Νόμος 4692 - νομοσχέδιο για την ΤΕΕ: Δίδυμα ταξικά, αντιδραστικά αδελφάκια

Καθόλου δεν πρωτοτύπησε η κυβέρνηση. Για μια ακόμα φορά, σαν τον κλέφτη, μέσα στην καραντίνα, προσθέτει ένα ακόμα μεγάλο κομμάτι στο παζλ της επίθεσης στα λαϊκά δικαιώματα στις σπουδές και στη δουλειά, μέσω του νομοσχεδίου για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση – και Κατάρτιση, και κυρίως για αυτήν την τελευταία.

Το νομοσχέδιο δεν είναι ένα αυτόνομο κατασκεύασμα. Αλλά πατάει πάνω στα δεδομένα που δημιούργησε ο εκτρωματικός νόμος 4692-που ψηφίστηκε την περασμένη άνοιξη- και τα συμπληρώνει με νέα.

Για χρόνια, όλα τα κέντρα εξουσίας του συστήματος έχουν φαγωθεί με την επιμονή του λαού να παλεύει, όπως μπορεί, να στείλει τα παιδιά του να σπουδάσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Για χρόνια επαναλαμβάνει τις γνωστές ανοησίες «δεν μπορούν όλοι να σπουδάσουν», εννοώντας στην πραγματικότητα ότι μόνο οι γόνοι της αστικής τάξης πρέπει να έχουν αυτό το δικαίωμα.

Η μεγάλη ταξική επίθεση από τα σιαμαία νομοθετήματα 4692 - νομοσχέδιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση έχει ως βασικούς στόχους το αποφασιστικό χτύπημα του δικαιώματος του λαού στις σπουδές και την εμπέδωση της επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα των νέων αλλά και των εκπαιδευτικών, όπως θα δούμε. Ας δούμε πώς μεθοδεύονται όλα τα παραπάνω:

1)       Με βάση την γενικευμένη σε ΓΕΛ και ΕΠΑΛ Τράπεζα Θεμάτων, τη συνολική εξεταστική καταιγίδα από το γυμνάσιο ακόμα (από τον 4692), αλλά και τις απανωτές βάσεις εισαγωγής από τα Πανεπιστήμια, πολύ μεγάλο ποσοστό μαθητών θα τελειώνει ασθμαίνοντας και υπό πίεση το γυμνάσιο και στη συνέχεια θα αποκλείεται από τη δυνατότητα να συνεχίσει τις σπουδές του στο Λύκειο (ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ). Εδώ έρχεται το νομοσχέδιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, το οποίο φιλοδοξεί να απορροφήσει τους αποκλεισμένους μαθητές και να τους πετάξει (στην κυριολεξία) στις Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης (ΕΣΚ), οι οποίες καμία σχέση δεν έχουν με σχολεία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι δεν θα στελεχώνονται από εκπαιδευτικούς αλλά από «εκπαιδευτές».

Κάνουν λάθος όσοι εκτιμούν ότι απλώς επανέρχονται οι ΕΠΑΣ. Οι ΕΠΑΣ καταλάμβαναν μια περιθωριακή, μειοψηφική θέση στις εκπαιδευτικές δομές και αφορούσαν πολύ μικρό τμήμα των μαθητών. Σήμερα, οι στόχοι του συστήματος είναι πολύ πιο ακραίοι. Επιδιώκει:

Α) να μειώσει δραστικά τον αριθμό των μαθητών στα ΓΕΛ αλλά και στα ΕΠΑΛ, τα οποία θα οδηγηθούν σε μεγάλη συρρίκνωση.

Β) να σπρώξει με το βίαιο τρόπο του αποκλεισμού από τα ΓΕΛ-ΕΠΑΛ μεγάλο τμήμα των δεκαπεντάχρονων μαθητών στις ΕΣΚ.

2)       Οι μαθητές που θα σπρωχτούν στις ΕΣΚ θα αποκοπούν ουσιαστικά από την εκπαιδευτική διαδικασία και θα παραδοθούν στην καπιταλιστική εκμετάλλευση από τα δεκαπέντε τους χρόνια μέσω του ψευδεπίγραφου τίτλου της πρακτικής μαθητείας. Θα παίρνουν πτυχίο επιπέδου 3 μετά από πιστοποίηση. Θα αποτελούν τμήμα του νέου προλεταριάτου, μισοάνεργου – μισοαπασχολούμενου, χωρίς δικαιώματα στις σπουδές και στη δουλειά.

3)       Στο βαθμό που τα σχέδια αυτά δεν ανατραπούν, η συρρίκνωση των εκπαιδευτικών δομών ΓΕΛ-ΕΠΑΛ θα είναι δραματική. Ενώ για τα ΕΠΑΛ ίσως μιλάμε για ακόμα πιο ακραίες καταστάσεις. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η απουσία, σε ένα φλύαρο νομοσχέδιο, οποιασδήποτε αναφοράς στα ΕΠΑΛ, πλην των Π(ροτύπων)ΕΠΑΛ, τα οποία αποτελούν το γλέντι της αξιολόγησης, της κατηγοριοποίησης και της αυτονομίας. Η κατάσταση αυτή θα δημιουργήσει πραγματικές στρατιές υπεραριθμιών συναδέλφων, οι οποίες, για την ώρα δεν θέλουμε να φανταστούμε πού μπορεί να καταλήξουν.

Υπάρχουν πλήθος δευτερευουσών διατάξεων και συνεπειών αλλά καθόλου λιγότερο σημαντικών:

- Μονιμοποιείται η τηλε-«εκπαίδευση» ως μια κανονική εκπαιδευτική διαδικασία.

- Προβλέπεται για τα Π(ρότυπα)ΕΠΑΛ η μη αμειβόμενη πρακτική άσκηση σε όλες τις τάξεις.

- Δημιουργείται ένα πλήρως ασύδοτο πλαίσιο λειτουργίας ιδιωτικών ΕΣΚ και ΙΕΚ.

- Διαλύονται πλήρως οποιεσδήποτε συνθήκες εργασιακών σχέσεων για αναπληρωτές, μέσω της δυνατότητας πρόσληψης ωρομισθίων έξω από πίνακες, κατευθείαν από τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης.

- Χρηματοδοτούν από τον κρατικό προϋπολογισμό το Αμερικάνικο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Ελλάδας (Ίδρυμα Fulbright).

- Διευρύνεται η υποτιθέμενη αυτονομία των εκπαιδευτικών δομών μέσω του, καθόλου αυτόνομου, ασφυκτικού ελέγχου τους από τον ΣΕΒ και άλλους «εταίρους» του συστήματος.

Με λίγα λόγια, το πλαίσιο «4692 – νομοσχέδιο για την Επαγγελματική εκπαίδευση», έρχεται να αναπροσαρμόσει με βίαιο και αντιδραστικό τρόπο την εκπαιδευτική διαδικασία στη φάση της συνολικής επίθεσης του συστήματος στα λαϊκά δικαιώματα. Τα διάφορα κέντρα εξουσίας του συστήματος υπαγορεύουν την επίθεση αυτή σε όλον τον κόσμο.

Ο εξαρτημένος ελληνικός καπιταλισμός είναι κι αυτός σε φάση παρατεταμένης κρίσης, αποβιομηχάνισης και σχεδόν πλήρους διάλυσης της παραγωγής. Η… βαριά βιομηχανία του τουρισμού (ναι, τα λένε στα σοβαρά αυτά!) αποτελεί εγγύηση νέων αδιεξόδων και στα σχέδια για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, μόνο που αυτά τα αδιέξοδα θα τα φορτωθεί ο λαός και τα παιδιά του.

Οι εκπαιδευτικοί είμαστε για μια ακόμα φορά στην ίδια όχθη με τα παιδιά. Είμαστε και μεις, μαζί με τους μαθητές μας, θύματα αυτής της άγριας επίθεσης. Η διάλυση που έχουν προκαλέσει οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έχει αποθρασύνει το σύστημα που έχει ανεβάσει τις στροφές στην επίθεσή του.

Ούτε μπορούμε να περιμένουμε, ούτε πρέπει να αποδεχτούμε να μπούμε στο γύψο που προσπαθεί να μας βάλει η κυβέρνηση (με πρόσχημα την πανδημία), την ίδια στιγμή που βρίσκεται σε παροξυσμό επίθεσης ενάντια στο λαό.

Να γίνουν άμεσα συνελεύσεις και κάποιες πρώτες κινητοποιήσεις.

ü  Κάτω ο νόμος 4692 και το νομοσχέδιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση.

ü  Να ανατραπεί η Τράπεζα Θεμάτων – αγώνας ενάντια στους ταξικούς φραγμούς.

ü  Να ανατραπεί η επίθεση της τηλε-«εκπαίδευσης».

ü  Οχι στα κλεισίματα τμημάτων και σχολείων – όχι στις υπεραριθμίες.

ü  Όχι στην αξιολόγηση και την κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών.

ü  Μαζικές μόνιμες προσλήψεις – μονιμοποίηση των αναπληρωτών.

ü  Δωρεάν δημόσια παιδεία – μόνιμη δουλειά με δικαιώματα για όλους.