Είμαστε πολύ μικροί για ν' αλλάξουμε αυτό το σκηνικό;

Είμαστε πολύ μικροί για ν' αλλάξουμε αυτό το σκηνικό;

          Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, το ερώτημα επανέρχεται μπροστά στις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ και των ΣΕΠΕ. Όμως η απάντηση δεν πρέπει να είναι η συνηθισμένη “αφού δεν θα 'ρθει κανείς, άσε δε γίνεται τίποτα”. Γιατί γνωρίζουμε ότι γίνονται πολλά που σκοτεινιάζουν περισσότερο την πραγματικότητα που ζούμε.

            Από την μετατροπή του πολιτικού προσωπικού της χώρας σε ΗΠΑλλήλους των εμπρηστών του πολέμου μέχρι τις δεσμεύσεις για διορισμούς με κριτήρια-“προσόντα” απολύσεων και από τη συνεχόμενη φτωχοποίησή μας, την πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών μας σχέσεων (πολλά σχολεία, πολλαπλά αντικείμενα)  και την αξιολόγηση – χειραγώγηση – κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών να επανέρχεται, μέχρι την άρνηση του καθολικού δικαιώματος της νεολαίας να σπουδάζει δωρεάν τόσο με τα ολιγομελή όσο και τα πολυμελή τμήματα, τους νέους ταξικούς φραγμούς που ορθώνονται με το “νέο λύκειο” και τη μετακύλιση του κόστους της εκπαιδευτικής διαδικασίας στο λαό, το ίδιο μαύρο νήμα συνδέει τα παραπάνω, πυκνώνοντας τη μαυρίλα αυτού του σκηνικού. Όσο και να προσπαθεί το κυβερνητικό αφήγημα να κάνει το μαύρο άσπρο η επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα και η παράδοση της χώρας στους ιμπερια-ληστές συνεχίζονται και τροφοδοτούν την εντεινόμενη φασιστικοποίηση και το ρατσιστικό δηλητήριο.

            Συναδέλφισσες και συνάδελφοι επιμένουμε ότι είναι ανάγκη ζωής να βγούμε από το τέλμα της αδράνειας, της υποταγής τελικά σ' αυτό το σκηνικό. Ο κλάδος μπορεί και πρέπει να βρει τον δικό του δρόμο, κόντρα στην μοιρολατρία και την ηττοπάθεια που τον έχει καθηλώσει και αφοπλίσει.

            Κόντρα στον κυβερνητικό συνδικαλισμό (τωρινό και προηγούμενο ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ-ΠΕΚ) που εισηγείται να τον εμπιστευτούμε για να παραδώσει την εμπιστοσύνη μας σε ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ με απεργία όποτε αυτοί αποφασίσουν. Για μια ακόμη φορά δηλώνουν ότι δεν θέλουν να αλλάξουν αυτό το σκηνικό.

            Προσπερνώντας μια λογική που λοξοκοιτά και επενδύει τελικά στις κάλπες που στήνονται και θα στηθούν όλο το επόμενο διάστημα.

            Συμμετέχοντας στις γενικές συνελεύσεις συζητώντας και αποφασίζοντας δημοκρατικά και συλλογικά τα πρώτα βήματα που πρέπει να κάνουμε για προκύψουν ρήγματα σ' αυτό το μαύρο σκηνικό. Και αυτά τα πρώτα βήματα πρέπει να έχουν και απεργιακό βήμα αρχές Νοέμβρη. Δίνοντας πανελλαδικά το στίγμα του κλάδου και συγκροτώντας τον παράλληλα για τα επόμενα βήματα που θα συζητηθούν και αποφασισθούν σε νέο γύρο γενικών συνελεύσεων.

            Όχι υιοθετώντας αμέτρητα αιτήματα αλλά παλεύοντας για τους στόχους αιχμής της περιόδου:

·        ΜΟΝΙΜΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΜΑΖΙΚΟΙ ΜΟΝΙΜΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ, ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ – ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ

·        ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ-ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ, ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ

·        ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΤΑΚΥΛΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΛΑΟ –ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

·        ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΙΚΉΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΕ-ΔΝΤ-ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ

·        ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ!

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ