Η κυβέρνηση ψήφισε το αντιλαϊκό σχέδιο «διορισμών» - απολύσεων Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

Η κυβέρνηση ψήφισε το αντιλαϊκό σχέδιο «διορισμών» - απολύσεων

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

Τη βδομάδα που πέρασε, οι εκπαιδευτικοί (και ιδιαίτερα το πιο χτυπημένο τμήμα μας, οι συμβασιούχοι της εκπαίδευσης-αναπληρωτές) έδωσαν «παρών» σε τρεις μαζικές κινητοποιήσεις με την κάλυψη τριών απεργιακών ημερών. Οι σημαντικές αυτές κινητοποιήσεις έβγαλαν τον κλάδο των εκπαιδευτικών από το κινηματικό "ψυγείο" ύστερα από πέντε χρόνια - παρά την καθαρή υπονόμευση από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες ΔΟΕ-ΟΛΜΕ.  Οι κινητοποιήσεις αυτές έδειξαν ότι η οργή που έχει συσσωρεύσει το πολύχρονο "δούλεμα" των υποσχέσεων διορισμών που θα μετατραπούν σε μαζικές απολύσεις, μπορεί να μετατραπεί σε μαζικό αγώνα

.

Η κυβέρνηση, το βράδυ της Πέμπτης, ψήφισε το νομοσχέδιο, κάνοντας ένα βήμα στην υλοποίηση των απολύσεων αυτών αλλά και στην ενίσχυση της αξιολογικής περικύκλωσης συνολικά του κλάδου. Η συνδικαλιστική ηγεσία έκανε τελικά αυτό που πάντα κάνει. Έκλεισε τον αγώνα τη μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου αφού πρώτα φρόντισε να τον υπονομεύσει όπως μπορούσε.

Η εξέλιξη των κινητοποιήσεων έδειξε, ταυτόχρονα, τις αδυναμίες και την αποσυγκρότηση που έχει φορτώσει στο κίνημα η πολύχρονη κυριαρχία απόψεων ήττας και συμβιβασμού. Το γεγονός ότι οι συνελεύσεις παρέμειναν άμαζες αλλά και ότι η απεργιακή συμμετοχή δεν ήταν μεγάλη (μέτρια στην πρωτοβάθμια, μικρή στη δευτεροβάθμια) αποτέλεσαν για τη φάση αυτή και τους όρους εκείνους που επέτρεψαν στην κυβέρνηση να ψηφίσει το νομοσχέδιο χωρίς να υποστεί σοβαρή φθορά.

Αντίστοιχα (ανεξάρτητα προθέσεων), προβληματικό είναι και το εμπεδωμένο άγχος (τόσο των Παρεμβάσεων όσο και του ΠΑΜΕ) παραγωγής θεαματικών ενεργειών τις οποίες «θα παίξουν τα κανάλια»· αλλά και η υπαγωγή του κινήματος στους προεκλογικούς διαγκωνισμούς, κάτι που εκφράστηκε ωμά στο «χαιρετισμό» βουλευτή του ΚΚΕ στη συγκέντρωση της 17^ης Γενάρη στο Σύνταγμα. Τόσο η «τηλεοπτικοποίηση» του κινήματος όσο και η υποταγή τους στον κοινοβουλευτικό κρετινισμό αποτελούν στοιχεία προσαρμογής στον τρόπο που κάνει πολιτική το σύστημα, αναπαράγουν την πολιτική του ομηρία από αυτό και ανατροφοδοτούν την αποσυγκρότησή του και την απόσταση των εργαζομένων από τις συλλογικές διαδικασίες, αφού «κάποιοι άλλοι παλεύουν για λογαριασμό τους». Και δεν είναι τυχαία η συνάντηση μιας υποτίθεται απογειωμένης αντίληψης που συνοδεύεται από βερμπαλισμούς «για το φόβο που άλλαξε στρατόπεδο» με την ηττοπάθεια της υποταγής στον αρνητικό συσχετισμό του «δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα χωρίς τις ΟΛΜΕ-ΔΟΕ».

Οι αδυναμίες αυτές δείχνουν και το δρόμο που πρέπει να διανυθεί το επόμενο διάστημα και τα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν, ώστε ο αγώνας να ανέβει επίπεδο και να δημιουργήσει όρους χειραφέτησης από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και το σύστημα και, τελικά, νίκης.

Θεωρούμε τις κινητοποιήσεις αυτές όχι το τέλος, αλλά την αρχή της συγκρότησης του αγώνα που πρέπει άμεσα να δυναμώσει, να ξεκαθαρίσει, να συγκροτηθεί. Γιατί η αδικία της αδιοριστίας και των μαζικών απολύσεων είναι εδώ!

Το θετικό κλίμα που διαμόρφωσαν οι κινητοποιήσεις πρέπει να βρει τη συνέχειά του. Όμως, όσο οι συνελεύσεις μένουν άμαζες, τόσο τα χέρια όσων θέλουν να συγκροτήσουν τον αγώνα είναι δεμένα. Ο αγώνας πρέπει να κατέβει σε κάθε σύλλογο και σε κάθε πόλη της χώρας, ώστε τα εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία της εκπαίδευσης να πάψουν να είναι σε ομηρία από τις επιδιώξεις των συνδικαλιστικών ηγεσιών ΔΟΕ-ΟΛΜΕ, οι οποίες για το μόνο που νοιάζονται είναι η προώθηση της επίθεσης και η κατάθεση της διαμαρτυρίας στο προεκλογικό χρηματιστήριο. Είναι αναγκαία η δημιουργία επιτροπών αγώνα σε κάθε σύλλογο, γιατί έναν τέτοιο αγώνα μπορεί να τον σηκώσει μόνο η μαζική ενεργοποίηση των εκπαιδευτικών.

Μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί το αλληλοφάγωμα και η πολυδιάσπαση, φαινόμενα που μπορεί να ενταθούν μετά την ψήφιση του νόμου, μόνο έτσι μπορεί να συγκροτηθεί ο σπουδαίος αγώνας για μόνιμη, σταθερή δουλειά!

·         Για μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών - για μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών.

·         Ενάντια στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση στην κάθε μορφής αξιολόγηση και προσοντολόγιο  πριν και μετά τον διορισμό!

·         Να συγκροτήσουμε επιτροπές αγώνα σε κάθε σύλλογο και γύρο μαζικών γενικών συνελεύσεων που θα πάρουν αποφάσεις για νέα απεργία με αίτημα την απόσυρση του!