Η απεργιακή συγκέντρωση στις 15/10 στην Καρδίτσα πρέπει να γίνει στην Κεντρική Πλατεία και όχι στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου.

 

             Η απόφαση του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ για απεργιακή συγκέντρωση(!) στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου και η στοίχιση των τοπικών σωματείων μ' αυτή (ΕΛΜΕ, Σύλλογος Α/θμιας, ΟΤΑ, Ένωση Ιατρών Νοσοκομείου-Κέντρων Υγείας Νομού Καρδίτσας -αλήθεια το ΠΑΜΕ συμφώνησε μ' αυτή την απόφαση;) ουσιαστικά υπονομεύει την ΑΠΕΡΓΙΑ της 15/10.

            Μάλιστα προκλητικά αναφέρεται στις ανακοινώσεις ότι “..Θα ακολουθήσει κατάθεση των αιτημάτων μας στην Περιφέρεια.” Δεν το στέλνουν με mail ...για να μη κουράζονται;

            Δε φτάνει που πέρασε ενάμισι μήνας κινηματικής αποστασιοποίησης από την έναρξη των σχολείων, ενώ ήταν ολοφάνερη η πρόθεση της κυβέρνησης να μην πάρει ούτε μισό μέσο προστασίας στα σχολεία για την πανδημία;

            Δε φτάνει που απουσιάζει ο αγώνας, η πάλη  ενώ η κυβέρνηση εξαπολύει μία προκλητική επίθεση τόσο ενάντια στους εκπαιδευτικούς, (με την επιβολή της τηλεκπαίδευσης), όσο και ενάντια στους μαθητές (βάση του 10, τράπεζα θεμάτων, εξετάσεις-σφαγείο). Κομμάτι αυτής της επίθεσης είναι και το όργιο απειλών και ανοιχτής καταστολής ενάντια στις μαθητικές καταλήψεις, αλλά και ενάντια στα εκπαιδευτικά συλλαλητήρια.

            Δε φτάνει που η κατάσταση των εργαζομένων δεν είναι καλή, πρέπει να γίνει χειρότερη.

            Οι συνάδελφοι που θέλουν την αγανάκτησή τους, την οργή τους να τη βγάλουν προς τα έξω να ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΝ, να ΔΙΑΔΗΛΩΣΟΥΝ, να κάνουν βήμα εξόδου απο την κινηματική καραντίνα, πέφτουν πάνω στην άρνηση, το σαμποτάρισμα των συνδικαλιστικών ηγεσιών.

            Οι απεργοί να συγκεντρωθούν στην Κεντρική πλατεία και να ακολουθήσει διαδήλωση. Έτσι πρέπει να γίνει. Οτιδήποτε άλλο ακυρώνει τελικά την απεργία.

            Στις 15 Οκτώβρη  να ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. Τα νούμερα συμμετοχής στην απεργία πρέπει να είναι ψηλά και οι συγκεντρώσεις μαζικές. Και στις 16 Οκτώβρη πρέπει να συζητηθεί και να οργανωθεί το επόμενο βήμα.

            Ο δρόμος του αγώνα είναι ο μοναδικός που έχουμε και ο μόνος που μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας. Πρέπει λοιπόν να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να ξεπεράσουμε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που δεν έχουν καμία διάθεση να οργανώσουν την πάλη μας. Γενικές συνελεύσεις, συζήτηση και οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς, να δημιουργήσουμε εστίες αντίστασης για να διεκδικήσουμε μαζικά και οργανωμένα.

Καρδίτσα 14/10/2020