ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ στο σύλλογο μας;

Oι αγωνιστικές κινήσεις εκπαιδευτικών για τις εκλογές της 9/6/2015 στο σύλλογο εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας Θεσσαλονίκης ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ (Καλαμαριά)

ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ στο σύλλογο μας;

Όχι για να προσθέσουμε άλλο ένα ψηφοδέλτιο του χώρου της αριστεράς στην εκπαίδευση

Όχι για να αναθέσουμε σε κάποιους ακόμα «συνδικαλιστές» αυτό από το οποίο απέχει σήμερα η βάση του κλάδου.

Όχι για να αναδείξουμε ακόμα κάποιους διαπραγματευτές των συμφερόντων μας που θα συμμετέχουν στους «θεσμούς» και στα όργανα διοίκησης και θα διαλέγονται με τις κυβερνήσεις του σημερινού συστήματος.

Αλλά με τις ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΙΑΤΙ:

1. Πρέπει να καταδειχτεί και να εκφραστεί η άποψη εκείνη που μας καλεί να μην αυτοπεριορίσουμε τις αυτονόητες διεκδικήσεις μας για το δικαίωμα στη ζωή. Ενάντια στις λογικές που μας ζητούν να δείξουμε κατανόηση, να δώσουμε πίστωση χρόνου , να αποδεχτούμε το μοίρασμα της φτώχειας και της εξαθλίωσης μπροστά στο νέο πνεύμα που δήθεν πνέει σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ότι αυτό που δικαιούμαστε είναι μόνο τα ψίχουλα για την αντιμετώπιση «της ανθρωπιστικής κρίσης». Μας χρωστάνε και δεν τους χρωστάμε τίποτα.
2. Πρέπει να ακουστεί πιο δυνατά η φωνή του αγώνα και της αναμέτρησης με το σύστημα και τις κυβερνήσεις του. Και να αποκρουστεί η νέα επίθεση που ετοιμάζεται σε όσα δικαιώματα έχουν απομείνει στο όνομα της αποτελεσματικής τάχα διαπραγμάτευσης με τους ιμπεριαλιστές «προστάτες» μας.
3. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρος ο διαχωρισμός με τις φιλοδοξίες να μετατραπεί το συνδικαλιστικό κίνημα σε… αγωνιστικό φρουρό του κυβερνητικού προγράμματος, που θα πιέζει και «θα βάζει μυαλό στην κυβέρνηση» και θα τις υπενθυμίζει τις υποχρεώσεις της.
4. Γιατί ο δρόμος της διεκδίκησης και της αναμέτρησης στον οποίο αναφέρονται οι Αγωνιστικές Κινήσεις είναι η επιλογή που θα ανακόψει τη βάρβαρη επίθεση. Είναι ο δρόμος που πρέπει να αρχίσουμε να τον «περπατάμε» από ΤΩΡΑ. Για να δημιουργηθεί ένα Μέτωπο Αντίστασης εργαζομένων και λαού . Για να συμβάλλουμε και οι εκπαιδευτικοί με τις αντιστάσεις τους σε αυτό. Δεν μπορεί να περιμένουμε πότε η εργατική τάξη θα… ξεσηκωθεί, πότε θα είναι έτοιμος ο λαός για να επιβάλλει τη πρόγραμμα του κλπ..

Γιατί τα μόνο πεδία που πραγματικά το συνδικαλιστικό μας κίνημα και ο λαός γενικότερα μπορούν να έχουν σε μια πορεία το «πάνω χέρι» δεν είναι ούτε τα ΠΥΣΠΕ, ούτε τα διευρυμένα πειθαρχικά συμβούλια, και οι εκλογές διευθυντών στο σύλλογο διδασκόντων όπου θα εκλέξουμε τους μελλοντικούς αξιολογητές μας.

1.Είναι τα σωματεία, οι σύλλογοι, τα σχολεία εκεί που πρέπει να συγκροτηθεί εκ νέου το συνδικαλιστικό κίνημα . Οι πρωτοβουλίες που πάρθηκαν και στο σύλλογο μας και σε μια σειρά άλλους συλλόγους της χώρας ,ειδικά στο χώρο των νηπιαγωγών ενάντια στην αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση δείχνουν αυτή την κατεύθυνση.

2.Είναι οι αγώνες που πρέπει να ξεκινήσουν τώρα ιδιαίτερα που πλησιάζει η ώρα μιας νέας κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης (είτε με την παρούσα κυβέρνηση ή με κάποια άλλη παραλλαγή που θα μας σερβίρουν).

3.Είναι η κοινή δράση των αριστερών, αγωνιστικών, ριζοσπαστικών δυνάμεων . Όχι η ευκαιριακή εκλογική συγκόλληση ψηφοδελτίων αλλά η αγωνιστική σύμπραξη και η κοινή συμπόρευση καθημερινά και με διάρκεια.

Μέσα στην πιο μαύρη χρονική περίοδο για το εργατικό και λαϊκό κίνημα μικρότεροι η μεγαλύτεροι αγώνες που καταφέρνουν μέχρι και να νικούν δείχνουν την κατεύθυνση που πρέπει να κινηθούμε (εργαζόμενοι της COSCO στα λιμάνια, τηλεπικοινωνίες, ακύρωση της αυτοαξιολόγησης στο δημόσιο, αγώνες στον επισιτισμό και τις τηλεπικοινωνίες, η απελευθέρωση του τούρκου αγωνιστή και το προσωρινό μπλοκάρισμα της έκδοσης των άλλων τριών συντρόφων του πρόσφατα κλπ)

Αυτή την κατεύθυνση ενισχύουμε , ενισχύοντας τη φωνή των αγωνιστικών κινήσεων εκπαιδευτικών στο σύλλογο μας.

Ψηφοδέλτιο των Αγωνιστικών Κινήσεων

Βάσιου Χαρούλα (νηπιαγωγός)

Κουτσοπάγος Θόδωρος (δάσκαλος)

Μιμιλίδου Λίζα (νηπιαγωγός)

Μάνος Δημήτρης (νηπιαγωγός)

Φιλίππου Ντίνα (δασκάλα)