Σημείωση: επειδή η επίθεση του εκπροσώπου των Παρεμβάσεων έγινε με άρθρο που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο www.alfavita.gr, έτσι κι εμείς στείλαμε στον ίδιο ιστότοπο τρεις φορές σαν απάντηση το άρθρο που ακολουθεί. Την τελευταία φορά μάλιστα ζητήθηκαν διευκρινήσεις (γιατί το άρθρο μας δεν έχει δημοσιευτεί και εξακολουθεί ως τώρα να μη δημοσιεύεται αδικαιολόγητα στο συγκεκριμένο ιστότοπο). Δεν έχουμε λάβει καμία απάντηση.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Οι δικές μας εκτιμήσεις για το 13ο συνέδριο της ΟΛΜΕ υπάρχουν στη δ/νση http://deltioake.blogspot.com/. Ωστόσο, δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο http://www.alfavita.gr/ άρθρο με τίτλο «Συμπεράσματα από το 13ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ» που υπογράφεται από το στέλεχος και σχεδόν μόνιμο εκπρόσωπο των Παρεμβάσεων στο ΔΣ της ΟΛΜΕ Θ.Τ.. Ο συντάκτης για να προσπεράσει τα βασικά πολιτικά ζητήματα του συνεδρίου και της στάσης των Παρεμβάσεων για την οποία φέρνει σοβαρή ευθύνη (απουσία ουσιαστικού απολογισμού, ψήφιση μαζί με ΠΑΣΚ και ΣΥΝεργασία της πολιτικής απόφασης του συνεδρίου) ανοίγει μέτωπο στην παράταξή μας, χρησιμοποιώντας έναν καταιγισμό ανακριβειών.
Είναι, αλήθεια, θαυμαστή η δυνατότητα του Θ.Τ. να στριμώχνει με τόσο συμπυκνωμένο τρόπο τόσα ψέματα σε μερικές προτασούλες (τόσα ψέματα όσα οι λέξεις). Όπως θαυμαστή είναι και η μόνιμη (τελευταία) ικανότητά του να ξεπερνάει τα πολιτικά ζητήματα με τη δημιουργία απολίτικων εντυπωσιασμών, ανυπόστατων φημολογιών και αγοραίου συνδικαλισμού. Και επειδή το πολιτικό ήθος που χαρακτηρίζει τους συντρόφους μας εκλαμβάνεται ως «διστακτικότητα»(!), ας πούμε λίγο πιο… αδίστακτα μερικά πράγματα.
Στο άρθρο γίνεται αναφορά στην παράταξή μας και στη στάση της στο συνέδριο. Παραθέτουμε αυτούσιο το απόσπασμα:
«Kατά τις εκλογικές διαδικασίες των EΛME οι συν. του KKE (μ-λ) ή Aγ. Kινήσεις κατέβηκαν σχεδόν παντού με ψηφοδέλτια των σχημάτων των Παρεμβάσεων. Στην A’ EΛME Θεσ/νίκης μάλιστα σ’ ένα τέτοιο «φαρδύ» σχήμα συμμετέχει και η ΣYNεργασία. Σε ορισμένα από αυτά σύνεδροι των Παρεμβάσεων παραιτήθηκαν στ’ όνομα της συντροφικότητας και της αριστερής συνεργασίας. Ωστόσο άλλες ήταν οι τελικές επιδιώξεις και οι σχεδιασμοί. Έτσι και ενώ οι ολομέλειες των Παρεμβάσεων Συσπειρώσεων - Kινήσεων ασχολούνταν με την αποτύπωση θέσεων και την πολιτική μάχη του συνεδρίου οι σ. του KKE (μ-λ) από τις Σέρρες, Kαρδίτσα, Σάμο και A’ EΛME Θεσ/νίκης ανακοινώνουν ότι θα κατεβάσουν δικό τους ψηφοδέλτιο! Eίναι αλήθεια με διστακτικό τρόπο αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και πάντως δικαιολογίες μπορούν να εφευρεθούν. Πώς είναι δυνατόν να συνεργάζεσαι τοπικά με τις Παρεμβάσεις αλλά στο συνέδριο, μετρώντας το κύρος των κουκιών σου, να διαχωρίζεσαι;
Είναι, αλήθεια, θαυμαστή η δυνατότητα του Θ.Τ. να στριμώχνει με τόσο συμπυκνωμένο τρόπο τόσα ψέματα σε μερικές προτασούλες (τόσα ψέματα όσα οι λέξεις). Όπως θαυμαστή είναι και η μόνιμη (τελευταία) ικανότητά του να ξεπερνάει τα πολιτικά ζητήματα με τη δημιουργία απολίτικων εντυπωσιασμών, ανυπόστατων φημολογιών και αγοραίου συνδικαλισμού. Και επειδή το πολιτικό ήθος που χαρακτηρίζει τους συντρόφους μας εκλαμβάνεται ως «διστακτικότητα»(!), ας πούμε λίγο πιο… αδίστακτα μερικά πράγματα.
Στο άρθρο γίνεται αναφορά στην παράταξή μας και στη στάση της στο συνέδριο. Παραθέτουμε αυτούσιο το απόσπασμα:
«Kατά τις εκλογικές διαδικασίες των EΛME οι συν. του KKE (μ-λ) ή Aγ. Kινήσεις κατέβηκαν σχεδόν παντού με ψηφοδέλτια των σχημάτων των Παρεμβάσεων. Στην A’ EΛME Θεσ/νίκης μάλιστα σ’ ένα τέτοιο «φαρδύ» σχήμα συμμετέχει και η ΣYNεργασία. Σε ορισμένα από αυτά σύνεδροι των Παρεμβάσεων παραιτήθηκαν στ’ όνομα της συντροφικότητας και της αριστερής συνεργασίας. Ωστόσο άλλες ήταν οι τελικές επιδιώξεις και οι σχεδιασμοί. Έτσι και ενώ οι ολομέλειες των Παρεμβάσεων Συσπειρώσεων - Kινήσεων ασχολούνταν με την αποτύπωση θέσεων και την πολιτική μάχη του συνεδρίου οι σ. του KKE (μ-λ) από τις Σέρρες, Kαρδίτσα, Σάμο και A’ EΛME Θεσ/νίκης ανακοινώνουν ότι θα κατεβάσουν δικό τους ψηφοδέλτιο! Eίναι αλήθεια με διστακτικό τρόπο αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και πάντως δικαιολογίες μπορούν να εφευρεθούν. Πώς είναι δυνατόν να συνεργάζεσαι τοπικά με τις Παρεμβάσεις αλλά στο συνέδριο, μετρώντας το κύρος των κουκιών σου, να διαχωρίζεσαι;
Πώς είναι δυνατόν να ασκείς την όποια κριτική στις Παρεμβάσεις τάχα από αριστερά και σε δύο περιοχές να συνεργάζεσαι με δυνάμεις του Συνασπισμού; Πώς είναι επίσης, δυνατόν, στο προηγούμενο συνέδριο να είσαι στο ίδιο ψηφοδέλτιο με συναγωνιστές των Παρεμβάσεων και τώρα ο πολιτικός εγωισμός μαζί με οπισθόβουλες σκέψεις να σε αναγκάζουν σε πισώπλατο χτύπημα;
Δικαίωμα τους βεβαίως! Aπλά φαντάζει υποκρισία η μόνιμη καραμέλα ‘θα τα βρούμε στους αγώνες’» (Θ.Τ., http://www.alfavita.gr/anakoinoseis/anak20070713b.php).
Θα μπορούσαμε να γράψουμε μια αντίστοιχης ποιότητας απάντηση. Να ξεμπερδέψουμε με τρεις «πονηρές» παραγράφους που να αφήνουν εκατοντάδες υπονοιών. Δε θα το κάνουμε. Κάτι τέτοιο θα αδικούσε τον Θ.Τ., θα αδικούσε ακόμα πιο πολύ εμάς αλλά πάνω απ΄ όλα θα αποπολιτικοποιούσε το διάλογο, κάτι που μπορεί να είναι στις δικές του προθέσεις αλλά όχι στις δικές μας.
Ας απαντήσουμε, λοιπόν, σοβαρά. Και ας τα πάρουμε με τη σειρά:
1. «Kατά τις εκλογικές διαδικασίες των EΛME οι συν. του KKE (μ-λ) ή Aγ. Kινήσεις κατέβηκαν σχεδόν παντού με ψηφοδέλτια των σχημάτων των Παρεμβάσεων.»
Με το διαζευκτικό «ή» διαπράττεται η πρώτη πολιτική ανηθικότητα! Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών δεν είναι το ίδιο πράγμα με το ΚΚΕ(μ-λ). Στις Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών συμμετέχουν οι κομματικές δυνάμεις του ΚΚΕ(μ-λ) μαζί με αγωνιστές από άλλες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς αλλά και ανεξάρτητους αγωνιστές. Αυτό το ξέρει, ασφαλώς, πολύ καλά ο Θ.Τ., αλλά χρησιμοποιεί αυτή τη διαστρέβλωση με το φτηνό κίνητρο να περιχαρακώσει τις Αγωνιστικές Κινήσεις βάζοντάς τους «ταμπέλα», ειδικά την περίοδο αυτή που τα πολιτικά αδιέξοδα της (γύρω απ’ τον ίδιο) ηγεσίας των Παρεμβάσεων είναι προφανή. Είναι το ίδιο κόλπο που χρησιμοποίησε αυτή η ηγετική ομάδα την περίοδο της απεργίας για να υπονομεύσει την προσπάθεια από τα κάτω συντονισμού, προσπάθεια την οποία πάλεψαν οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών μαζί και με ένα τμήμα των Παρεμβάσεων και ανεξάρτητους αγωνιστές.
Ψηφοδέλτια των «σχημάτων παρεμβάσεων» δεν υπάρχουν πολλά (ίσως μόνο για τα συνδιοικητικά όργανα ΠΥΣΔΕ και ΚΥΣΔΕ). Οι δυνάμεις των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών που συμμετέχουν σε «πλατιά» ή μετωπικά συνδικαλιστικά σχήματα δεν έχουν και δεν είχαν ποτέ κεντρική αναφορά στις Παρεμβάσεις. Και ο βασικός λόγος είναι πως στην ουσία δεν υφίσταται πολιτικό υποκείμενο προϋπόθεση μια τέτοιας κεντρικής αναφοράς! Εκείνο που υπήρχε και υπάρχει βασικά (από πλευράς των περισσότερων σχημάτων και ιδιαίτερα της επαρχίας) είναι η αναφορά μιας εκλογικής καταγραφής, στα συνέδρια της ΟΛΜΕ ανά διετία, ενός «γαλαξία πολιτικών απόψεων», η καταγραφή ενός χώρου πέραν των κομμάτων της κοινοβουλευτικής αριστεράς. Τελεία και παύλα. Τα σχήματα μέσα από τα οποία δρουν οι Αγωνιστικές κινήσεις και στα πλαίσια των πρωτοβάθμιων οργάνων, διατηρούν και διαφυλάττουν σαν πρωταρχικό όρο την ύπαρξη αυτόνομης πολιτικοσυνδικαλιστικής δράσης, και παραγωγής υλικού παρέμβασης. Και είναι πολλές οι περιπτώσεις που κατεβάζουν στις συνελεύσεις εισηγήσεις αντιπαρατιθέμενες με τις εισηγήσεις της ΟΛΜΕ και των «Παρεμβάσεων». Κι αυτά, βέβαια, τα ξέρουν πολύ καλά οι εμπνευστές της αήθους επίθεσης τις μέρες του συνεδρίου στους συντρόφους μας, αλλά κάνουν τους ανυποψίαστους. Ελπίζουμε, δε, ότι ο Θ.Τ. και η ομάδα γύρω από τα «Αντιτετράδια» δεν απαιτούν να ζητάμε την έγκρισή τους για τον τρόπο που κρίνουμε ότι ευνοείται η δράση μέσα στο κίνημα. Εκτός και αν και σε αυτό το ζήτημα αναγνωριστεί η «αριστερή» λογική που χαρακτηρίζει τμήμα των Παρεμβάσεων πως, λίγο-πολύ, ό,τι δεν είναι ΔΕΕ ή ρητά Αγ. Συνεργασία είναι… εξ ορισμού Παρεμβάσεις.
2. «Στην A’ EΛME Θεσ/νίκης μάλιστα σ’ ένα τέτοιο «φαρδύ» σχήμα συμμετέχει και η ΣYNεργασία.»
Στην Α΄ ΕΛΜΕ δεν υπάρχει κανένα «φαρδύ» σχήμα. Είναι σοβαρό μετωπικό σχήμα που στήθηκε στη λογική της αυτόνομης πολιτικοσυνδικαλιστικής δράσης που προαναφέρθηκε και στηρίζεται από συναγωνιστές κατά βάση πολιτικά ανένταχτους αλλά και από διάφορους χώρους μεταξύ των οποίων και η ΣΥΝεργασία. Η ρητή αναφορά για την ΣΥΝεργασία προς τα «πού» και «τι» θέλει να καταλογίσει; Για την ιστορία πάντως να αναφέρουμε πως στο προηγούμενο συνέδριο της ΟΛΜΕ οι δύο σύνεδροι του σχήματος της Α΄ ΕΛΜΕ ψήφισαν «παρεμβάσεις». Τότε το ζήτημα της ΣΥΝεργασίας πως το είχε αντιληφθεί ο Θ.Τ. ;
3. «Σε ορισμένα από αυτά σύνεδροι των Παρεμβάσεων παραιτήθηκαν στ’ όνομα της συντροφικότητας και της αριστερής συνεργασίας»
Στο σχήμα της ΕΛΜΕ Σάμου (ψέμα και το «σε ορισμένα από αυτά») που υπήρξε παραίτηση (καθαρή, οικειοθελής και χωρίς άλλα «σχέδια» παραίτηση), ήταν σε γνώση των συναγωνιστών του σχήματος (και ασφαλώς του παραιτηθέντα) η κατεύθυνση των συντρόφων μας να εκφραστούμε με χωριστό ψηφοδέλτιο (εκτός και προέκυπταν νέα δεδομένα ή κάποια δραματική αλλαγή των επιλογών της ηγεσίας των Παρεμβάσεων π.χ). Και ΑΥΤΟ τα ήξερε η ομάδα του Θ.Τ. και όλοι γύρω από τα «Αντιτετράδια» που σήκωσαν το βάρος της επίθεσης στους συνέδρους των Αγωνιστικών Κινήσεων.
4. «Ωστόσο άλλες ήταν οι τελικές επιδιώξεις και οι σχεδιασμοί. Έτσι και ενώ οι ολομέλειες των Παρεμβάσεων Συσπειρώσεων - Kινήσεων ασχολούνταν με την αποτύπωση θέσεων και την πολιτική μάχη του συνεδρίου οι σ. του KKE (μ-λ) από τις Σέρρες, Kαρδίτσα, Σάμο και A’ EΛME Θεσ/νίκης ανακοινώνουν ότι θα κατεβάσουν δικό τους ψηφοδέλτιο! Eίναι αλήθεια με διστακτικό τρόπο αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και πάντως δικαιολογίες μπορούν να εφευρεθούν.»
Οι επιδιώξεις και οι σχεδιασμοί όχι μόνο των Αγωνιστικών Κινήσεων αλλά και συγκεκριμένα των τεσσάρων αντιπροσώπων ήταν από την αρχή ξεκάθαρες στα σχήματά τους και η ανάπτυξή τους τοποθετούνταν καθαρά πάνω σε πολιτική βάση και αυτό υποστηρίχθηκε και στην ανοικτή συνέλευση. Ευτυχώς τα ζητήματα τέθηκαν σε ανοιχτή συζήτηση και πιστεύουμε ότι έγιναν σε σημαντικό βαθμό αντιληπτά και από αρκετούς. Γιατί κάθε άλλο παρά μια «ξερή» ανακοίνωση άλλου ψηφοδελτίου έγινε (όπως αφήνεται να εννοηθεί), και μάλιστα εν μέσω μιας… σοβαρής ασχολίας πάνω στην «αποτύπωση θέσεων και την πολιτική μάχη του Συνεδρίου»! Ο Θ.Τ. εννοεί άραγε ένα κάποιο πλαίσιο των Παρεμβάσεων που κυκλοφόρησε (και κατατέθηκε την τελευταία στιγμή) ή το κοινό πλαίσιο με την ΠΑΣΚ που έγινε γνωστό και αυτό την τελευταία στιγμή, αλλά κατατέθηκε πρώτο!
Όσο για τον τρόπο; Εδώ κάποιος πρέπει να μπερδεύει (μπορεί βέβαια να είναι αδυναμία και όχι σκοπιμότητα) την πολιτική διάσταση των πραγμάτων με την λογική του διαδρόμου, του «φουαγιέ», κλπ. Σε αυτά δεν είμαστε απλά διστακτικοί αλλά σταθερά ενάντια και χωρίς δικαιολογίες!
5. «Πώς είναι δυνατόν να συνεργάζεσαι τοπικά με τις Παρεμβάσεις αλλά στο συνέδριο, μετρώντας το κύρος των κουκιών σου, να διαχωρίζεσαι;»Τοπικά – είναι εντελώς σίγουρο – δεν συνεργαζόμαστε με κανένα είδος «παρεμβάσεις» από αυτές που έχει στο μυαλό του ο Θ.Τ. Το πώς τοπικά (και κύρια θα λέγαμε αφού από θεμελιακή άποψη δίνουμε μάχη για το ζωντάνεμα και τη ισχυροποίηση και το κύρος των πρωτοβάθμιων οργάνων) κινούμαστε, το αναφέραμε πιο πάνω. Εκείνο πάντως που θέλουμε να τονίσουμε κατηγορηματικά είναι πως απαξιώνουμε (και μέχρι βλακείας που λένε), όχι μόνο κάθε έννοια άθροισης «κουκιών», αλλά και του όποιου διαχωρισμού με βάση αυτά! Όμως όταν κάποιος την συσπείρωση, ενότητα, κλπ την βλέπει μόνο στην βάση αυτών των «ζαρζαβατικών», είναι φυσικό να βλέπει το ίδιο αίτιο και για κάθε πολιτικό διαχωρισμό.
6. «Πώς είναι δυνατόν να ασκείς την όποια κριτική στις Παρεμβάσεις τάχα από αριστερά και σε δύο περιοχές να συνεργάζεσαι με δυνάμεις του Συνασπισμού; Πώς είναι επίσης, δυνατόν, στο προηγούμενο συνέδριο να είσαι στο ίδιο ψηφοδέλτιο με συναγωνιστές των Παρεμβάσεων και τώρα ο πολιτικός εγωισμός μαζί με οπισθόβουλες σκέψεις να σε αναγκάζουν σε πισώπλατο χτύπημα;»
Δικαίωμα τους βεβαίως! Aπλά φαντάζει υποκρισία η μόνιμη καραμέλα ‘θα τα βρούμε στους αγώνες’»
Είναι αλήθεια (επιτέλους και μια αλήθεια) ότι οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών σε προηγούμενα συνέδρια είχαν ψηφίσει και στηρίξει το ψηφοδέλτιο των παρεμβάσεων. Όχι χωρίς κριτική αλλά και αρκετά καλοπροαίρετα. Όλα αυτά όμως ξεπερνιόνταν όπως όπως από την ηγεσία των Παρεμβάσεων στη γνωστή λογική του θαψίματος των πολιτικών ζητημάτων αρκεί να… πέφτει το κουκί.
Ωστόσο στο μεταξύ έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα, και ιδιαίτερα έπειτα από το μεγάλο κύμα των φετινών κινητοποιήσεων. Και είναι πράγματα που θέτουν σε μια άλλη βάση, πολύ περισσότερο πολιτική, τα ζητήματα που «εισηγήθηκε» το κίνημα.
Και ας περάσουμε στην πολιτική…Και μόνο για την τελευταία, αλλά και τόσο πλούσια σε γεγονότα και μηνύματα, χρονιά
Γνωρίζοντας ότι (ιδιαίτερα την τελευταία περίοδο) η πολιτική δεν είναι το δυνατό σημείο της ηγεσίας των Παρεμβάσεων (όχι τόσο από αδυναμία όσο από επιλογή να γίνεται το ψάρεμα στα θολά νερά) και άρα χωρίς την ελπίδα ότι θα πάρουμε απαντήσεις, ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή από την αρχή της χρονιάς:
1. Τον προηγούμενο Αύγουστο δημοσιεύεται παρέμβαση του Θ.Τ. για την εκπαίδευση. Το άρθρο (http://www.xkatsikas.gr/artra/artro278.html), μια συρραφή απολίτικων, αταξικών και αποπροσανατολιστικών απόψεων θύμιζε πιο πολύ κάποια… συγκινημένη ΜΚΟ (ή ίσως κάποιον… παράγοντα καλοχαιρέτα πριν τις νομαρχιακές εκλογές) παρά συνδικαλιστή του… ταξικού ρεύματος.
2. Αρχές Οκτώβρη μπαίνει και η ΟΛΜΕ με καθυστέρηση (και… διστακτικά που λέει κι ο Θ.Τ.) στην απεργία με τους δασκάλους. Ο Θ.Τ. δηλώνει –αφήνοντας εμβρόντητους τους πάντες- στις τηλεοπτικές κάμερες το αμίμητο «ο κλάδος μπαίνει στον απεργιακό χορό. Ελπίζουμε να μην είναι ο χορός του Ζαλόγγου»!!! Αυτό ήταν. Η ηγεσία των Παρεμβάσεων αποφάσισε να διαχύσει κύματα ηττοπάθειας στη βάση του κλάδου.
3. Στις 17/10 η απεργιακή επιτροπή της ΕΛΜΕ Πειραιά καλεί σε συντονισμό τις απεργιακές επιτροπές του Λεκανοπεδίου. Η ηγεσία των Παρεμβάσεων αποφασίζει εκ των υστέρων να βάλει την ίδια μέρα, την ίδια ώρα συνεδρίαση των Παρεμβάσεων σε μια πρωτοφανή και χοντροκομμένη προσπάθεια να υπονομεύσει την προσπάθεια συντονισμού. Δε θα το πούμε απεργοσπασία γιατί δεν πιστεύουμε πως ήταν αυτή η πρόθεση. Θα το πούμε όμως πολιτική μικροψυχία, έλλειψη εμπιστοσύνης στο κίνημα και πανικό από το γεγονός ότι προέκυψε μια πρωτοβουλία έξω από τα «επιτελεία» της ηγεσίας των Παρεμβάσεων.
4. Μετά το κλείσιμο της απεργίας από ΟΛΜΕ-ΔΟΕ βγαίνει το τεύχος φθινοπώρου των Αντιτετραδίων. Ψάχνουμε μια ουσιαστική-απολογιστική τοποθέτηση για την απεργία. Μια προσπάθεια να απαντηθούν πολλά ευνόητα ερωτήματα, ανάμεσα στα οποία και τα παρακάτω:
Γιατί η ηγεσία των Παρεμβάσεων δε στήριξε μια λογική πολιτικής και οργανωτικής χειραφέτησης του αγώνα από τη συνδικαλιστική ηγεσία; Και πόσο αλήθεια ή παραμύθι ήταν τα περί «αλλαγής μορφής» όταν έγινε κάτι παραπάνω από φανερό ότι οι αγωνιζόμενοι εκπαιδευτικοί εξαφανίστηκαν από τους δρόμους και ενσωμάτωσαν μια λογική ήττας μετά το κλείσιμο της απεργίας;
Αντί οποιασδήποτε προσπάθειας γενικού αλλά και παραταξιακού πολιτικού απολογισμού, τα Αντιτετράδια αφού επιδίδονται στο γνωστό ναρκισισμό τους (με λίγα λόγια «εμείς είμαστε το κίνημα, αλλά ευθύνες δεν έχουμε!»), αφού αναφέρουν ανενδοίαστα ότι οι αγώνες εκφράστηκαν στις κάλπες για τα συνδιοικητικά (!), προχωράνε σε μια άθλια επίθεση στις Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών (χωρίς μάλιστα να μας κατονομάζουν): Αφού φωτογραφίζεται με ειρωνεία η ΕΛΜΕ Πειραιά για την απόφασή της να απαιτήσει γενικές συνελεύσεις ως αναγκαίο όρο για τη στήριξη τελικά της πρότασης της ΟΛΜΕ για τις 24ωρες, συνεχίζει: «…Δε θα ασχοληθούμε τώρα με τις σκοπιμότητες, όψιμες και μικρές, ορισμένων που προσπάθησαν να αξιοποιήσουν στα ύστερα τον απόηχο της απεργίας. Μιας μεγάλης υπόθεσης που δεν μπορεί να είναι ούτε χαρτοπαικτική ριξιά, ούτε βεβαίως βολονταρισμός πάνω στην πρωτοπορία και την ταξική πτέρυγα». (Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης, τεύχος φθινοπώρου 2006).
Ερωτήσεις: Με ποια (αριστερή κιόλας) λογική όποιος διαφοροποιείται από τη… φωτισμένη συνδικαλιστική ηγεσία έχει «όψιμες και μικρές σκοπιμότητες»;
Ποιοι είναι οι «ορισμένοι» που μάλιστα έδρασαν «όψιμα» και «στα ύστερα» δηλαδή (υπονοείται ότι) δεν ενίσχυσαν την απεργία κατά την εξέλιξή της;
Από πού κι ως πού είναι βολονταρισμός (που χρεώνεται μάλιστα σε ολόκληρη ΕΛΜΕ) το να ματώνεις καθημερινά όλο το 24ωρο για την επιτυχία της απεργίας;
Ποια είναι η «πρωτοπορία και η ταξική πτέρυγα»; Σάμπως πολύ ΠΑΜΕ δεν έχετε γίνει, σύντροφοι των Αντιτετραδίων;
5. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των αγώνων ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, η ηγεσία των Παρεμβάσεων χρεώνεται τις αποφάσεις της ΟΛΜΕ, που καθυστερεί, αναβάλλει συνελεύσεις και περιμένει το Μάρτη, όπου θα εκφραστεί το «αυθεντικό πανεκπαιδευτικό μέτωπο». Όταν έρχεται ο Μάρτης και μαζί του το… αυθεντικό πανεκπαιδευτικό μέτωπο, η ΟΛΜΕ ματαιώνει τις συνελεύσεις. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών κάνουν προσπάθεια να γίνει γύρος γενικών συνελεύσεων, ανεξάρτητα από την ΟΛΜΕ. Οι ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ το καταψηφίζουν παντού ενώ οι Παρεμβάσεις αλλού το ψηφίσουν χωρίς να το στηρίζουν και αλλού το καταψηφίζουν. Για να αρθεί η… παρεξήγηση, στελέχη των Παρεμβάσεων γύρω από τα Αντιτετράδια, στις αρχές Μάρτη σε ανοιχτή σύσκεψη, μας κριτικάρουν για πολιτική ανωριμότητα (!) για την κίνησή μας να προσπαθήσουμε να στήσουμε γύρο συνελεύσεων αφού κρίνουν ότι οι συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές, τη στιγμή που η Ελλάδα φλέγεται από το φοιτητικό ξεσηκωμό και το σύστημα βγάζει εκτός νόμου το φοιτητικό κίνημα!!
Η ηγετική ομάδα των Παρεμβάσεων εισάγει έτσι (για πρώτη φορά ανοιχτά) την πρωτότυπη («αριστερή») αντίληψη ότι οι αγωνιστές παρεμβαίνουν μόνο όταν όλα είναι εύκολα. Για αυτήν, όταν υπάρχουν δυσκολίες, η Αριστερά μπορεί να διαβάζει τι… της υπόσχονται τα άστρα, να χαριεντίζεται με την ΠΑΣΚ και να περιμένει (ακόμα) καλύτερες μέρες.
6. Από τις 20 Απρίλη, οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών δημοσιοποιούν πρόταση συντονισμού για την επόμενη χρονιά (http://deltioake.blogspot.com/). Η πρόταση τίθεται σε συνελεύσεις και καταλήγει σε κάλεσμα σε ανοιχτή σύσκεψη στις 13 Ιούνη. Στο κείμενο του καλέσματος, φροντίζουμε να απαλείψουμε στοιχεία απολογισμού (και πολεμικής) για τη χρονιά που πέρασε για να μη δώσουμε σε κανέναν το πρόσχημα να απουσιάσει. Επίσης, αποφεύγουμε να στήσουμε εκδήλωση αλλά καλούμε σε σύσκεψη για να μη δώσουμε σε κανέναν την εντύπωση πως «στήνουμε το μαγαζί μας». Αντίθετα επιδιώκαμε μια ανοιχτή ανταλλαγή εκτιμήσεων και απόψεων έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος συντονισμού για την επόμενη χρονιά.
Στη σύσκεψη καλούνται ΟΛΟΙ όσοι αναφέρονται στο κίνημα (Παρεμβάσεις, ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, ΣΥΝεργασία). Δεν ήρθε κανένα στέλεχος καμίας παράταξης εκτός από τον εκπρόσωπο των Παρεμβάσεων Πρωτοβάθμιας (για λίγο) και μια συναγωνίστρια από την ΚΟΕ! Να πού ανήκει η «υποκρισία της καραμέλας ‘θα τα βρούμε στους αγώνες’».
7. Τις μέρες του Συνεδρίου, ο οπορτουνισμός της ομάδας των Αντιτετραδίων απογειώνεται. Επιτίθενται στους συντρόφους των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών στους διαδρόμους και όχι ανοιχτά (γι’ αυτό και μας διευκολύνει η γραπτή τοποθέτηση του Θ.Τ.) με ψέματα, την ίδια στιγμή που τα ψήνουν με την ΠΑΣΚ για κοινή απόφαση, που παρακαλάνε τη ΣΥΝεργασία (και στους διαδρόμους αλλά και απ’ το μικρόφωνο!) να τους ενισχύσει με ψήφους (να πώς «οι Παρεμβάσεις κέρδισαν ανοιχτά πέντε αντιπροσώπους»!), που επιδίδονται στο γνωστό όργιο κατευθυνόμενης σταυροδοσίας και εσωτερικών αποκλεισμών. Παρακάμπτουν τον πολιτικό διάλογο και πιέζουν προς κάθε πλευρά με τον εκβιασμό ότι «θα χαθεί η έδρα». Όπου αυτό δεν πιάνει (γιατί οι συσχετισμοί ήταν συγκεκριμένοι), αλλάζει ο στόχος και μπαίνει το… εξόχως πολιτικό καθήκον «να περάσουμε την ΕΣΑΚ-ΔΕΕ».
Και τελικά, βραχνιασμένοι από τις ιαχές του πραγματικά πολύ ωραίου συνθήματος (του οποίου πάντως η πατρότητα δεν τους ανήκει) «ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία ίδια η λιτότητα και η τρομοκρατία», η ηγεσία των Παρεμβάσεων σέρνει τους συνέδρους που επηρεάζει σε κοινή απόφαση – σούπα με τη ΣΥΝεργασία και την ΠΑΣΚ! Για την οποία, φανταζόμαστε είχαν… υπερψηφίσει οι ολομέλειες των σχημάτων που αναφέρονται στις Παρεμβάσεις(;).
Κλείνοντας: Από την τοποθέτηση του περασμένου Αυγούστου του Θ.Τ., τις δηλώσεις κατά τη διάρκεια της απεργίας, τα αποσπάσματα των Αντιτετραδίων, την πολιτική συμπεριφορά των στελεχών αυτών στο κίνημα την άνοιξη, μέχρι την απουσία συγκεκριμένης αγωνιστικής πρότασης για την επόμενη χρονιά και τους οπορτουνισμούς στο συνέδριο, υπάρχει ένα κοινό νήμα: Η απουσία εμπιστοσύνης στο κίνημα, η μετατόπιση της εμπιστοσύνης αυτής προς τα συνδιοικητικά όργανα, προς τα αστικά ΜΜΕ, η απογείωση σε απολίτικες συμπεριφορές εντυπωσιασμού, οι συμμαχίες με τον κρατικό και ρεφορμιστικό συνδικαλισμό.
Δεν ξέρουμε αν υπάρχει επιστροφή για την ηγεσία των Παρεμβάσεων από αυτές τις επιλογές. Φοβόμαστε πως τα «φάλτσα» είναι τόσο πολλά, που συγκροτούν μια συνεκτική, συμπαγή και αδιαπραγμάτευτη πολιτική λογική για την ηγεσία αυτή, για την οποία δεν είμαστε αισιόδοξοι τι θα της ξημερώσει. Γιατί, δυστυχώς, την υπονόμευση των αγωνιστικών χαρακτηριστικών των Παρεμβάσεων την έχει αναλάβει η ηγεσία αυτή. Και –δυστυχώς- με σοβαρά αποτελέσματα.
Όσο μας αφορά, έχοντας πλήρη επίγνωση των δικών μας αδυναμιών, θα συνεχίσουμε να κινούμαστε όχι γύρω απ’ τον εαυτό μας αλλά στην κατεύθυνση της ανάπτυξης κινήματος, της ταξικής ενότητας και της κοινής δράσης. Γι’ αυτό και θα απαντάμε αποφασιστικά στις προσπάθειες συκοφάντησης και αποκλεισμών απ’ όπου κι αν προέρχονται. Γι’ αυτό και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε την κοινή δράση κάθε μέρα, κάθε ώρα, στη βάση των προβλημάτων και των αναγκών των εργαζομένων και όχι όποτε ο οποιοσδήποτε πολιτικός σχηματισμός ή παράγοντας «αγωνίζεται» για τη διαιώνιση της ύπαρξής του.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις θεωρούν ότι πρέπει ότι η αντιπαράθεση και η ανάπτυξη των όποιων διαφωνιών σε πολιτική βάση, να συνοδεύεται, με την ίδια συνέπεια και ζήλο, με την προσπάθεια ανάπτυξης της κοινής δράσης. Και αυτό που ο συντάκτης του άρθρου ειρωνικά μας αποδίδει υποκρισία, χαρακτηρίζοντάς «καραμέλα», την πραγματική ανάγκη «να τα βρούμε στους αγώνες», αντανακλά το δικό του επίπεδο αντίληψης της πολιτικής δράσης. Βασικός στόχος των Αγωνιστικών Κινήσεων είναι, και θα είναι, η προσπάθεια να προωθήσουμε και να βρεθούμε σε κοινούς αγώνες και μέτωπα κοινής δράσης.
Όσο για το περί «πισώπλατου χτυπήματος» είναι γελοία όσο και θλιβερά. Δυστυχώς, είμαστε όλοι γνωστοί. Και στους βυζαντινισμούς, στις φήμες διαδρόμων σε καταπάτηση αρχών και σε οπορτουνισμούς άλλοι κατέχουν επιδόσεις. Είναι γνωστές οι άθλιες λογικές τειχών, υγειονομικών ζωνών και αποκλεισμών που έχουν ως εμπνευστές την ομάδα γύρω από τα «Αντιτετράδια» (με προεξάρχοντα τον Θ.Τ.) και θύματα τους συντρόφους μας αλλά και άλλους αγωνιστές εντός ή εκτός Παρεμβάσεων.
Αυτό το άρθρο - απάντηση ίσως να μην γραφόταν με την μορφή που γράφτηκε αν δεν δινόταν η συγκεκριμένη αφορμή. Και ίσως από κάποια άποψη να αποτελεί το έλασσον μπροστά στις προκλήσεις των καιρών. Θα θέλαμε ωστόσο να κλείσουμε αυτή την απάντηση - παρέμβαση με ένα απόλυτα ειλικρινές ερώτημα: Πιστεύουν στα σοβαρά οι συναγωνιστές που διαμόρφωσαν ή απλά ψήφισαν το κοινό σχέδιο απόφασης του 13ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ, μαζί με την ΠΑΣΚ, ότι συμβάλλει ή έστω είναι ένας κάποιος θετικός όρος στην κατεύθυνση ανάπτυξης αγωνιστικής – κινηματικής προοπτικής απέναντι στα σημαντικά και κρίσιμα ζητήματα που τίθενται για το σήμερα και το αύριο της εκπαίδευσης; Ή ακόμη ότι συμβάλει σε «μια ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ανασύνταξη των δυνάμεων του ταξικού ρεύματος για να βρει τους τρόπους συνάντησης και ενότητας των διάσπαρτων μαχόμενων κομματιών», όπως κλείνει συμπερασματικά το συνολικό άρθρο; Και αν ναι με ποιόν τρόπο; Ειλικρινά!
Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών, 15 Ιούλη 2007
Θα μπορούσαμε να γράψουμε μια αντίστοιχης ποιότητας απάντηση. Να ξεμπερδέψουμε με τρεις «πονηρές» παραγράφους που να αφήνουν εκατοντάδες υπονοιών. Δε θα το κάνουμε. Κάτι τέτοιο θα αδικούσε τον Θ.Τ., θα αδικούσε ακόμα πιο πολύ εμάς αλλά πάνω απ΄ όλα θα αποπολιτικοποιούσε το διάλογο, κάτι που μπορεί να είναι στις δικές του προθέσεις αλλά όχι στις δικές μας.
Ας απαντήσουμε, λοιπόν, σοβαρά. Και ας τα πάρουμε με τη σειρά:
1. «Kατά τις εκλογικές διαδικασίες των EΛME οι συν. του KKE (μ-λ) ή Aγ. Kινήσεις κατέβηκαν σχεδόν παντού με ψηφοδέλτια των σχημάτων των Παρεμβάσεων.»
Με το διαζευκτικό «ή» διαπράττεται η πρώτη πολιτική ανηθικότητα! Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών δεν είναι το ίδιο πράγμα με το ΚΚΕ(μ-λ). Στις Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών συμμετέχουν οι κομματικές δυνάμεις του ΚΚΕ(μ-λ) μαζί με αγωνιστές από άλλες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς αλλά και ανεξάρτητους αγωνιστές. Αυτό το ξέρει, ασφαλώς, πολύ καλά ο Θ.Τ., αλλά χρησιμοποιεί αυτή τη διαστρέβλωση με το φτηνό κίνητρο να περιχαρακώσει τις Αγωνιστικές Κινήσεις βάζοντάς τους «ταμπέλα», ειδικά την περίοδο αυτή που τα πολιτικά αδιέξοδα της (γύρω απ’ τον ίδιο) ηγεσίας των Παρεμβάσεων είναι προφανή. Είναι το ίδιο κόλπο που χρησιμοποίησε αυτή η ηγετική ομάδα την περίοδο της απεργίας για να υπονομεύσει την προσπάθεια από τα κάτω συντονισμού, προσπάθεια την οποία πάλεψαν οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών μαζί και με ένα τμήμα των Παρεμβάσεων και ανεξάρτητους αγωνιστές.
Ψηφοδέλτια των «σχημάτων παρεμβάσεων» δεν υπάρχουν πολλά (ίσως μόνο για τα συνδιοικητικά όργανα ΠΥΣΔΕ και ΚΥΣΔΕ). Οι δυνάμεις των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών που συμμετέχουν σε «πλατιά» ή μετωπικά συνδικαλιστικά σχήματα δεν έχουν και δεν είχαν ποτέ κεντρική αναφορά στις Παρεμβάσεις. Και ο βασικός λόγος είναι πως στην ουσία δεν υφίσταται πολιτικό υποκείμενο προϋπόθεση μια τέτοιας κεντρικής αναφοράς! Εκείνο που υπήρχε και υπάρχει βασικά (από πλευράς των περισσότερων σχημάτων και ιδιαίτερα της επαρχίας) είναι η αναφορά μιας εκλογικής καταγραφής, στα συνέδρια της ΟΛΜΕ ανά διετία, ενός «γαλαξία πολιτικών απόψεων», η καταγραφή ενός χώρου πέραν των κομμάτων της κοινοβουλευτικής αριστεράς. Τελεία και παύλα. Τα σχήματα μέσα από τα οποία δρουν οι Αγωνιστικές κινήσεις και στα πλαίσια των πρωτοβάθμιων οργάνων, διατηρούν και διαφυλάττουν σαν πρωταρχικό όρο την ύπαρξη αυτόνομης πολιτικοσυνδικαλιστικής δράσης, και παραγωγής υλικού παρέμβασης. Και είναι πολλές οι περιπτώσεις που κατεβάζουν στις συνελεύσεις εισηγήσεις αντιπαρατιθέμενες με τις εισηγήσεις της ΟΛΜΕ και των «Παρεμβάσεων». Κι αυτά, βέβαια, τα ξέρουν πολύ καλά οι εμπνευστές της αήθους επίθεσης τις μέρες του συνεδρίου στους συντρόφους μας, αλλά κάνουν τους ανυποψίαστους. Ελπίζουμε, δε, ότι ο Θ.Τ. και η ομάδα γύρω από τα «Αντιτετράδια» δεν απαιτούν να ζητάμε την έγκρισή τους για τον τρόπο που κρίνουμε ότι ευνοείται η δράση μέσα στο κίνημα. Εκτός και αν και σε αυτό το ζήτημα αναγνωριστεί η «αριστερή» λογική που χαρακτηρίζει τμήμα των Παρεμβάσεων πως, λίγο-πολύ, ό,τι δεν είναι ΔΕΕ ή ρητά Αγ. Συνεργασία είναι… εξ ορισμού Παρεμβάσεις.
2. «Στην A’ EΛME Θεσ/νίκης μάλιστα σ’ ένα τέτοιο «φαρδύ» σχήμα συμμετέχει και η ΣYNεργασία.»
Στην Α΄ ΕΛΜΕ δεν υπάρχει κανένα «φαρδύ» σχήμα. Είναι σοβαρό μετωπικό σχήμα που στήθηκε στη λογική της αυτόνομης πολιτικοσυνδικαλιστικής δράσης που προαναφέρθηκε και στηρίζεται από συναγωνιστές κατά βάση πολιτικά ανένταχτους αλλά και από διάφορους χώρους μεταξύ των οποίων και η ΣΥΝεργασία. Η ρητή αναφορά για την ΣΥΝεργασία προς τα «πού» και «τι» θέλει να καταλογίσει; Για την ιστορία πάντως να αναφέρουμε πως στο προηγούμενο συνέδριο της ΟΛΜΕ οι δύο σύνεδροι του σχήματος της Α΄ ΕΛΜΕ ψήφισαν «παρεμβάσεις». Τότε το ζήτημα της ΣΥΝεργασίας πως το είχε αντιληφθεί ο Θ.Τ. ;
3. «Σε ορισμένα από αυτά σύνεδροι των Παρεμβάσεων παραιτήθηκαν στ’ όνομα της συντροφικότητας και της αριστερής συνεργασίας»
Στο σχήμα της ΕΛΜΕ Σάμου (ψέμα και το «σε ορισμένα από αυτά») που υπήρξε παραίτηση (καθαρή, οικειοθελής και χωρίς άλλα «σχέδια» παραίτηση), ήταν σε γνώση των συναγωνιστών του σχήματος (και ασφαλώς του παραιτηθέντα) η κατεύθυνση των συντρόφων μας να εκφραστούμε με χωριστό ψηφοδέλτιο (εκτός και προέκυπταν νέα δεδομένα ή κάποια δραματική αλλαγή των επιλογών της ηγεσίας των Παρεμβάσεων π.χ). Και ΑΥΤΟ τα ήξερε η ομάδα του Θ.Τ. και όλοι γύρω από τα «Αντιτετράδια» που σήκωσαν το βάρος της επίθεσης στους συνέδρους των Αγωνιστικών Κινήσεων.
4. «Ωστόσο άλλες ήταν οι τελικές επιδιώξεις και οι σχεδιασμοί. Έτσι και ενώ οι ολομέλειες των Παρεμβάσεων Συσπειρώσεων - Kινήσεων ασχολούνταν με την αποτύπωση θέσεων και την πολιτική μάχη του συνεδρίου οι σ. του KKE (μ-λ) από τις Σέρρες, Kαρδίτσα, Σάμο και A’ EΛME Θεσ/νίκης ανακοινώνουν ότι θα κατεβάσουν δικό τους ψηφοδέλτιο! Eίναι αλήθεια με διστακτικό τρόπο αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και πάντως δικαιολογίες μπορούν να εφευρεθούν.»
Οι επιδιώξεις και οι σχεδιασμοί όχι μόνο των Αγωνιστικών Κινήσεων αλλά και συγκεκριμένα των τεσσάρων αντιπροσώπων ήταν από την αρχή ξεκάθαρες στα σχήματά τους και η ανάπτυξή τους τοποθετούνταν καθαρά πάνω σε πολιτική βάση και αυτό υποστηρίχθηκε και στην ανοικτή συνέλευση. Ευτυχώς τα ζητήματα τέθηκαν σε ανοιχτή συζήτηση και πιστεύουμε ότι έγιναν σε σημαντικό βαθμό αντιληπτά και από αρκετούς. Γιατί κάθε άλλο παρά μια «ξερή» ανακοίνωση άλλου ψηφοδελτίου έγινε (όπως αφήνεται να εννοηθεί), και μάλιστα εν μέσω μιας… σοβαρής ασχολίας πάνω στην «αποτύπωση θέσεων και την πολιτική μάχη του Συνεδρίου»! Ο Θ.Τ. εννοεί άραγε ένα κάποιο πλαίσιο των Παρεμβάσεων που κυκλοφόρησε (και κατατέθηκε την τελευταία στιγμή) ή το κοινό πλαίσιο με την ΠΑΣΚ που έγινε γνωστό και αυτό την τελευταία στιγμή, αλλά κατατέθηκε πρώτο!
Όσο για τον τρόπο; Εδώ κάποιος πρέπει να μπερδεύει (μπορεί βέβαια να είναι αδυναμία και όχι σκοπιμότητα) την πολιτική διάσταση των πραγμάτων με την λογική του διαδρόμου, του «φουαγιέ», κλπ. Σε αυτά δεν είμαστε απλά διστακτικοί αλλά σταθερά ενάντια και χωρίς δικαιολογίες!
5. «Πώς είναι δυνατόν να συνεργάζεσαι τοπικά με τις Παρεμβάσεις αλλά στο συνέδριο, μετρώντας το κύρος των κουκιών σου, να διαχωρίζεσαι;»Τοπικά – είναι εντελώς σίγουρο – δεν συνεργαζόμαστε με κανένα είδος «παρεμβάσεις» από αυτές που έχει στο μυαλό του ο Θ.Τ. Το πώς τοπικά (και κύρια θα λέγαμε αφού από θεμελιακή άποψη δίνουμε μάχη για το ζωντάνεμα και τη ισχυροποίηση και το κύρος των πρωτοβάθμιων οργάνων) κινούμαστε, το αναφέραμε πιο πάνω. Εκείνο πάντως που θέλουμε να τονίσουμε κατηγορηματικά είναι πως απαξιώνουμε (και μέχρι βλακείας που λένε), όχι μόνο κάθε έννοια άθροισης «κουκιών», αλλά και του όποιου διαχωρισμού με βάση αυτά! Όμως όταν κάποιος την συσπείρωση, ενότητα, κλπ την βλέπει μόνο στην βάση αυτών των «ζαρζαβατικών», είναι φυσικό να βλέπει το ίδιο αίτιο και για κάθε πολιτικό διαχωρισμό.
6. «Πώς είναι δυνατόν να ασκείς την όποια κριτική στις Παρεμβάσεις τάχα από αριστερά και σε δύο περιοχές να συνεργάζεσαι με δυνάμεις του Συνασπισμού; Πώς είναι επίσης, δυνατόν, στο προηγούμενο συνέδριο να είσαι στο ίδιο ψηφοδέλτιο με συναγωνιστές των Παρεμβάσεων και τώρα ο πολιτικός εγωισμός μαζί με οπισθόβουλες σκέψεις να σε αναγκάζουν σε πισώπλατο χτύπημα;»
Δικαίωμα τους βεβαίως! Aπλά φαντάζει υποκρισία η μόνιμη καραμέλα ‘θα τα βρούμε στους αγώνες’»
Είναι αλήθεια (επιτέλους και μια αλήθεια) ότι οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών σε προηγούμενα συνέδρια είχαν ψηφίσει και στηρίξει το ψηφοδέλτιο των παρεμβάσεων. Όχι χωρίς κριτική αλλά και αρκετά καλοπροαίρετα. Όλα αυτά όμως ξεπερνιόνταν όπως όπως από την ηγεσία των Παρεμβάσεων στη γνωστή λογική του θαψίματος των πολιτικών ζητημάτων αρκεί να… πέφτει το κουκί.
Ωστόσο στο μεταξύ έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα, και ιδιαίτερα έπειτα από το μεγάλο κύμα των φετινών κινητοποιήσεων. Και είναι πράγματα που θέτουν σε μια άλλη βάση, πολύ περισσότερο πολιτική, τα ζητήματα που «εισηγήθηκε» το κίνημα.
Και ας περάσουμε στην πολιτική…Και μόνο για την τελευταία, αλλά και τόσο πλούσια σε γεγονότα και μηνύματα, χρονιά
Γνωρίζοντας ότι (ιδιαίτερα την τελευταία περίοδο) η πολιτική δεν είναι το δυνατό σημείο της ηγεσίας των Παρεμβάσεων (όχι τόσο από αδυναμία όσο από επιλογή να γίνεται το ψάρεμα στα θολά νερά) και άρα χωρίς την ελπίδα ότι θα πάρουμε απαντήσεις, ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή από την αρχή της χρονιάς:
1. Τον προηγούμενο Αύγουστο δημοσιεύεται παρέμβαση του Θ.Τ. για την εκπαίδευση. Το άρθρο (http://www.xkatsikas.gr/artra/artro278.html), μια συρραφή απολίτικων, αταξικών και αποπροσανατολιστικών απόψεων θύμιζε πιο πολύ κάποια… συγκινημένη ΜΚΟ (ή ίσως κάποιον… παράγοντα καλοχαιρέτα πριν τις νομαρχιακές εκλογές) παρά συνδικαλιστή του… ταξικού ρεύματος.
2. Αρχές Οκτώβρη μπαίνει και η ΟΛΜΕ με καθυστέρηση (και… διστακτικά που λέει κι ο Θ.Τ.) στην απεργία με τους δασκάλους. Ο Θ.Τ. δηλώνει –αφήνοντας εμβρόντητους τους πάντες- στις τηλεοπτικές κάμερες το αμίμητο «ο κλάδος μπαίνει στον απεργιακό χορό. Ελπίζουμε να μην είναι ο χορός του Ζαλόγγου»!!! Αυτό ήταν. Η ηγεσία των Παρεμβάσεων αποφάσισε να διαχύσει κύματα ηττοπάθειας στη βάση του κλάδου.
3. Στις 17/10 η απεργιακή επιτροπή της ΕΛΜΕ Πειραιά καλεί σε συντονισμό τις απεργιακές επιτροπές του Λεκανοπεδίου. Η ηγεσία των Παρεμβάσεων αποφασίζει εκ των υστέρων να βάλει την ίδια μέρα, την ίδια ώρα συνεδρίαση των Παρεμβάσεων σε μια πρωτοφανή και χοντροκομμένη προσπάθεια να υπονομεύσει την προσπάθεια συντονισμού. Δε θα το πούμε απεργοσπασία γιατί δεν πιστεύουμε πως ήταν αυτή η πρόθεση. Θα το πούμε όμως πολιτική μικροψυχία, έλλειψη εμπιστοσύνης στο κίνημα και πανικό από το γεγονός ότι προέκυψε μια πρωτοβουλία έξω από τα «επιτελεία» της ηγεσίας των Παρεμβάσεων.
4. Μετά το κλείσιμο της απεργίας από ΟΛΜΕ-ΔΟΕ βγαίνει το τεύχος φθινοπώρου των Αντιτετραδίων. Ψάχνουμε μια ουσιαστική-απολογιστική τοποθέτηση για την απεργία. Μια προσπάθεια να απαντηθούν πολλά ευνόητα ερωτήματα, ανάμεσα στα οποία και τα παρακάτω:
Γιατί η ηγεσία των Παρεμβάσεων δε στήριξε μια λογική πολιτικής και οργανωτικής χειραφέτησης του αγώνα από τη συνδικαλιστική ηγεσία; Και πόσο αλήθεια ή παραμύθι ήταν τα περί «αλλαγής μορφής» όταν έγινε κάτι παραπάνω από φανερό ότι οι αγωνιζόμενοι εκπαιδευτικοί εξαφανίστηκαν από τους δρόμους και ενσωμάτωσαν μια λογική ήττας μετά το κλείσιμο της απεργίας;
Αντί οποιασδήποτε προσπάθειας γενικού αλλά και παραταξιακού πολιτικού απολογισμού, τα Αντιτετράδια αφού επιδίδονται στο γνωστό ναρκισισμό τους (με λίγα λόγια «εμείς είμαστε το κίνημα, αλλά ευθύνες δεν έχουμε!»), αφού αναφέρουν ανενδοίαστα ότι οι αγώνες εκφράστηκαν στις κάλπες για τα συνδιοικητικά (!), προχωράνε σε μια άθλια επίθεση στις Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών (χωρίς μάλιστα να μας κατονομάζουν): Αφού φωτογραφίζεται με ειρωνεία η ΕΛΜΕ Πειραιά για την απόφασή της να απαιτήσει γενικές συνελεύσεις ως αναγκαίο όρο για τη στήριξη τελικά της πρότασης της ΟΛΜΕ για τις 24ωρες, συνεχίζει: «…Δε θα ασχοληθούμε τώρα με τις σκοπιμότητες, όψιμες και μικρές, ορισμένων που προσπάθησαν να αξιοποιήσουν στα ύστερα τον απόηχο της απεργίας. Μιας μεγάλης υπόθεσης που δεν μπορεί να είναι ούτε χαρτοπαικτική ριξιά, ούτε βεβαίως βολονταρισμός πάνω στην πρωτοπορία και την ταξική πτέρυγα». (Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης, τεύχος φθινοπώρου 2006).
Ερωτήσεις: Με ποια (αριστερή κιόλας) λογική όποιος διαφοροποιείται από τη… φωτισμένη συνδικαλιστική ηγεσία έχει «όψιμες και μικρές σκοπιμότητες»;
Ποιοι είναι οι «ορισμένοι» που μάλιστα έδρασαν «όψιμα» και «στα ύστερα» δηλαδή (υπονοείται ότι) δεν ενίσχυσαν την απεργία κατά την εξέλιξή της;
Από πού κι ως πού είναι βολονταρισμός (που χρεώνεται μάλιστα σε ολόκληρη ΕΛΜΕ) το να ματώνεις καθημερινά όλο το 24ωρο για την επιτυχία της απεργίας;
Ποια είναι η «πρωτοπορία και η ταξική πτέρυγα»; Σάμπως πολύ ΠΑΜΕ δεν έχετε γίνει, σύντροφοι των Αντιτετραδίων;
5. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των αγώνων ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, η ηγεσία των Παρεμβάσεων χρεώνεται τις αποφάσεις της ΟΛΜΕ, που καθυστερεί, αναβάλλει συνελεύσεις και περιμένει το Μάρτη, όπου θα εκφραστεί το «αυθεντικό πανεκπαιδευτικό μέτωπο». Όταν έρχεται ο Μάρτης και μαζί του το… αυθεντικό πανεκπαιδευτικό μέτωπο, η ΟΛΜΕ ματαιώνει τις συνελεύσεις. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών κάνουν προσπάθεια να γίνει γύρος γενικών συνελεύσεων, ανεξάρτητα από την ΟΛΜΕ. Οι ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ το καταψηφίζουν παντού ενώ οι Παρεμβάσεις αλλού το ψηφίσουν χωρίς να το στηρίζουν και αλλού το καταψηφίζουν. Για να αρθεί η… παρεξήγηση, στελέχη των Παρεμβάσεων γύρω από τα Αντιτετράδια, στις αρχές Μάρτη σε ανοιχτή σύσκεψη, μας κριτικάρουν για πολιτική ανωριμότητα (!) για την κίνησή μας να προσπαθήσουμε να στήσουμε γύρο συνελεύσεων αφού κρίνουν ότι οι συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές, τη στιγμή που η Ελλάδα φλέγεται από το φοιτητικό ξεσηκωμό και το σύστημα βγάζει εκτός νόμου το φοιτητικό κίνημα!!
Η ηγετική ομάδα των Παρεμβάσεων εισάγει έτσι (για πρώτη φορά ανοιχτά) την πρωτότυπη («αριστερή») αντίληψη ότι οι αγωνιστές παρεμβαίνουν μόνο όταν όλα είναι εύκολα. Για αυτήν, όταν υπάρχουν δυσκολίες, η Αριστερά μπορεί να διαβάζει τι… της υπόσχονται τα άστρα, να χαριεντίζεται με την ΠΑΣΚ και να περιμένει (ακόμα) καλύτερες μέρες.
6. Από τις 20 Απρίλη, οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών δημοσιοποιούν πρόταση συντονισμού για την επόμενη χρονιά (http://deltioake.blogspot.com/). Η πρόταση τίθεται σε συνελεύσεις και καταλήγει σε κάλεσμα σε ανοιχτή σύσκεψη στις 13 Ιούνη. Στο κείμενο του καλέσματος, φροντίζουμε να απαλείψουμε στοιχεία απολογισμού (και πολεμικής) για τη χρονιά που πέρασε για να μη δώσουμε σε κανέναν το πρόσχημα να απουσιάσει. Επίσης, αποφεύγουμε να στήσουμε εκδήλωση αλλά καλούμε σε σύσκεψη για να μη δώσουμε σε κανέναν την εντύπωση πως «στήνουμε το μαγαζί μας». Αντίθετα επιδιώκαμε μια ανοιχτή ανταλλαγή εκτιμήσεων και απόψεων έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος συντονισμού για την επόμενη χρονιά.
Στη σύσκεψη καλούνται ΟΛΟΙ όσοι αναφέρονται στο κίνημα (Παρεμβάσεις, ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, ΣΥΝεργασία). Δεν ήρθε κανένα στέλεχος καμίας παράταξης εκτός από τον εκπρόσωπο των Παρεμβάσεων Πρωτοβάθμιας (για λίγο) και μια συναγωνίστρια από την ΚΟΕ! Να πού ανήκει η «υποκρισία της καραμέλας ‘θα τα βρούμε στους αγώνες’».
7. Τις μέρες του Συνεδρίου, ο οπορτουνισμός της ομάδας των Αντιτετραδίων απογειώνεται. Επιτίθενται στους συντρόφους των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών στους διαδρόμους και όχι ανοιχτά (γι’ αυτό και μας διευκολύνει η γραπτή τοποθέτηση του Θ.Τ.) με ψέματα, την ίδια στιγμή που τα ψήνουν με την ΠΑΣΚ για κοινή απόφαση, που παρακαλάνε τη ΣΥΝεργασία (και στους διαδρόμους αλλά και απ’ το μικρόφωνο!) να τους ενισχύσει με ψήφους (να πώς «οι Παρεμβάσεις κέρδισαν ανοιχτά πέντε αντιπροσώπους»!), που επιδίδονται στο γνωστό όργιο κατευθυνόμενης σταυροδοσίας και εσωτερικών αποκλεισμών. Παρακάμπτουν τον πολιτικό διάλογο και πιέζουν προς κάθε πλευρά με τον εκβιασμό ότι «θα χαθεί η έδρα». Όπου αυτό δεν πιάνει (γιατί οι συσχετισμοί ήταν συγκεκριμένοι), αλλάζει ο στόχος και μπαίνει το… εξόχως πολιτικό καθήκον «να περάσουμε την ΕΣΑΚ-ΔΕΕ».
Και τελικά, βραχνιασμένοι από τις ιαχές του πραγματικά πολύ ωραίου συνθήματος (του οποίου πάντως η πατρότητα δεν τους ανήκει) «ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία ίδια η λιτότητα και η τρομοκρατία», η ηγεσία των Παρεμβάσεων σέρνει τους συνέδρους που επηρεάζει σε κοινή απόφαση – σούπα με τη ΣΥΝεργασία και την ΠΑΣΚ! Για την οποία, φανταζόμαστε είχαν… υπερψηφίσει οι ολομέλειες των σχημάτων που αναφέρονται στις Παρεμβάσεις(;).
Κλείνοντας: Από την τοποθέτηση του περασμένου Αυγούστου του Θ.Τ., τις δηλώσεις κατά τη διάρκεια της απεργίας, τα αποσπάσματα των Αντιτετραδίων, την πολιτική συμπεριφορά των στελεχών αυτών στο κίνημα την άνοιξη, μέχρι την απουσία συγκεκριμένης αγωνιστικής πρότασης για την επόμενη χρονιά και τους οπορτουνισμούς στο συνέδριο, υπάρχει ένα κοινό νήμα: Η απουσία εμπιστοσύνης στο κίνημα, η μετατόπιση της εμπιστοσύνης αυτής προς τα συνδιοικητικά όργανα, προς τα αστικά ΜΜΕ, η απογείωση σε απολίτικες συμπεριφορές εντυπωσιασμού, οι συμμαχίες με τον κρατικό και ρεφορμιστικό συνδικαλισμό.
Δεν ξέρουμε αν υπάρχει επιστροφή για την ηγεσία των Παρεμβάσεων από αυτές τις επιλογές. Φοβόμαστε πως τα «φάλτσα» είναι τόσο πολλά, που συγκροτούν μια συνεκτική, συμπαγή και αδιαπραγμάτευτη πολιτική λογική για την ηγεσία αυτή, για την οποία δεν είμαστε αισιόδοξοι τι θα της ξημερώσει. Γιατί, δυστυχώς, την υπονόμευση των αγωνιστικών χαρακτηριστικών των Παρεμβάσεων την έχει αναλάβει η ηγεσία αυτή. Και –δυστυχώς- με σοβαρά αποτελέσματα.
Όσο μας αφορά, έχοντας πλήρη επίγνωση των δικών μας αδυναμιών, θα συνεχίσουμε να κινούμαστε όχι γύρω απ’ τον εαυτό μας αλλά στην κατεύθυνση της ανάπτυξης κινήματος, της ταξικής ενότητας και της κοινής δράσης. Γι’ αυτό και θα απαντάμε αποφασιστικά στις προσπάθειες συκοφάντησης και αποκλεισμών απ’ όπου κι αν προέρχονται. Γι’ αυτό και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε την κοινή δράση κάθε μέρα, κάθε ώρα, στη βάση των προβλημάτων και των αναγκών των εργαζομένων και όχι όποτε ο οποιοσδήποτε πολιτικός σχηματισμός ή παράγοντας «αγωνίζεται» για τη διαιώνιση της ύπαρξής του.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις θεωρούν ότι πρέπει ότι η αντιπαράθεση και η ανάπτυξη των όποιων διαφωνιών σε πολιτική βάση, να συνοδεύεται, με την ίδια συνέπεια και ζήλο, με την προσπάθεια ανάπτυξης της κοινής δράσης. Και αυτό που ο συντάκτης του άρθρου ειρωνικά μας αποδίδει υποκρισία, χαρακτηρίζοντάς «καραμέλα», την πραγματική ανάγκη «να τα βρούμε στους αγώνες», αντανακλά το δικό του επίπεδο αντίληψης της πολιτικής δράσης. Βασικός στόχος των Αγωνιστικών Κινήσεων είναι, και θα είναι, η προσπάθεια να προωθήσουμε και να βρεθούμε σε κοινούς αγώνες και μέτωπα κοινής δράσης.
Όσο για το περί «πισώπλατου χτυπήματος» είναι γελοία όσο και θλιβερά. Δυστυχώς, είμαστε όλοι γνωστοί. Και στους βυζαντινισμούς, στις φήμες διαδρόμων σε καταπάτηση αρχών και σε οπορτουνισμούς άλλοι κατέχουν επιδόσεις. Είναι γνωστές οι άθλιες λογικές τειχών, υγειονομικών ζωνών και αποκλεισμών που έχουν ως εμπνευστές την ομάδα γύρω από τα «Αντιτετράδια» (με προεξάρχοντα τον Θ.Τ.) και θύματα τους συντρόφους μας αλλά και άλλους αγωνιστές εντός ή εκτός Παρεμβάσεων.
Αυτό το άρθρο - απάντηση ίσως να μην γραφόταν με την μορφή που γράφτηκε αν δεν δινόταν η συγκεκριμένη αφορμή. Και ίσως από κάποια άποψη να αποτελεί το έλασσον μπροστά στις προκλήσεις των καιρών. Θα θέλαμε ωστόσο να κλείσουμε αυτή την απάντηση - παρέμβαση με ένα απόλυτα ειλικρινές ερώτημα: Πιστεύουν στα σοβαρά οι συναγωνιστές που διαμόρφωσαν ή απλά ψήφισαν το κοινό σχέδιο απόφασης του 13ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ, μαζί με την ΠΑΣΚ, ότι συμβάλλει ή έστω είναι ένας κάποιος θετικός όρος στην κατεύθυνση ανάπτυξης αγωνιστικής – κινηματικής προοπτικής απέναντι στα σημαντικά και κρίσιμα ζητήματα που τίθενται για το σήμερα και το αύριο της εκπαίδευσης; Ή ακόμη ότι συμβάλει σε «μια ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ανασύνταξη των δυνάμεων του ταξικού ρεύματος για να βρει τους τρόπους συνάντησης και ενότητας των διάσπαρτων μαχόμενων κομματιών», όπως κλείνει συμπερασματικά το συνολικό άρθρο; Και αν ναι με ποιόν τρόπο; Ειλικρινά!
Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών, 15 Ιούλη 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου