Η κυβέρνηση -δεν θα
μπορούσε αλλιώς να γίνει- κλιμακώνει την αντιπαράθεση με τους
εκπαιδευτικούς.
Έφτασε στο σημείο να ζητήσει
κάλυψη δικαστικών εξόδων από τις Ομοσπονδίες (10.000 ευρώ για κάθε Ομοσπονδία!)
έχοντας προκαταλάβει την απόφαση της έφεσης!
Γίνεται πια φανερό -αυτό που τελικά ήξερε και αντιλαμβάνονταν κάθε συνάδελφος ή συναδέλφισσα παρά το κλίμα του νομότυπου εφησυχασμού που καλλιεργούνταν από τις ηγεσίες των Ομοσπονδιών και όχι μόνο: Ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να επιβάλει την πολιτική της.
Είναι γραμμάτιο… χρόνων η
αξιολόγηση των εκπαιδευτικών για κάθε αστική κυβέρνηση και βρίσκεται πολύ ψηλά στην… ατζέντα των (αντι)
μεταρρυθμίσεων που έχει υποσχεθεί στους ξένους κυρίως αλλά και στους ντόπιους
πλουτοκράτες η σημερινή κυβέρνηση του
συστήματος, η κυβέρνηση Μητσοτάκη …
Δεν πρέπει να υπάρχει
ουδεμία αυταπάτη περί τούτου …
Είναι επίσης φανερό πως πέρα
από τα νομικά βήματα (εφέσεις, προκήρυξη απεργίας-αποχής από την ΑΔΕΔΥ κλπ) αναγκαία ίσως για να κερδηθεί χρόνος δεν έχει
πραγματοποιηθεί επίσης ουδεμία προετοιμασία του κλάδου για τον παρατεταμένη και
αποφασιστική αναμέτρηση στην οποία έχει μπει έτσι η αλλιώς…
Ακόμα και έτσι όμως,
κανείς εκπαιδευτικός -ακόμα και αυτοί που δεν «συνηθίζουν» να απεργούν – δεν θα
μπορέσει να ισχυριστεί πως η απεργία στις 11 Οκτώβρη θα είναι μία «χαμένη
απεργία».
Πέρα από το γεγονός πως δεν
υπάρχουν χαμένοι αγώνες γενικότερα αυτή ειδικά η απεργία έχει ιδιαίτερη αξία :
Δεν πρέπει να κάνουμε τη
χάρη στην κυβέρνηση να μετρήσει χαμηλή συμμετοχή και να προσπεράσει το
πάνω από 70% ποσοστό των σχολικών μονάδων που είπαν όχι στην κακόφημη
αυτοαξιολόγηση!
Δεν πρέπει επίσης να κάνουμε
τη χάρη στις δεύτερες -αν όχι πρώτες!- σκέψεις των συνδικαλιστικών ηγεσιών να
κάνουν μία … «ηρωική έξοδο» από την αντιπαράθεση επικαλούμενες ξανά το
γνωστό αφήγημα για την «βάση που δεν τραβάει».
Πρέπει να συμμετάσχουμε
μαζικά και ενεργά , που σημαίνει να κατεβούμε στις διαδηλώσεις και τις
πορείες σε όλες τις πόλεις της χώρας δίπλα στους μαθητές που ήδη καλούν
κινητοποιήσεις την ίδια μέρα !
Πρέπει να εκθέσουμε την
κυβέρνηση στο λαό γενικότερα για τα σχέδια που πάει να επιβάλλει καθώς το
σχολείο-φυλακή που ετοιμάζει πετάει έξω πριν απ` όλα τα παιδιά του λαού.
Πρέπει να στριμώξουμε τις
συνδικαλιστικές ηγεσίες για να προχωρήσουν σε πραγματικές -δια ζώσης!-
Γενικές Συνελεύσεις, να δημιουργήσουμε επιτροπές αγώνες και πρωτοβουλίες
αγωνιστικής δράσης για ένα απεργιακό αγώνα διαρκείας απέναντι στην κυβερνητική
επίθεση.
Το πραγματικό δίλημμα και η
διερώτηση δεν βρίσκονται στο πόσες μέρες απεργίες θα «χαθούν» και για πόσο…
.. Το πραγματικό δίλημμα βρίσκεται
αν θα κερδίσουμε τη ζωή μας ως εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί ή αν θα υποταχτούμε
στο σχολείο/ζωή φυλακή που μας ετοιμάζουν!
Δημήτρης Μάνος
/νηπιαγωγός μέλος των «Aγωνιστικών Kινήσεων Eκπαιδευτικών»
ΥΓ Στη φωτο-εικόνα από
σχολείο-φυλακή στις αρχές του προ προηγούμενου … αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου