Αντίσταση - οργάνωση – αγώνας

Μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθοί, ασφάλιση-περίθαλψη, σπουδές, ελευθερίες ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Με σωματεία όργανα αντίστασης και διεκδίκησης ενάντια στην υποταγή, τη συνδιαχείριση και το συμβιβασμό

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

Για τις γενικές συνελεύσεις: Η βαρβαρότητα θα ανατραπεί στους δρόμους!



Η αρχή της νέας σχολικής χρονιάς βρίσκει τους εκπαιδευτικούς αλλά και όλο το λαό σε δεινή θέση. Και με την κυβέρνηση να έχει ψηφίσει στα καλοκαιρινά μουλωχτά πλήθος νέων αντιλαϊκών νόμων. Μη τη φορομπηξία να συνεχίζεται, με την περίθαλψη να καταργείται, με τις συντάξεις να σφαγιάζονται, με τους πόρους της χώρας να ξεπουλιούνται. Και με νέο θεσμικό αντισυνδικαλιστικό πλαίσιο να ετοιμάζεται ενώ την ίδια ώρα φέρνουν στο φως τον νέο Πειθαρχικό Κώδικα που τιμωρεί έως και ισόβια όποιον τολμήσει (δηλαδή κάθε λαϊκή εκδήλωση) να προσβάλλει το πολίτευμα (δηλαδή το καθεστώς της εξάρτησης και της εξαθλίωσης). Και όλα αυτά στο διεθνές φόντο της έντασης των αντιθέσεων ανάμεσα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις , αντιθέσεις που ανάβουν όλο και πιο επικίνδυνες εστίες πολέμου σε όλο τον κόσμο. Κοντά στη «γειτονιά» μας η κρεατομηχανή του πολέμου κομματιάζει τους λαούς της Ουκρανίας, της Παλαιστίνης, της Μέσης Ανατολής. Δυστυχώς, ο κίνδυνος ενώ σήμερα μας ανησυχεί αν θα έχουμε δουλειά αύριο να μας ανησυχούν πολύ πιο θεμελιώδη πράγματα, όπως η ζωή και η ακεραιότητα μας, κάθε μέρα μεγαλώνει.
Στο χώρο της εκπαίδευσης: Οι συνάδελφοί μας που είναι σε διαθεσιμότητα παραμένουν σε ομηρία για να χρησιμοποιηθούν κατά το δοκούν από την κυβέρνηση για επικοινωνιακούς λόγους, στο ενδεχόμενο εκλογών, η σφαγή των μαθητών μέσα από το νέο Λύκειο και την Τράπεζα Θεμάτων ολοκληρώνεται, θα κάνουν τα πρώτα τους βήματα οι διαδικασίες αξιολόγησης, πειθάρχησης και τρομοκράτησης του κλάδου αλλά και κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών (πλασάρονται μεταξύ ροπάλου και… καρότου από τη νέα ηγεσία). Βρίσκεται σε εξέλιξη μέσα από πλήθος δευτερεύουσες διατάξεις (μετακίνηση παντού, υποχρεωτικές μεταθέσεις κλπ), η παραπέρα διάλυση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών αλλά και η καλλιέργεια εμφύλιου πολέμου στους κόλπους μας. Αλήθεια, πόσα νηπιαγωγεία πληρούν τους όρους της εγκυκλίου του 2013-που μην ξεχνάμε αυτή ήταν που άνοιξε την μεγάλη επίθεση που μετά στράφηκε στους καθηγητές- για τους 25 μαθητές ανά τάξη; Στα δημοτικά με την ουσιαστική συρρίκνωση των ολοήμερων και το «κατέβασμα» των μόνιμων εκπαιδευτικών δημιουργείται ένα πλασματικό πλεόνασμα υποχρεωτικών μεταθέσεων εκεί που υπάρχει πραγματικό έλλειμμα αλλά και ουσιαστική αύξηση ωραρίου με τον «χρόνο μελέτης»! Ολοκληρώνεται, επίσης, η διαγραφή φοιτητών που δεν έχουν τελειώσει σε έξι χρόνια τις σπουδές τους από τα Πανεπιστήμια, δημιουργώντας ασφυκτικό κλίμα και τρομοκράτηση στους εν ενεργεία φοιτητές.
Η ανάγκη να σταματήσει αυτή η βαρβαρότητα είναι όρος ζωής. Όμως η απουσία σοβαρού και μαζικού κινήματος αντίστασης εδώ και δύο χρόνια (μετά τα μεγάλα λαϊκά ξεσπάσματα των δύο πρώτων χρόνων των μνημονίων) έχει ανοίξει διάπλατα το δρόμο στην επιβολή της. Σημαντική αρνητική συνεισφορά σε αυτήν την κατάσταση έχει η υποταγή του κινήματος σε εκλογικές αυταπάτες, τις οποίες υπηρετούν με κάθε τρόπο οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Γιατί από κανέναν σωτήρα δεν μπορούμε να περιμένουμε τη σωτηρία. Γιατί ενώ έπρεπε δύο φορές το 2013 να αντιμετωπίσουμε μετωπικά την αντιλαϊκή λαίλαπα με απεργιακή αναμέτρηση, οι ηγεσίες του κλάδου μας κάλυψαν το πρόβλημα κάτω από το… χαλί και μας οδήγησαν (και με την αμφιθυμία, την σύγχυση ή την αδυναμία) στην αδιέξοδη γραμμή της «ανυπακοής» χωρίς απεργιακό αγώνα, που στο τέλος μεταλλάχτηκε στο «εκτελώ και βγαίνω παραπονούμενος». Παρόλα αυτά πολλά σχολεία που υπέγραψαν τη δήλωση της διάτρητης και κακόφημης «αυτοαξιολόγησης».
Σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση επιδιώκεται από δυνάμεις του συστήματος και υπηρετείται από τις ηγεσίες ο εξοβελισμός της απεργίας ως κάτι που δε γίνεται. Η φυγή όμως σε συντονισμούς που θα γίνουν σε ένα αόριστο μέλλον, η φυγή σε πανελλαδικά σαββατιάτικα συλλαλητήρια, η φυγή για τις εκλογές των αποπροσανατολιστικών και ντικινηματικών εκλογών για Α/Κ-ΠΥΣ(Π-Δ)Ε, δεν είναι παρά φυγή για το τίποτα. Δεν είναι παρά η ακόμα μεγαλύτερη βύθιση στην κινούμενη άμμο της ηττοπάθειας και της μοιρολατρίας. Αν η απεργία είναι ένας «μάταιος δρόμος» γιατί να σκαρώνουν νόμους που ουσιαστικά την απαγορεύουν; Αν το σύστημα και το καθεστώς τους ένοιωθε τόσο σίγουρο γιατί καταστέλλει με βαριές ποινές την «απόπειρα προσβολής» και απαγορεύει την κριτική; Ο λαός μας -κομμάτι του οποίου είμαστε- δοκίμασε και έδωσε βροντερό παρόν στο σχολείο του μαζικού αγώνα , δοκιμάζει τώρα το αδιέξοδο «απουσιολόγιο» των εκλογικών αυταπατών και τις απογοητεύσεις που αυτές περιέχουν. Όσοι σήμερα ύστερα από αυτά που έκαναν (ή δεν έκαναν!) επιχαίρουν για την αυτοεκπληρούμενη προφητεία και προτείνουν άλλους δρόμους-τάχα- αντιμετώπισης της λαίλαπας που ζούμε, ψεύδονται. Γιατί κηρύσσουν την υποταγή στον αναπόφευκτο χαμό κάθε δικαιώματος, κάθε ελπίδας, τελικά της ζωής της ίδιας.
Η ανάγκη προετοιμασίας ενός μεγάλου απεργιακού αγώνα με διάρκεια και προοπτική είναι ο πραγματικός άλλος δρόμος για τον κλάδο μας. Η σύνδεση αυτού του αγώνα με τον γενικότερο λαϊκό ξεσηκωμό για το δικαίωμα στη ζωή που μας ανήκει, ενάντια στην εξαθλίωση και τον πολεμικό όλεθρο που μας απειλεί είναι η πραγματική άλλη προοπτική.
Σε αυτή την προοπτική είναι ζωτική ανάγκη να κινηθούν κάθε σωματείο, κάθε μαχόμενη συλλογικότητα, κάθε συνάδελφος που ασφυκτιά μέσα σε αυτή την καταθλιπτική σιγή νεκροταφείου δικαιωμάτων και κατακτήσεων αλλά και ανυπαρξίας αγωνιστικής μαζικής και μαχητικής απάντησης .
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΝΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ. ΓΙΑ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!
  • Ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που προωθούν ΕΕ-κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις τους
  • Ανατροπή του πλαισίου απολύσεων-διαθεσιμότητας-κινητικότητας. Να γυρίσουν στα σχολεία όλοι οι συνάδελφοι.
  • Ανατροπή του πλαισίου αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης – διάλυσης των εργασιακών σχέσεων.
  • Ανατροπή του «νέου Λυκείου» και της Τράπεζας θεμάτων - Δωρεάν Δημόσιο σχολείο για όλα τα παιδιά.
  • Μόνιμη και σταθερή δουλειά, ασφάλιση-περίθαλψη, για όλους.
Άμεσα: 48ωρη απεργία 22 και 23 Οκτώβρη με διαδηλώσεις την πρώτη μέρα και νέες συνελεύσεις τη δεύτερη μέρα. Νέα συνέλευση προέδρων 25 Οκτώβρη για συνέχιση.
deltioake.blogspot.com                                                                                                                21/9/2014

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών

Δεν υπάρχουν σχόλια: