Ευχάριστες εκπλήξεις αλλά δεν φτάνουν.

Η πρόταση του ΔΣ του συλλόγου πρωτοβάθμιας στην Καλαμαριά (σύλλογος «Προμηθέας») για κήρυξη στάσης εργασίας των νηπιαγωγών προκειμένου να ματαιωθεί η συνάντηση της σχολικής συμβούλου με τις προϊστάμενες των νηπιαγωγείων για να «ενημερωθούν» για την αυτοαξιολόγηση , είχε μια θετική και ενθαρρυντική αποδοχή από πολλά νηπιαγωγεία που δήλωσαν ότι θα απεργήσουν. Αυτό υποχρέωσε τη σχολική σύμβουλο σε αναδίπλωση και αναβολή της συνάντησης (πράγμα που έγινε και σε νηπιαγωγεία και σχολεία των δυτικών συνοικιών στη Β διεύθυνση το νέο στοιχείο όμως στην Καλαμαριά αφορά την… απρόσμενη συμμετοχή των συναδελφισσών).

Βέβαια η εξέλιξη αυτή που δείχνει ότι ο κλάδος έχει αποθέματα αγωνιστικής στάσης αρκεί αυτά να υποστηριχτούν και να αναδειχτούν κατάλληλα και σταθερά, έχει περιορισμένο χρονικό ορίζοντα, όσο δηλαδή θα εκδηλωθεί μια νέα προσπάθεια των διευθύνσεων , πιθανότατα μέσω της αυτόματης επιβολής της αυτοαξιολόγησης από τις προϊστάμενες βάση διαταγών και χωρίς… ενημέρωση και επιμόρφωση.
Οι αγωνιστικές κινήσεις εκπαιδευτικών στην Καλαμαριά κυκλοφόρησαν προκήρυξη σχετικά με αυτή την εξέλιξη στα σχολεία-νηπιαγωγεία καθώς και μικρές αφίσες-προκηρύξεις τοίχου που κολλιούνται έξω από τα σχολεία-νηπιαγωγεία:
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΟΝΗ; ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΑΝΑΒΟΛΗ;
Η θετική ανταπόκριση των συναδέλφων και συναδελφισσών στην έκκληση του ΔΣ του συλλόγου μας για την ακύρωση των σεμιναρίων της κακόφημης «αυτοαξιολόγησης» (και ειδικά των νηπιαγωγών της Καλαμαριάς) αποδεικνύει ότι οι δικαιολογίες της συνδικαλιστικής ηγεσίας για «τη βάση που δεν τραβάει» είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.

Ωστόσo δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυταπάτη ότι το Υπουργείο και τα στελέχη του δεν θα επιχειρήσουν να εφαρμόσουν την πολιτική τους. Ήδη στην επαρχία και σε κάποιες σχολικές μονάδες που συγκροτήθηκαν ομάδες εργασίας η αυτοαξιολόγηση εφαρμόζεται. Η κατάσταση δεν είναι όπως πριν δύο χρόνια όπου με την πιλοτική εφαρμογή της η επιχείρηση της κυβέρνησης να κατοχυρώσει την αυτοαξιολόγηση είχε ναυαγήσει πανηγυρικά. Τώρα υπάρχει το νομικό πλαίσιο της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής και του πειθαρχικού κώδικα που για να υπερκεραστεί απαιτούνται αγώνες με μεγαλύτερη συνέχεια, συνοχή και αποφασιστικότητα. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε πως η κατάσταση στις σχολικές μονάδες είναι «μοιρασμένη». Καθόλου άσχημα για αρχή μέσα στο κλίμα τρομοκρατίας που πάει να επιβληθεί αλλά δεν φτάνει… 
Είναι ολοφάνερο πως για να πιάσουν τόπο οι πράξεις ανυπακοής και για να ακυρωθεί πραγματικά στην πράξη η εφαρμογή του νομοσχέδιου είναι παραπάνω από απαραίτητο να συζητήσουμε πως θα οργανώσουμε την επόμενη φάση της πιο αποφασιστικής αναμέτρησης με την πολιτική που θα κάνει επίγεια κόλαση τη ζωή στο σχολείο, θα πετάξει εκπαιδευτικούς  και μαθητές από αυτό και θα διαλύσει ό ,τι δικαίωμα έχει απομείνει.
Κάτι τέτοιο μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα στους χώρους που είναι οι κατάλληλοι , oι αρμόδιοι για αυτή τη δουλειά, δηλαδή, τις Γενικές μας Συνελεύσεις. Πολύ σωστά σκέφτεται το ΔΣ να οργανώνει κατά σχολικά συγκροτήματα συζητήσεις προετοιμασίας (αν και σε μια τέτοια διαδικασία οι νηπιαγωγοί θα δυσκολευτούν να παρακολουθήσουν) αλλά όλα αυτά πρέπει να συγκλίνουν σε Γενική Συνέλευση του συλλόγου μας. και αυτό πρέπει να γίνει σε κάθε σύλλογο και σε κάθε ΕΛΜΕ.
Μόνο με έναν μεγάλο απεργιακό αγώνα σε βάθος χρόνου μαζί με τους καθηγητές και όλους τους κλάδους των δημοσίων υπαλλήλων που δέχονται σήμερα την ίδια επίθεση μέσω της «αξιολόγησης» που όμως θα πρέπει να οργανωθεί και να προετοιμαστεί καλά παράλληλα με τη ν ενημέρωση των εργαζόμενων γονιών και των μαθητών, μπορεί να δημιουργηθεί η σοβαρή πιθανότητα ανατροπής της επίθεσης.
Κάθε άλλη παράταση της «αναμονής» ειδικά αν επενδύεται σε εκλογικές προσμονές και αυταπάτες μπορεί να αποδειχτεί σίγουρα ολέθρια για τον κλάδο και τα δικαιώματα του.
Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα ο χρόνος της απραξίας και της αναμονής «μετρά» πραγματικά μόνο για την κυβέρνηση και τα σχέδια της.
ΝΑ ΣΥΓΚΑΛΕΣΤΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ!
Γενάρης 2014
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ