Να μην περάσουν οι σειρήνες του εφησυχασμού
Τα σημάδια κρίσης του αστικού πολιτικού σκηνικού - δυνατότητα ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής
Η τεράστια επιτυχία της απεργίας της 12ης Δεκέμβρη αλλά και των απεργιακών συγκεντρώσεων σε όλη τη χώρα έδειξε ότι το πέρασμα της αντιασφαλιστικής επιδρομής δε θα είναι περίπατος για την κυβέρνηση και την κυρίαρχη τάξη: Τεράστια ποσοστά συμμετοχής στην απεργία στο δημόσιο τομέα και μεγάλα ποσοστά και στον ιδιωτικό τομέα, παρά τις πιέσεις που ιδιαίτερα εκεί είναι πολύ έντονες.
To προκλητικό και πολλαπλό χτύπημα των δυνάμεων καταστολής στη μαζικότατη πορεία της Αθήνας δείχνει τις προθέσεις αλλά, ταυτόχρονα, και το φόβο της κυβέρνησης μπροστά σε ένα κίνημα που έχει τη δυνατότητα - αν συνεχίσει - να δώσει ένα ηχηρό χαστούκι τόσο σε αυτή όσο και στα κέντρα εξουσίας που τη στηρίζουν.
Η παραίτηση Μαγγίνα χωρίς να αποτελεί ένδειξη αναδίπλωσης, έδειξε τις δυσκολίες που συναντά η κυβέρνηση, η οποία ουσιαστικά επιζητά την εκτόνωση της οργής με τη βοήθεια των ΜΜΕ και της συνδικαλιστικής ηγεσίας. Σε αυτή την αποπροσανατολιστική κατεύθυνση λειτουργούν και οι ανυπόστατες φήμες - που προωθούν τα ΜΜΕ - για δήθεν ηπιότερες αλλαγές. Στην ίδια κατεύθυνση λειτουργούν και οι καθυστερήσεις των υποταγμένων ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που τολμάνε - παρά την επιτυχία της απεργίας - να μην έχουν βγάλει αγωνιστικό-απεργιακό πρόγραμμα για το από δω και πέρα. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από 1/1/2008 ξεκινάει η μείωση του υπολογισμού της σύνταξης και η αύξηση των ορίων ηλικίας.
Όμως δε θα είναι εύκολο να ξεμπερδέψουν όλοι αυτοί με την οργή των εργαζομένων. Η 12η Δεκέμβρη δημιούργησε ένα κλίμα πίεσης, μια νέα πραγματικότητα. Ωστόσο, πρέπει να γίνουν επειγόντως τα παρακάτω:
To προκλητικό και πολλαπλό χτύπημα των δυνάμεων καταστολής στη μαζικότατη πορεία της Αθήνας δείχνει τις προθέσεις αλλά, ταυτόχρονα, και το φόβο της κυβέρνησης μπροστά σε ένα κίνημα που έχει τη δυνατότητα - αν συνεχίσει - να δώσει ένα ηχηρό χαστούκι τόσο σε αυτή όσο και στα κέντρα εξουσίας που τη στηρίζουν.
Η παραίτηση Μαγγίνα χωρίς να αποτελεί ένδειξη αναδίπλωσης, έδειξε τις δυσκολίες που συναντά η κυβέρνηση, η οποία ουσιαστικά επιζητά την εκτόνωση της οργής με τη βοήθεια των ΜΜΕ και της συνδικαλιστικής ηγεσίας. Σε αυτή την αποπροσανατολιστική κατεύθυνση λειτουργούν και οι ανυπόστατες φήμες - που προωθούν τα ΜΜΕ - για δήθεν ηπιότερες αλλαγές. Στην ίδια κατεύθυνση λειτουργούν και οι καθυστερήσεις των υποταγμένων ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που τολμάνε - παρά την επιτυχία της απεργίας - να μην έχουν βγάλει αγωνιστικό-απεργιακό πρόγραμμα για το από δω και πέρα. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από 1/1/2008 ξεκινάει η μείωση του υπολογισμού της σύνταξης και η αύξηση των ορίων ηλικίας.
Όμως δε θα είναι εύκολο να ξεμπερδέψουν όλοι αυτοί με την οργή των εργαζομένων. Η 12η Δεκέμβρη δημιούργησε ένα κλίμα πίεσης, μια νέα πραγματικότητα. Ωστόσο, πρέπει να γίνουν επειγόντως τα παρακάτω:
- Να μην περάσουν οι σειρήνες του εφησυχασμού. Η αντιασφαλιστική επίθεση αποτελεί κεντρική πολιτική επιλογή του κεφαλαίου και δε θα παραιτηθεί από αυτή έτσι εύκολα.
- Οργάνωση πλατιών επιτροπών εργαζομένων σε κάθε χώρο που θα αναλάβουν πρωτοβουλίες και δε θα αφήσουν την υποταγμένη συνδικαλιστική ηγεσία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να παζαρέψει πάνω στις πλάτες των εργαζομένων.
- Οργάνωση κινητοποιήσεων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας.
- Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ
· Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις.
· Πλήρης και δωρεάν περίθαλψη για όλους, η ασφάλιση και η περίθαλψη είναι απόλυτα και καθολικά δικαιώματα.
· Καμία συμμετοχή στο διάλογο-απάτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου