Ανταπόκριση από την πανεκπαιδευτική πορεία της 30/3 στην Αθήνα
Συγκέντρωση και πορεία πραγματοποιήθηκε χθες (30/3) στο κέντρο της Αθήνας από φοιτητές και εκπαιδευτικούς. Στην κινητοποίηση συμμετείχαν με μπλοκ οι Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ - ΤΕΙ, μαζί με εκπαιδευτικούς των Αγωνιστικών Κινήσεων, Φοιτητικοί Σύλλογοι, κάποιες ΕΛΜΕ και σύλλογοι δασκάλων, επιτροπές αναπληρωτών καθηγητών από διάφορες πόλεις, καθώς και άλλες πολιτικές δυνάμεις. Με μεγαλύτερη μαζικότητα από την προηγούμενη (22/3), η πορεία ξεκίνησε από τα Προπύλαια, μέσω της Σταδίου έφτασε στην Βουλή και στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς την Ηρώδου Αττικού, όπου βρίσκεται το Μέγαρο Μαξίμου. Εκεί την περίμεναν κλούβες και διμοιρίες ΜΑΤ. Για μία ακόμη φορά το σύστημα φανέρωσε απροκάλυπτα το πραγματικό του πρόσωπο, όταν με τη χρήση διακρυγόνων προσπάθησε να καταστείλει και αυτήν την κινητοποίηση φοιτητών και εκπαιδευτικών. Η φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής εντείνεται μέρα με τη μέρα, καθώς το σύστημα, χρησιμοποιώντας τους μηχανισμούς καταστολής, θέλει να καταπνίξει οποιαδήποτε αντίσταση, όσο μικρή κι αν είναι. Διαλύοντας στην πράξη και τις αυταπάτες συνδικαλιστικών ηγεσιών και αριστερών δυνάμεων για «κοινωνικό διάλογο» με τον πρωθυπουργό. Τελικά η πορεία κατέληξε και πάλι στα Προπύλαια, απ’ όπου τα μπλοκ των συλλόγων κατευθύνθηκαν προς το Παιδαγωγικό για την πραγματοποίηση συνέλευσης.
Αν και η κινητοποίηση είχε αρκετά ενθαρρυντικά στοιχεία (με βάση την αυξημένη μαζικότητα), για τα σημερινά δεδομένα, είναι αναντίστοιχη σε σχέση με αυτό που πραγματικά απαιτείται για την ανακοπή της επίθεσης. Σε αυτό συνέβαλε και ο χαρακτήρας της, όπως αυτός τέθηκε από διάφορες πλευρές, δηλαδή της «αγωνιστικής» εκτόνωσης -πριν τις διακοπές του Πάσχα- της ελπιδοφόρας ανάτασης των συμβασιούχων εκπαιδευτικών που προηγήθηκε. Σε αυτήν την κατεύθυνση, επίσης, αποτελούν τροχοπέδη οι λογικές και πρακτικές που κυριαρχούν στα πλαίσια της αριστεράς και του κινήματος. Μια αριστερά που δεν μπορεί να ξεφύγει από τις φαντεζί ενέργειες για τα μάτια του κόσμου και τις συμβολικές συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, εξυπηρετώντας μόνο την αυτοπροβολή της και τίποτα περισσότερο. Κατάσταση που την είδαμε και στη διαδήλωση, με τον διαγκωνισμό δυνάμεων της ΚΝΕ και των ΕΑΑΚ για το ποιος θα… σπρώξει πρώτος τις κλούβες για να πάρει και την καλύτερη θέση για τις κάμερες.
Στην πορεία το μπλοκ των Αγωνιστικών Κινήσεων ΑΕΙ - ΤΕΙ, μαζί με τους εκπαιδευτικούς, φώναξε συνθήματα ενάντια στην πολιτική που τσακίζει τα δικαιώματα φοιτητών και καθηγητών και προέβαλλε την αναγκαιότητα της αντίστασης σε αυτήν με πρόταγμα την ανατροπή του ν. Γαβρόγλου, το δικαίωμα σε πλήρη, σταθερή και μόνιμη δουλειά, σε ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και δημόσια-δωρεάν παιδεία. Παράλληλα, όπως και όλο το προηγούμενο διάστημα, προέβαλλε την αναγκαιότητα συγκρότησης ενός κινήματος το οποίο, κόντρα στη συνδιαλλαγή και στις αποπροσανατολιστικές λογικές που κυριαρχούν, θα καλεί σε νέες γενικές συνελεύσεις με στόχο απεργιακές κινητοποιήσεις που θα οδηγούν σε πραγματική κλιμάκωση του αγώνα και όχι σε εκτόνωση.
Αν και η κινητοποίηση είχε αρκετά ενθαρρυντικά στοιχεία (με βάση την αυξημένη μαζικότητα), για τα σημερινά δεδομένα, είναι αναντίστοιχη σε σχέση με αυτό που πραγματικά απαιτείται για την ανακοπή της επίθεσης. Σε αυτό συνέβαλε και ο χαρακτήρας της, όπως αυτός τέθηκε από διάφορες πλευρές, δηλαδή της «αγωνιστικής» εκτόνωσης -πριν τις διακοπές του Πάσχα- της ελπιδοφόρας ανάτασης των συμβασιούχων εκπαιδευτικών που προηγήθηκε. Σε αυτήν την κατεύθυνση, επίσης, αποτελούν τροχοπέδη οι λογικές και πρακτικές που κυριαρχούν στα πλαίσια της αριστεράς και του κινήματος. Μια αριστερά που δεν μπορεί να ξεφύγει από τις φαντεζί ενέργειες για τα μάτια του κόσμου και τις συμβολικές συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, εξυπηρετώντας μόνο την αυτοπροβολή της και τίποτα περισσότερο. Κατάσταση που την είδαμε και στη διαδήλωση, με τον διαγκωνισμό δυνάμεων της ΚΝΕ και των ΕΑΑΚ για το ποιος θα… σπρώξει πρώτος τις κλούβες για να πάρει και την καλύτερη θέση για τις κάμερες.
Στην πορεία το μπλοκ των Αγωνιστικών Κινήσεων ΑΕΙ - ΤΕΙ, μαζί με τους εκπαιδευτικούς, φώναξε συνθήματα ενάντια στην πολιτική που τσακίζει τα δικαιώματα φοιτητών και καθηγητών και προέβαλλε την αναγκαιότητα της αντίστασης σε αυτήν με πρόταγμα την ανατροπή του ν. Γαβρόγλου, το δικαίωμα σε πλήρη, σταθερή και μόνιμη δουλειά, σε ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και δημόσια-δωρεάν παιδεία. Παράλληλα, όπως και όλο το προηγούμενο διάστημα, προέβαλλε την αναγκαιότητα συγκρότησης ενός κινήματος το οποίο, κόντρα στη συνδιαλλαγή και στις αποπροσανατολιστικές λογικές που κυριαρχούν, θα καλεί σε νέες γενικές συνελεύσεις με στόχο απεργιακές κινητοποιήσεις που θα οδηγούν σε πραγματική κλιμάκωση του αγώνα και όχι σε εκτόνωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου