώσεις των νηπιαγωγών ακόμα και εκτός εργασιακού ωραρίου μας, λένε οι σχολικοί σύμβουλοι.
Αλήθεια, στις σχολές ποιων «παιδοκεντρικών» συστημάτων σπούδασαν οι νηπιαγωγοί που «παρεξηγούν» το καινοτόμο πνεύμα του νέου οδηγού;
Τα αναλυτικά προγράμματα ποιων υπουργείων εφάρμοσαν (να θυμηθούμε τα αμαρτωλά «βιβλιοτετράδια» που αποσύρθηκαν, την πρώτη προσπάθεια σχολειοποίησης του νηπιαγωγείου πριν μερικά χρόνια); Κάποιων άλλων;Τα άθλια κτίρια, το επιβαρυμένο από το ολοήμερο πρόγραμμα νηπιαγωγείο, τα τμήματα των 25 και βάλε νηπίων με την ευθύνη ποιου «ομαδοσυνεργατικού» προγράμματος λειτουργούν;
Και τα σπουδαιότερο:
Τι θα σημαίνει σε συνθήκες πραγματικής διοικητικής αξιολόγησης (όπως αυτή που ετοιμάζουν και τα δύο κόμματα της αστικής τάξης ψήφισαν από κοινού) η εφαρμογή του νέου οδηγού σπουδών; Ήδη οι εκπαιδευτικές περιφέρειες αρμοδιότητας των νέων σχολικών συμβούλων έχουν διαιρεθεί και αυξηθεί και οι φορείς του «νέου πνεύματος» περιμένουν να εξασκήσουν πάνω στον κλάδο την…βαθιά υποτίμησή τους…Τι επιπτώσεις θα έχει ο ψευδοεπιστημονικός ολοκληρωτισμός που προβάλλεται σε συνθήκες ανταγωνισμού των σχολικών μονάδων (που ήδη γίνεται με τα διάφορα νηπιαγωγεία να διαγκωνίζονται για την συμμετοχή σε ποικίλα πακέτα προγραμμάτων);
Τι σημαίνει η εμπλοκή γονέων στο πρόγραμμα δουλειάς του νηπιαγωγείου μέσα σε μια κατάσταση όπου ο ελεύθερος χρόνος που διαθέτουν οι γονείς γίνεται όλο και πιο δυσεύρετος;
Μήπως είναι μια προθέρμανση για την γενικότερη εμπλοκή όσων γονέων «μπορούν» στο διάβασμα των παιδιών τους όπως στην πραγματικότητα επιτάσσουν (χωρίς να το ομολογούν υποκριτικότατα) τα νέα σχολικά βιβλία;
Μήπως είναι μια προθέρμανση για τα ίδια τα παιδιά στο να συνηθίσουν ότι κάποιοι θα τα «καταφέρνουν καλύτερα» και μάλιστα κάτω από την επιγραφή της δήθεν «ομαδοσυνεργατικής» προσπάθειας; Ο κίνδυνος να «δουλεύουν» οι νηπιαγωγοί μόνο με τα πιο «καλά» νήπια είναι υπαρκτός. Και δεν γίνεται μόνο από «παρεξήγηση» προθέσεων του νέου ΔΕΠΣ. Φυσικά, όποιος εκφράζει παρόμοιες ενστάσεις είναι «δασκαλοκεντρικός» και διαπράττει έγκλημα καθοσιώσεως!
Μήπως διαμορφώνεται ήδη η υλική βάση για να μπορεί η δουλειά του/της νηπιαγωγού που δύσκολα ποσοτικοποιείται να μπορεί να κρίνεται και να «αξιολογείται»;Η σχολειοποίηση του νηπιαγωγείου, η δαιμονοποίηση του\της νηπιαγωγού και η παντελής κατάργηση του νηπιαγωγείου ως κήπου (όπου το κομμάτι της ευχαρίστησης υπερτερούσε μέχρι τώρα -και ορθά- του κομματιού των επιδόσεων) δεν καταγράφεται μόνο ως πιθανότητα…
Πώς απαιτείται να αντιδράσουν οι εκπαιδευτικοί νηπιαγωγοί;Πρώτα-πρώτα, χρειάζεται να αποφύγουμε το δίλημμα αν είμαστε με το νέο πλαίσιο προγράμματος ή με το «παλιό» αναλυτικό. Ούτε με το ένα ούτε με το άλλο.Είμαστε με ένα νηπιαγωγείο και έναν νηπιαγωγό, μια προσχολική αγωγή, μια παιδεία γενικότερα που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Είμαστε σαφώς με έναν τύπο εκπαιδευτικού, ουσιαστικά με ένα άλλον νέο τύπο ανθρώπου στη φυσιογνωμία του οποίου (μορφωτική, συναισθηματική, κοινωνική και γνωστική) θέλουμε να συμβάλλουμε και αγωνιζόμαστε. Με μία μόνο διαφορά…
Αυτός ο άλλος τύπος παιδείας, ανθρώπου και μόρφωσης όχι μόνον δεν κατοικοεδρεύει στη σημερινή κοινωνία αλλά και τα μέτρα, οι τρόποι, οι μέθοδοι που καλούμαστε σήμερα να εφαρμόσουμε (όσο και αν έχουν γενικά μια προοδευτική παιδαγωγική αναφορά) οδηγούν (όπως ο…οδηγός) στο εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Τελικά σε μια εκπαίδευση πιο ταξική και σε ένα\μία νηπιαγωγό πιο χειραγωγημένο από τις κυρίαρχες πολιτικές στην εκπαίδευση.
Αν ακούσει κανείς τους σχολικούς συμβούλους (ή τους «πολλαπλασιαστές» που τους πλαισιώνουν μιας και η «αγωνία» για τις νέες θέσεις σχολικών συμβούλων προσχ. αγωγής…κορυφώνεται) περίπου ζούμε μια πολιτιστική επανάσταση στο χώρο της προσχολικής αγωγής.
Δηλαδή θέλουν να μας πείσουν πως σε μια ζοφερή περίοδο ανατροπών κοινωνικών, εργασιακών, δημοκρατικών και μορφωτικών-εκπαιδευτικών κατακτήσεων, (εντός και εκτός εκπαίδευσης, στη χώρα μας και σε ολόκληρο τον κόσμο) το νηπιαγωγείο αποτελεί περίπου ένα… φωτεινό φάρο εξαίρεσης.
Ή μήπως επιχειρείται το εντελώς αντίθετο; Μήπως τελικά η επερχόμενη αλλαγή στην προσχολική αγωγή είναι τελικά συμβατή με τις ανατροπές αυτές; Και αυτό ανεξάρτητα από τις παιδαγωγικές προθέσεις και τις υπαρκτές εκπαιδευτικές ανησυχίες των συναδέλφων;
Μήπως αποτελεί τελικά ένα κομμάτι από το νήμα της γενικότερης διαστρέβλωσης πραγμάτων και νοημάτων όπου μια τεράστια οπισθοδρόμηση εμφανίζεται ως μεταρρύθμιση (όπως στο χώρο της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης);
Ή πάλι όπου η διόγκωση και το «κατέβασμα» της ύλης στις μικρότερες τάξεις (που ήδη «τρελαίνει» γονείς), η εντατικοποίηση των σπουδών και η διδασκαλία του…μικρόκοσμου στη φυσική του δημοτικού, παρουσιάζονται ως υλοποίηση μιας γνωστικής επανάστασης και ως θρίαμβος της «ομαδοσυνεργατικής» μεθόδου και της βιωματικής μάθησης;
Τελικά πάμε μπροστά ή πίσω;Ο νέος οδηγός για το νηπιαγωγείο δεν θα εφαρμοστεί σε συνθήκες… κενού αέρος. Τόσο μέσα όσο και έξω από την εκπαίδευση. Τόσο πριν όσο και μετά την προσχολική αγωγή.
Από την αρχή εξάλλου της έκδοσης ο οδηγός φροντίζει να προσαρμόσει το ρόλο μας στους «νέους φορείς κοινωνικοποίησης» και τα «νέα ευέλικτα εργασιακά σχήματα» (σελίδα 20) στα οποία πρέπει από τώρα να προετοιμάζουμε μαθησιακά τα νήπια και τα προνήπια και στην «δια βίου μάθηση» (σελ. 24) (διάβαζε δια βίου απασχολησιμότητα και ανασφάλεια).
Ποια είναι αυτά τα περίφημα «νέα ευέλικτα εργασιακά σχήματα» όλοι μας γνωρίζουμε (δυστυχώς) πια.
Μπορούσε άραγε να γίνει διαφορετικά;
Κατηγορηματικά όχι!
Γιατί είτε με «πλαίσιο προγράμματος» είτε με «αναλυτικό πρόγραμμα» (όπως υποτίθεται είχαμε μέχρι σήμερα) η αθλιότητα της προσχολικής αγωγής, η ανεπάρκεια των νηπιαγωγείων και τα τεράστια λειτουργικά, μορφωτικά και κοινωνικά προβλήματα που ταλαιπωρούν την προσχολική αγωγή (όπως και όλη την εκπαίδευση) δεν θα πάψουν (όπως δεν έπαψαν) να υφίστανται.
Θα προσθέταμε μάλιστα πως την πιο «ισοπεδωτική» (σύμφωνα με τους εμπνευστές του οδηγού) κριτική την ασκούν σήμερα συναδέλφισσες και συνάδελφοι που ασκούσαν κριτική και στο προηγούμενο «αναλυτικό», στον ψευδοεπιστημονισμό του, στον «διδασκαλισμό» του και πάει λέγοντας. Συνάδελφοι και συναδέλφισσες που μέσα σε φοβερά αντίξοες συνθήκες δίνουν τη μάχη τους για να λειτουργούν τα νηπιαγωγεία της δημόσιας εκπαίδευσης.
Σαφώς και η τοποθέτηση απέναντι στο νέο ΔΕΠΣ και τον οδηγό του νηπιαγωγού δεν γίνεται από την οπτική της υπεράσπισης του «χθες» και της κατάστασης που βιώναμε μέχρι σήμερα στα νηπιαγωγεία.
Η υπόθεση της εκπαίδευσης δεν είναι υπόθεση αναλυτικών προγραμμάτων, πλαισίου προγράμματος ή ενιαίας συγκεντρωτικής (για να πάμε πιο πίσω) όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε.
Συνδέεται με ριζικές και ευρύτερες διαδικασίες (σε μεγάλο βαθμό εξωεκπαιδευτικές).
Και εδώ βρίσκεται η…ποιοτική προς το χθες, αν και επικαλείται το «αύριο», συνενοχή του νέου οδηγού:
H θεοποίηση του μεθοδολογικού πλαισίου υπόσχεται έναν… σούπερ νηπιαγωγό (για την κατάσταση των νηπιαγωγείων ούτε λόγος) που «υποσκελίζοντας όλα τα πιθανά εμπόδια» (σελ. 31) (τα κοινωνικά; τα εκπαιδευτικά; τα προσωπικά;) θα πραγματοποιήσει έναν επιστημονικό άθλο και θα ανοίξει τους κρουνούς της μόρφωσης και της γνώσης στους αυριανούς μαθητές, μεθαυριανούς πολίτες.Μα είμαστε με τα καλά μας;
Θα μπορούσε κάποιος -χάριν αστεϊσμού- να αναρωτηθεί π.χ. πόσα νηπιαγωγεία διαθέτουν αυλή για να εκτελεστούν οι μετρήσεις μεγεθών που προτρέπει να κάνουμε ο οδηγός και η ελληνική πραγματικότητα στην προσχολική αγωγή, πόση σχέση έχει με το «φαντάσου» (σελ. 24) που περιγράφει ο οδηγός πολύ ποιητικά (παρά μόνον… φανταστική).
Η υπόθεση όμως είναι πολύ πιο σοβαρή για να αντιμετωπιστεί μόνο με αστεϊσμούς.
Θα μπορούσαν να τεθούν πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα
Τα ατομικά «πορτφόλια» δηλαδή οι ατομικοί φάκελοι που θα αποτελέσουν το πιο πρόσφορο υλικό της καταγραφής της δουλειάς του νηπιαγωγού και της εξέλιξης των νηπίων, που να τα εντάξουμε;
Είναι άσχετοι με τους ατομικούς φακέλους που ζητάει το Εθνικό Συμβούλιο για την παιδεία (ΕΣΥΠ) να έχουν οι μαθητές και να τους ακολουθούν από το νηπιαγωγείο μέχρι την Τρίτη Λυκείου;
Ως που θα φθάσει αυτή η «καταγραφή» και που θα ενταχθεί;
Οι ενημερώσεις των σχολικών συμβούλων (τουλάχιστο της πλειονότητας) μόνο ρίγη ανησυχίας έχουν προκαλέσει.
Από την άλλη κατευναστικά δηλώνεται πως η αξιολόγηση δεν θα αφορά τα νήπια αλλά το δικό μας έργο. Αυτό τώρα είναι για να μην ανησυχούμε;Αλλά και αυτά που προτείνει ο οδηγός δεν… οδηγούν σε έναν «μη αξιολογητικό» λόγο όπως τουλάχιστο υπονοεί το θεωρητικό υπόβαθρο (των κατά τα άλλα αξιολογότατων και σύγχρονων) θεωριών ψυχολογίας που επικαλείται ο οδηγός.
Το υπόδειγμα φύλλου καταγραφής είναι αντιγραφή υποδείγματος φύλλου καταγραφής από πιλοτικό πρόγραμμα ενισχυτικής διδασκαλίας άλλων βαθμίδων της εκπαίδευσης (αν είναι δυνατόν!). Κατά τα άλλα το νηπιαγωγείο δεν σχολειοποιείται.
Αλλά και οι κρίσεις για την πρόοδο των νηπίων στο σχέδιο ή τη γλώσσα (κεφ.8, σελίδες 104-05) βρίθουν από τέτοιο λόγο. Πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά και ο «λόγος» να είναι μόνο ανατροφοδοτικός και υποστηρικτικός εξάλλου, μέσα σε μια κοινωνική κατάσταση που ευνοεί και προωθεί τον πιο έντονο κανιβαλισμό;
Είναι άσχετο κάτι τέτοιο με τις διαδικασίες «αυτοαξιολόγησης» και «ετεροαξιολόγησης» (πώς κρίνεις το συμμαθητή σου) που προτείνουν τα νέα σχολικά βιβλία του δημοτικού στους… λιλιπούτειους αξιολογητές της… πρώτης τάξης του δημοτικού;
Μα οι νηπιαγωγοί «δεν είναι έτοιμοι» για το νέο ΔΕΠΣ και το ζήτημα της «παρεξήγησης» του νέου πνεύματος από τους συνηθισμένους στο «δασκαλοκεντικό» πρότυπο νηπιαγωγούς είναι που επιτάσσει επανεκπαίδευση και ενημερώσεις των νηπιαγωγών ακόμα και εκτός εργασιακού ωραρίου μας, λένε οι σχολικοί σύμβουλοι.
Αλήθεια, στις σχολές ποιων «παιδοκεντρικών» συστημάτων σπούδασαν οι νηπιαγωγοί που «παρεξηγούν» το καινοτόμο πνεύμα του νέου οδηγού;
Τα αναλυτικά προγράμματα ποιων υπουργείων εφάρμοσαν (να θυμηθούμε τα αμαρτωλά «βιβλιοτετράδια» που αποσύρθηκαν, την πρώτη προσπάθεια σχολειοποίησης του νηπιαγωγείου πριν μερικά χρόνια); Κάποιων άλλων;Τα άθλια κτίρια, το επιβαρυμένο από το ολοήμερο πρόγραμμα νηπιαγωγείο, τα τμήματα των 25 και βάλε νηπίων με την ευθύνη ποιου «ομαδοσυνεργατικού» προγράμματος λειτουργούν;
Και τα σπουδαιότερο:
Τι θα σημαίνει σε συνθήκες πραγματικής διοικητικής αξιολόγησης (όπως αυτή που ετοιμάζουν και τα δύο κόμματα της αστικής τάξης ψήφισαν από κοινού) η εφαρμογή του νέου οδηγού σπουδών; Ήδη οι εκπαιδευτικές περιφέρειες αρμοδιότητας των νέων σχολικών συμβούλων έχουν διαιρεθεί και αυξηθεί και οι φορείς του «νέου πνεύματος» περιμένουν να εξασκήσουν πάνω στον κλάδο την…βαθιά υποτίμησή τους…Τι επιπτώσεις θα έχει ο ψευδοεπιστημονικός ολοκληρωτισμός που προβάλλεται σε συνθήκες ανταγωνισμού των σχολικών μονάδων (που ήδη γίνεται με τα διάφορα νηπιαγωγεία να διαγκωνίζονται για την συμμετοχή σε ποικίλα πακέτα προγραμμάτων);
Τι σημαίνει η εμπλοκή γονέων στο πρόγραμμα δουλειάς του νηπιαγωγείου μέσα σε μια κατάσταση όπου ο ελεύθερος χρόνος που διαθέτουν οι γονείς γίνεται όλο και πιο δυσεύρετος;
Μήπως είναι μια προθέρμανση για την γενικότερη εμπλοκή όσων γονέων «μπορούν» στο διάβασμα των παιδιών τους όπως στην πραγματικότητα επιτάσσουν (χωρίς να το ομολογούν υποκριτικότατα) τα νέα σχολικά βιβλία;
Μήπως είναι μια προθέρμανση για τα ίδια τα παιδιά στο να συνηθίσουν ότι κάποιοι θα τα «καταφέρνουν καλύτερα» και μάλιστα κάτω από την επιγραφή της δήθεν «ομαδοσυνεργατικής» προσπάθειας; Ο κίνδυνος να «δουλεύουν» οι νηπιαγωγοί μόνο με τα πιο «καλά» νήπια είναι υπαρκτός. Και δεν γίνεται μόνο από «παρεξήγηση» προθέσεων του νέου ΔΕΠΣ. Φυσικά, όποιος εκφράζει παρόμοιες ενστάσεις είναι «δασκαλοκεντρικός» και διαπράττει έγκλημα καθοσιώσεως!
Μήπως διαμορφώνεται ήδη η υλική βάση για να μπορεί η δουλειά του/της νηπιαγωγού που δύσκολα ποσοτικοποιείται να μπορεί να κρίνεται και να «αξιολογείται»;Η σχολειοποίηση του νηπιαγωγείου, η δαιμονοποίηση του\της νηπιαγωγού και η παντελής κατάργηση του νηπιαγωγείου ως κήπου (όπου το κομμάτι της ευχαρίστησης υπερτερούσε μέχρι τώρα -και ορθά- του κομματιού των επιδόσεων) δεν καταγράφεται μόνο ως πιθανότητα…
Πώς απαιτείται να αντιδράσουν οι εκπαιδευτικοί νηπιαγωγοί;Πρώτα-πρώτα, χρειάζεται να αποφύγουμε το δίλημμα αν είμαστε με το νέο πλαίσιο προγράμματος ή με το «παλιό» αναλυτικό. Ούτε με το ένα ούτε με το άλλο.Είμαστε με ένα νηπιαγωγείο και έναν νηπιαγωγό, μια προσχολική αγωγή, μια παιδεία γενικότερα που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Είμαστε σαφώς με έναν τύπο εκπαιδευτικού, ουσιαστικά με ένα άλλον νέο τύπο ανθρώπου στη φυσιογνωμία του οποίου (μορφωτική, συναισθηματική, κοινωνική και γνωστική) θέλουμε να συμβάλλουμε και αγωνιζόμαστε. Με μία μόνο διαφορά…
Αυτός ο άλλος τύπος παιδείας, ανθρώπου και μόρφωσης όχι μόνον δεν κατοικοεδρεύει στη σημερινή κοινωνία αλλά και τα μέτρα, οι τρόποι, οι μέθοδοι που καλούμαστε σήμερα να εφαρμόσουμε (όσο και αν έχουν γενικά μια προοδευτική παιδαγωγική αναφορά) οδηγούν (όπως ο…οδηγός) στο εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Τελικά σε μια εκπαίδευση πιο ταξική και σε ένα\μία νηπιαγωγό πιο χειραγωγημένο από τις κυρίαρχες πολιτικές στην εκπαίδευση.
- Χρειάζεται να υπερασπίσουμε το χώρο της προσχολικής αγωγής ως «κήπο» όπου η ευχαρίστηση και η ικανοποίηση και η αυτοέκφραση θα υπερτερούν των επιδόσεων και των καταγραφών.
- Χρειάζεται να υπερασπίσουμε την προσχολική αγωγή της δημόσιας εκπαίδευσης από τις προσπάθειες να λειτουργήσει με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια (εμπλοκή δήμων, ή ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων που ήδη ζητούν κομμάτι της υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής απασχολώντας νηπιαγωγούς του δημοσίου, οικονομικό άρμεγμα των γονέων, ιδιαίτερα στα ολοήμερα κλπ).
- Απαιτείται άμεσα να ακυρωθούν όλες οι προθερμάνσεις εφαρμογής πρακτικών χειραγώγησης του κλάδου:
- Όλες οι ενημερώσεις των σχολικών συμβούλων για τα θέματα του νέου οδηγού και του νέου ΔΕΠΣ να γίνονται σε ώρες εργασιακού-διδακτικού ωραρίου.
- Να ακυρωθούν οι απόπειρες εφαρμογής του νέου ΔΕΠΣ με ανάλογο προσανατολισμό. Σε κάποιες εκπαιδευτικές περιφέρειες της χώρας οι σχολικοί σύμβουλοι επιχειρούν να επιβάλλουν υποχρεωτική παρουσία γονέων στο καθημερινό πρόγραμμα, κοινά υποχρεωτικά προγράμματα με την πρώτη δημοτικού (Κιλκίς) ενώ δεν λείπουν και οι παρουσιάσεις εφαρμογών τα…απογεύματα.
- Να οργανωθούν συζητήσεις (με ευθύνη των ΔΣ των συλλόγων) των νηπιαγωγών με αφορμή τις απόπειρες αυτές.
- Να οργανωθούν ενημερώσεις και συζητήσεις με τους γονείς στα πλαίσια των εργασιακών συλλόγων ώστε οι νηπιαγωγοί να μπορούν να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις και τους προβληματισμούς τους για τις επιβαλλόμενες αλλαγές (όπως δεν μπορεί να γίνει κατά σχολική μονάδα καθώς οι σύλλογοι διδασκόντων επιφορτίζονται το καθήκον της εφαρμογής αυτού του πλαισίου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου