Πότε και πως τελειώνει αυτή η κατηφόρα; Μπορούμε να τους σταματήσουμε; Γιατί αυτή η ακινησία; Τι φταίει;;;

Εκλογές για ΔΣ της ΕΛΜΕ

Πέμπτη 18/12

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών

Πως φτάσαμε ως εδώ; Πότε και πως τελειώνει αυτή η κατηφόρα;
Μπορούμε να τους σταματήσουμε; Γιατί αυτή η ακινησία; Τι φταίει;;;

Μπροστά στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση και τις εκλογές για Δ.Σ. της ΕΛΜΕ τα παραπάνω ερωτήματα μαζί με άλλα τόσα σκορπίζονται στη σκέψη μας ζητώντας απαντήσεις. Γιατί κάθε μέρα που περνά προστίθεται και νέα απελπισία και άλλη δυστυχία, καινούργια προβλήματα και αδιέξοδα για τη ζωή μας μέσα και έξω από τα σχολειά μας.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Για να σταματήσουμε τον εφιάλτη, πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας.

Να αναγνωρίσουμε σωστά την πραγματικότητα. Πρέπει να είναι ξεκαθαρισμένο ότι αυτό που βιώνουμε δεν είναι μια «ανθρωπιστική κρίση», αλλά ένα σύστημα αρπαγής και ταξικής λεηλασίας. Δεν είναι ένα συγκυριακό φαινόμενο, ούτε έχει προσωρινό χαρακτήρα αλλά αυτό που θα διαμορφώσει τους (μαύρους –μεσαιωνικούς) όρους της ζωής μας και της ζωής των παιδιών και των μαθητών μας για τα επόμενα χρόνια.

Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης ότι ήρθε η ανάπτυξη και το τέλος της ύφεσης δεν μπορούν να κρύψουν τα νέα κύματα βαρβαρότητας που ετοιμάζονται. Όποια μορφή ή όνομα κι αν δώσουν στη νέα συμφωνία-πρόγραμμα, μνημόνιο- με την ΕΕ και το ΔΝΤ, ο κοινωνικός καιάδας των λαϊκών δικαιωμάτων θα συνεχιστεί και θα ενταθεί. Αυτό ορίζουν τα ξένα αφεντικά του τόπου (ΕΕ-ΗΠΑ), αυτό υλοποιούν τα ντόπια αρπακτικά και τα κυβερνητικά τους ανδρείκελα. Ένταση του ταξικού πολέμου, παραρτημοποίηση και ερήμωση της χώρας. Αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο της «εθνικής σωτηρίας» που φέρνουν τα δάνεια των ιμπεριαλιστών από το 1823 ως σήμερα!

Δεν είναι όμως μόνο ότι ρημάζουν κι άλλο τη ζωή μας με νέες περικοπές στους μισθούς, στη σύνταξη, στην ασφάλιση, στην υγεία, στο φάρμακο σε κάθε κοινωνική δομή. Δεν είναι μόνο ότι επιταχύνουν τη φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής, απαγορεύοντας τον αγώνα, περιστέλλοντας δικαιώματα και ελευθερίες, κηρύσσοντας παράνομη την αντίσταση και τη διεκδίκηση, εχθρούς τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τη νεολαία. Απειλούν και την ίδια την ύπαρξη μας. Η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για το ξαναμοίρασα του κόσμου, τα σύννεφα του πολέμου που έχουν απλωθεί από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή, αναδεικνύουν τους κινδύνους για το λαό μας. Οι Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, εκτός από ληστές του πλούτου μας, είναι και φονιάδες του λαών, εμπλέκουν τη χώρα μας στους σχεδιασμούς τους και τις «ατέλειωτες» πολεμικές επιδρομές τους.

Αλλά και στην εκπαίδευση τα χειρότερα δεν είναι πίσω μας

Μας το «θυμίζει» ο «εθελοντισμός» του Λοβέρδου και η «αξιολόγηση με βάση τις επιδόσεις των μαθητών» του Σαμαρά. Μας το θυμίζουν -όσο και να θέλουμε να το ξεχάσουμε- οι συνάδελφοι μας σε διαθεσιμότητα, όμηροι των κυβερνητικών εκλογικών σχεδιασμών, άμεσα υποψήφιοι για να συμπληρώσουν τις 5500 απολύσεις στο δημόσιο. Δεν προσπερνιούνται τα χιλιάδες κενά, οι συγχωνεύσεις τμημάτων, τα κλεισίματα σχολείων, το τρεχαλητό σε 5 και έξι σχολεία για να συμπληρωθεί το ωράριο. Οι λιποθυμίες των πεινασμένων μαθητών, τα άδεια θρανία των παιδιών που εγκαταλείπουν το σχολείο, η δουλεία της μαθητείας. Τα θύματα της τράπεζας θεμάτων του «νέου» λυκείου.

Μια σχολική καθημερινότητα που περνά όλο και δυσκολότερα καθώς στα παραπάνω προστίθενται ένα ατελείωτο διοικητικό-γραφειοκρατικό έργο και η εντατική διεκπεραίωση μιας ύλης που δεν βγαίνει. Αυτός είναι ο ρόλος που μας επιφυλάσσεται σ' αυτό το σχολείο, αυτού του διανομέα και διορθωτή-βαθμολογητή θεμάτων και ασφαλώς του σκυφτού και υποταγμένου εκπαιδευτικού, που αποδέχεται αδιαμαρτύρητα τις «άνωθεν» εντολές.

«Δάσκαλος σκυφτός –αμόρφωτος λαός». Για το σκοπό αυτό προωθείται η υλοποίηση με κάθε τρόπο του θεσμικού πλαισίου της αυτοαξιολόγησης-αξιολόγησης ιεραρχικής ή εξωτερικής, ώστε να γίνει καθεστώς και «επιχειρηματολογημένη» η κατηγοριοποίηση σχολείων, η παραγωγή «διαθεσίμων» και προς απόλυση εκπαιδευτικών, η ισόβια τρομοκρατία και πειθάρχησή μας, ο μισθός (ή μήπως το ωρομίσθιο;) της πείνας.

Είναι σαφές ότι η επίθεση στη σταθερή και μόνιμη δουλειά πάει μαζί με την επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας. Ορθώνονται νέοι ταξικοί φραγμοί σχετικά με τη δυνατότητα των μαθητών των λαϊκών οικογενειών να παρακολουθούν ουσιαστικά την εκπαιδευτική διαδικασία Όλα διαπερνούνται από ένα μαύρο νήμα που χτίζει ένα σχολείο πιο φτηνό για το κράτος, πιο ακριβό για τους γονείς, ένα σχολείο – φυλακή, πιο ταξικό σε κάθε επίπεδο.

Να αναμετρηθούμε με το καπιταλιστικό μεσαίωνα και
την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα.

Αυτή είναι η δική μας ανάγκη, αυτό απαιτούν οι καιροί. Γιατί, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, για να έχουμε εισόδημα, φαγητό, περίθαλψη, το σπίτι και το σχολείο ζεστά, για να έχουμε δημόσια και δωρεάν παιδεία για τους μαθητές μας και τα παιδιά μας, για να σπουδάζουν αυτά χωρίς φραγμούς και διαγραφές, για να έχουμε εργασία και όχι ανεργία, δουλειά και όχι δουλεία, δημοκρατία, ελευθερία και όχι τρομοκρατία και φασισμό, ειρήνη και όχι πολέμους και ξεριζωμούς πρέπει:

Να συγκρουσθούμε με τους εκμεταλλευτές και φορείς της εξαθλίωσης μας, χωρίς αυταπάτες για περιθώρια κατευνασμού, συμβιβασμού η διαπραγμάτευσης.

Να σπάσουμε τα δεσμά του ιμπεριαλισμού παλεύοντας ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, κόντρα στην αποδοχή του πλαισίου ένταξης σε ΝΑΤΟ-ΕΕ.

Να συμβάλλουμε κόντρα στην απάτη της εκλογικής «λύσης» στην οικοδόμηση ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ και ΠΑΛΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΕΠΙΘΕΣΗ και την ΕΞΑΡΤΗΣΗ

Σ΄ αυτό το πεδίο διαμορφώνεται ο συσχετισμός δύναμης, μόνο μέσα απ΄ αυτό μπορεί ν΄ αλλάξει η ζωή και το μέλλον μας. Στον αγώνα για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, διεκδικώντας:

• ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥΣ
• ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ - ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
• ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ -ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΧOΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
• ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ – ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ – ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ
• ΌΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ - ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ.
• Συνδικαλιστικές ελευθερίες - Να μην περάσει ο νέος αντισυνδικαλιστικός νόμος

Και θα τα παλέψουμε όλα αυτά ΜΑΖΙΚΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ και ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ

Με τα σωματεία όργανα πάλης στα χέρια μας.

Δηλαδή χώροι δημοκρατικής συζήτησης, συλλογικών αποφάσεων, μαζικής δράσης και πάλης, απολογιστικής συζήτησης, ξανά δράσης κοκ. Μ’ άλλα λόγια χώροι συγκρότησης των εκπαιδευτικών για υπεράσπιση κατακτήσεων και διεκδίκηση δικαιωμάτων.

Όχι η ΕΛΜΕ δεν είναι γραφείο τύπου. Το συνδικάτο δεν είναι δικηγορικό γραφείο νομικών γνωμοδοτήσεων και αποστολής εξωδίκων. Το μαζικό κίνημα δεν είναι η ανυπακοή, η πίεση στον αντίπαλο δεν είναι οι συναντήσεις με τους υπουργούς. Ο δρόμος του αγώνα δεν είναι τα απογευματινά και σαββατιάτικα συλλαλητήρια και οι 24ωρες απεργίες χωρίς σχέδιο και προοπτική.

Οτιδήποτε δηλαδή συντελεί, στην ανάθεση της υπόθεσης, στη διατήρηση της ηττοπάθειας και στην απόσυρση του κόσμου από το πεδίο της πάλης. Στην αποφυγή να ανοίξει αγωνιστική χαραμάδα μη τυχόν ξεφύγει το πράγμα. Αυτό επέβαλε και η τελευταία εισήγηση της ΟΛΜΕ με τη συμφωνία ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ και τη στήριξη του ΠΑΜΕ, που είχε τέσσερις άξονες παρέμβασης για να καταλήξει στον άξονα της ακινησίας. Και συνέχισαν, εκχωρώντας μαζί με την ΔΟΕ την αρμοδιότητα της αδράνειας σε ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ(!!).

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Πριν ένα μήνα σας καλούσαμε να απέχετε από τις εκλογές για τα κρατικά όργανα ΠΥΣΔΕ-ΚΥΣΔΕ. Με την ίδια λογική σας καλούμε να ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΤΕ στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση και στις αρχαιρεσίες για εκλογή του ΔΣ της ΕΛΜΕ. Για να ενισχύσουμε τα δικά μας όργανα, για να έρθουμε σε ρήξη με τις λογικές συνδιοίκησης και συνδιαχείρισης. Για σπάσει το κλίμα ηττοπάθειας και ανημποριάς. Για να προετοιμάσουμε ένα μεγάλο απεργιακό αγώνα με διάρκεια.

Μ’ αυτές τις σκέψεις σας καλούμε να μας στηρίξετε στις εκλογές. Δε ψάχνουμε για ψηφοφόρους αλλά για συναγωνιστές, συνοδοιπόρους στο δύσκολο αλλά και ΜΟΝΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΛΗΣ. Οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ με τις δυνάμεις που διαθέτουν στην ΕΛΜΕ προσπάθησαν όλο το προηγούμενο διάστημα σ’ αυτή την κατεύθυνση να κινηθούν και αυτό είναι που «τάζουμε»: θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε έμπρακτα τη λογική του ανυποχώρητου αγώνα και την ανασυγκρότηση του σωματείου σε αγωνιστική κατεύθυνση.