Εκλογές Θεσπρωτίας

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑ!

ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Υποστηρίζουμε-ψηφίζουμε Αγωνιστική Πρωτοβουλία Εκπαιδευτικών

Μέρα με τη μέρα αποκαλύπτεται η νέα κυβερνητική διαχείριση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Πάνω στο έδαφος που έχουν στρώσει τα προηγούμενα κύματα επίθεσης και ιδιαίτερα τα μνημόνια και τα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα που τα συνόδεψαν, έρχεται να πατήσει η “διαπραγμάτευση” για λογαριασμό του ντόπιου κεφαλαίου και η υπόκλιση στις απαιτήσεις των Ευρωπαίων και Αμερικάνων ιμπεριαλιστών. Λαός και εργαζόμενοι θα κληθούν, όπως όλα δείχνουν, για ακόμη μια φορά να πληρώσουν το μάρμαρο.

Αφού απογείωσαν τις εκλογικές αυταπάτες και χαμήλωσαν τις προσδοκίες κηρύσσοντας παύση κινήματος, το πολύ-πολύ να καλέσουν (;) το λαό να επικυρώσει τις νέες αντιδραστικές συμφωνίες που μαγειρεύουν προς δόξαν του “ρεαλισμού” της υποταγής στα συμφέροντα ντόπιων και ξένων αφεντικών.

Στην εκπαίδευση η φτώχεια, η ανεργία, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η αδιοριστία ,η συντριβή της ασφάλισης – περίθαλψης, όλο το αντιδραστικό πλαίσιο των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι εδώ. Και θα συνεχιστεί ακόμα πιο έντονα όταν πέσουν οι νέες υπογραφές. Μισθοί και συντάξεις πείνας μετά τις περικοπές των μνημονίων και του μισθολογίου που όχι μόνο διατηρούνται αλλά μέσα από ένα νέο μισθολόγιο ετοιμάζονται και καινούργιες μειώσεις Η επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η κινητικότητα πάνε παρέα με τις περικοπές στις προσλήψεις και με την επέκταση της εργασιακής ομηρίας και ανασφάλειας, σύμφωνα πάντα με την «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ.

Σε σχέση με την αξιολόγηση, υπάρχει ο κίνδυνος να περάσει βελούδινα το νέο σύστημα που ετοιμάζεται με απλή αλλαγή της λέξης αξιολόγηση σε εκείνη της «αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου», καθώς διατηρείται όλο το παλιό οπλοστάσιο των νόμων . Ταυτόχρονα η κυβέρνηση πετάει στο Σύλλογο Διδασκόντων την παγίδα της συμμετοχής του στην επιλογή Διευθυντών, λες κι αυτοί (όποιοι κι αν είναι) δε θα είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν την υπάρχουσα πολιτική.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Είναι τεράστια η ευθύνη της ομοσπονδίας που μεθόδευσε την απομάκρυνση από τους συλλογικούς αγώνες και διεκδικήσεις. Την ώρα που οι εκπαιδευτικοί αντιστέκονταν στις ομάδες αυτοαξιολόγησης, η ΔΟΕ έριχνε τη γραμμή «εκτελώ και βγαίνω παραπονούμενος» αδειάζοντάς τους, ενώ τώρα θέλει να οδηγήσει τον κλάδο σε ρόλο συμβουλάτορα της κυβέρνησης. Έτσι κυριαρχούν οι επικλήσεις στο υπουργείο και την κυβέρνηση «να τηρήσει τις δεσμεύσεις της», «να δώσει λύσεις» κλπ Καλλιεργείται ένα κλίμα ανοχής, εφησυχασμού και αυταπατών ότι η επίθεση θα ανακοπεί.

Όμως η επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις δε σταματάει με εκλογές, δικαστήρια και επικλήσεις, αλλά κλιμακώνεται στην εποχή της καπιταλιστικής κρίσης και του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Το σύστημα και οι εκπρόσωποί του αδιαφορούν για τα αποκαϊδια που αφήνουν.

Τίποτα δεν χαρίζεται. Αυτό που λείπει κι αυτό που χρειαζόμαστε είναι οι μαζικοί αγώνες που πρέπει να προετοιμάσουμε.

Κανένα συγχωροχάρτι δε δίνουμε στη συνειδητή υπονόμευση των αγώνων μας της προηγούμενης περιόδου. Ζητάνε ψήφο οι αντιδραστικές δυνάμεις ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ/ΔΗΣΥ, που έβαλαν πλάτη για το πέρασμα της αντεργατικής επίθεσης και την εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων, σπέρνοντας την απογοήτευση και τη μοιρολατρία, μιλώντας για επιπτώσεις μη τήρησης των νόμων, φτάνοντας μέχρι και την ανοιχτή απεργοσπασία.

Οι δυνάμεις της ρεφορμιστικής αριστεράς κοινοβουλευτικοποίησαν το κίνημα, οδηγώντας τους εκπαιδευτικούς στη λογική της ανάθεσης και μετατρέποντάς τους σε απλούς ψηφοφόρους και χειροκροτητές.

Για το ΠΑΜΕ, όλα αρχίζουν και τελειώνουν στην εκλογική του ενίσχυση .Το ενδιάμεσο (από τις εκλογές) διάστημα οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να βγάζουν τα συμπεράσματα για να είναι έτοιμοι να ψηφίζουν σωστά, για να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο συνέδριο της ΔΟΕ και να έχει δύναμη το ΚΚΕ να καταθέτει προτάσεις νόμου στη βουλή για την «κατάργηση των μνημονίων», αφού «οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα» μέχρι να φτάσουμε «στη λαϊκή εξουσία».

Από την άλλη οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ (ΣΥΝΕΚ/ ΕΡΑ) ζητούν αναβαθμισμένο ρόλο νεροκουβαλητή της «πρώτη φορά αριστερής κυβέρνησης», για να έχει πίστωση χρόνου και στήριξη στις υποτιθέμενες «κόκκινες γραμμές».

Ο κοινός παρονομαστής είναι ο αφοπλισμός του κινήματος.

Είναι χαρακτηριστική η στάση αυτών των δυνάμεων για να υπονομεύσουν και να κλείσει η απεργία των καθηγητών το 2013 ενάντια στις απολύσεις- διαθεσιμότητες.

Όμως η δύναμη βρίσκεται στους ανυποχώρητους αγώνες και μόνο αυτούς υπολογίζει το σύστημα. Μόνο έτσι κατοχυρώνονται δικαιώματα, μόνο έτσι αναχαιτίζεται η επίθεση, μόνο έτσι νικούν οι εργαζόμενοι. Τελικά ο πιο δύσκολος δρόμος, ο δρόμος της μαζικής πάλης είναι και ο πιο γρήγορος!

Η Αγωνιστική Πρωτοβουλία Εκπαιδευτικών αυτή την κατεύθυνση υπηρέτησε μέσα στο σύλλογο και θα συνεχίζει να υπερασπίζεται, ζητώντας από τους συναδέλφους τη στήριξή τους για την εκπροσώπησή της στο νέο ΔΣ του συλλόγου και στο συνέδριο της ομοσπονδίας.

• Μόνιμη σταθερή δουλειά με δικαιώματα, με ανθρώπινους μισθούς, με ασφάλιση- περίθαλψη για όλους.
• Ενάντια σε κινητικότητα και ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί.
• Όχι σε κάθε αξιολόγηση, δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες.
• Σωματεία ταξικά και αγωνιστικά- όχι κυβερνητικά και συνδιαχειριστικά.

Υποστηρίζουμε-ψηφίζουμε

Αγωνιστική Πρωτοβουλία Εκπαιδευτικών