ΠΑΜΕ, συνέχιση αγώνα: Ιδού η Ρόδος…

Στην ανακοίνωση του ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών υπάρχει η εκτίμηση ότι χωρίς την αποφασιστική συμβολή του δεν θα τραβιόνταν τα πράγματα από τις Ομοσπονδίες εκεί που τραβήχτηκαν…

Ας μην διαφωνήσουμε γι’ αυτό ετούτη τη στιγμή της απαιτούμενης ενότητας στη δράση …

Επίσης δεν θα είχε να προσθέσει ή να αφαιρέσει κανείς κάτι από την κριτική στο χώρο των Παρεμβάσεων της πρωτοβάθμιας για το ότι  ένα(σημαντικό;) κομμάτι τους ψήφισε στη ΔΟΕ και προωθεί το χαρτί της "αντιαξιολόγησης" στους δείκτες του Υπουργείου, ομού μετά των καθεστωτικών δυνάμεων…

Δεν θα μπορέσουμε να διαφωνήσουμε αν και υπάρχει στο κείμενο του ΠΑΜΕ η θέση πως «δεν είναι τώρα η ώρα για ενιαίο κείμενο». Δηλαδή θα είναι αύριο;

Θα συμφωνήσουμε δε πάνω από το 110% ότι θα πρέπει ο αγώνας να συνεχιστεί με όλα τα μέσα .Ας μας εκθέσουν μερικά από αυτά… (δεν μιλάμε για νέα απεργία και για πόσο για να κρατήσουμε το επίπεδο συμφωνίας!).

Επίσης δεν θα διαφωνήσαμε καθόλου στο να «σπάσει η καλλιέργεια κλίματος αναμονής, κάθε αυταπάτη για λύσεις «από τα πάνω», ότι δήθεν μια άλλη κυβέρνηση θα λύσει το πρόβλημα. Η κάθε κυβέρνηση πατάει στους νόμους της προηγούμενης και επεκτείνει το αντιλαϊκό νομοθετικό οικοδόμημα. Τώρα χρειάζεται να δυναμώσουμε τον κοινό αγώνα όλων των εργαζομένων, με συντονισμό σωματείων και Ομοσπονδιών».

Μάλιστα λίγο πιο κάτω στο κείμενο δίνεται το παράδειγμα των 200 συνδικαλιστών οργανώσεων που μαζεύτηκαν στο Σπόρτινγκ με τα οποία πρέπει να ενωθούμε… Ας ενωθούμε λοιπόν, η ενότητα στην δράση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Εκτός από τις κυβερνήσεις.

Αλλά πριν κάνουμε το άλμα για την πανεργατική ενότητα γιατί οι συνδικαλιστικές συσπειρώσεις του ΠΑΜΕ δεν συμμετέχουν στο κοινό κείμενο και στην κοινή διαδικτυακή συνάντηση των 15 ΕΛΜΕ που βάζουν το ζήτημα συνέχισης της απεργίας στο δικό τους κλάδο;

Δεν είναι αυτό κίνηση από τα κάτω; Διαφυγή…

Και πως αλλάζει αυτός ο ριμάδης ο συσχετισμός στα συνδικαλιστικά όργανα για τον οποίο κάνουν λόγο; Μέσα από την ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων του κλάδου; Δηλαδή του ΠΑΜΕ. Ας κάνουμε πως το δεχόμαστε… Σε ποιες εκλογές; Έχουν πάρει χαμπάρι -που έχουν!- ότι μετά τις 31/10/21 δεν θα ισχύουν «νόμιμα» σωματεία σύμφωνα με του κοινούς αντισυνδικαλιστικούς νόμους των πρώην και νυν κυβερνητικών διαχειριστών του συστήματος; Και τι προτείνουν επί τούτου; 

Μα πόσες διαφυγές πια;

Ιδού η Ρόδος λοιπόν… αλλά μάλλον  για το ΠΑΜΕ Ιδού και η… Κάρπαθος (άλλα λόγια να αγαπιόμαστε παραμένοντας στην αδράνεια των σημερινών συσχετισμών)!

Δημήτρης Μάνος

Μέλος των αγωνιστικών κινήσεων εκπαιδευτικών.

ΥΓ: Και αλήθεια προ του πανεργατικού μετώπου, δεν προηγείται το… πανεκπαιδευτικό μέτωπο; Ποιος κράτησε τους φοιτητές «απ’ έξω» στην μεγαλειώδη εκπαιδευτική απεργιακή κινητοποίηση στις 11/10; Γιατί οι φοιτητικοί σύλλογοι που ελέγχει η ΚΝΕ και μέρος των ΕΑΑΚ (ΑΡΙΣ, ΑΡΑΣ και το κακό –«ριζοσπαστικό»- συναπάντημα) επέλεξαν να υποταχτούν στον κυρίαρχο συσχετισμό;