Τι χρειαζόμαστε; Συνέδριο επιστημονικής τεκμηρίωσης ή Κίνημα Αντίστασης και Διεκδίκησης

Τι χρειαζόμαστε; Συνέδριο επιστημονικής τεκμηρίωσης ή

Κίνημα Αντίστασης και Διεκδίκησης

Στις 14 με 16 Οκτώβρη διοργανώνεται από την ΟΛΜΕ εκπαιδευτικό συνέδριο με θέμα «οι επιπτώσεις των μνημονίων στην Εκπαίδευση», στο οποίο καλούνται οι ΕΛΜΕ να στείλουν αντιπροσώπους με κριτήριο την πλουραλιστική έκφραση απόψεων και τη συμμετοχή τους σε ομάδες εργασίας.

Αλήθεια, συνάδελφοι, πέντε χρόνια μνημονίων- φτάσαμε αισίως στο τρίτο -και η ΟΛΜΕ ακόμα θα συζητάει για τις επιπτώσεις τους; Δεν θέλουμε να κουβεντιάσουμε για τις επιπτώσεις της επίθεσης σε βάρος μας. Τις ξέρουμε, τις νιώθουμε καθημερινά στο πετσί μας. Και το κουτσούρεμα των μισθών μας, και την άγρια υπερφορολόγησή μας, και την γιγάντωση του κόστους ζωής, και τις περικοπές στην ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη. Και το χτύπημα των εργασιακών μας δικαιωμάτων με την διεύρυνση της κινητικότητας και την ελαστικοποίηση των εργασιακών μας σχέσεων. Και το χτύπημα με ύπουλους τρόπους της μονιμότητας. Την ανεργία και τις απολύσεις των συναδέλφων αναπληρωτών. Την νέα «υπόγεια» αύξηση του ωραρίου μας. Τα σχέδια για νέα αξιολόγηση.

Τα ξέρουμε όλα και όσα δεν ξέρουμε θα τα ανακαλύψουμε με τον πιο επώδυνο τρόπο. Το τι να κάνουμε είναι το ζητούμενο. Το πώς να ανακόψουμε αυτήν την επίθεση, πώς να αλλάξουμε αυτήν την πραγματικότητα. Και σ’ αυτά τα αγωνιώδη ερωτήματα και αγωνίες των συναδέλφων, η ΟΛΜΕ για άλλη μια φορά, επιλέγει το «στρίβειν δια του αρραβώνος». Για άλλη μια φορά απούσα απ’ το μετερίζι του αγώνα, από το καθήκον της οργάνωσης της αντίστασης και της απάντησης του κλάδου, καλεί σε συνέδρια ερήμην και μακριά από τους εκπαιδευτικούς. Αναλώνεται σε ακαδημαϊκές κουβέντες με μπόλικη δόση επιστημονισμού.

Μια στάση που από τη μια τροφοδοτεί το κλίμα αλληλοσπαραγμού και αλληλοφαγωμάρας ανάμεσα στους συναδέλφους που προωθεί η κυβέρνηση με τα μέτρα της κι από την άλλη ωθεί προς τον αδιέξοδο και αποπροσανατολιστικό δρόμο της προτασεολογίας και της συνδιαλλαγής, της συνδιαμόρφωσης με το σύστημα.

Όχι οι επιπτώσεις από τα μνημόνια και την αντιλαϊκή πολιτική δεν ανατρέπονται με κουβέντες αλλά με αγώνες !

Κι αν υπάρχει πράγματι ανάγκη να συζητήσει ο κλάδος είναι για το πώς θα οργανώσει και θα πραγματοποιήσει τους αγώνες αυτούς!
Να συζητήσουμε στα πρωτοβάθμια όργανά μας, στις Γενικές Συνελεύσεις. Για να κάνουμε ξεκάθαρο ποιος είναι ο αντίπαλος, ο πραγματικός εχθρός για τους εκπαιδευτικούς και συνολικά για τους εργαζόμενους. Για να αναδείξουμε εκείνα τα αιτήματα που συσπειρώνουν και ενοποιούν τους εκπαιδευτικούς στην κατεύθυνση οργάνωσης του αγώνα, της αναμέτρησής τους με την αντιλαϊκή πολιτική. Για να οργανώσουμε άμεσα μια μεγάλη απεργιακή μάχη που θα σπάσει το κλίμα παραίτησης και ηττοπάθειας και θα θέτει τους όρους, τις βάσεις για τις μικρές και μεγάλες νίκες.

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών