Την Τρίτη 23/11/2010 έγινε η τακτική γενική συνέλευση του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ανατολικής Αττικής «Αλ. Δελμούζου». Ήταν μια από τις πιο μαζικές συνελεύσεις που έχουν γίνει στο σύλλογο, γεγονός που αποτυπώνει την αγωνία των συναδέλφων για την ισοπέδωση και των πιο βασικών δικαιωμάτων της ζωής τους με την εφαρμογή των απανωτών μνημονίων ΔΝΤ-ΕΕ που πρόθυμα υλοποιεί η κυβέρνηση, με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ . Ταυτόχρονα, έδειξε και τη διάθεσή τους να εκφραστούν συλλογικά, μέσα από μαζικές διαδικασίες, κόντρα στη λογική της ανάθεσης της λύσης των προβλημάτων τους σε ηγεσίες και εκπροσώπους. Λογική με την οποία χρόνια διαπαιδαγωγούνται όχι μόνο από τη συνδικαλιστική ηγεσία αλλά και από τμήματα της αριστεράς. Αυτή η μεταστροφή της στάσης των συναδέλφων απέναντι στο σωματείο και η μαζικότατη συμμετοχή τους στη συνέλευση είναι ελπιδοφόρα και ενδεικτική των πολιτικών διεργασιών που γίνονται στην κοινωνία.
Διάχυτη ήταν η διαπίστωση από όλους πως τα χειρότερα είναι μπροστά μας αλλά και συντριπτική η καταδίκη του κοινωνικού και εργασιακού μεσαίωνα που οικοδομούν οι δυνάμεις του συστήματος. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης η ΠΑΣΚ και η ΔΑΚΕ προσπέρασαν το γεγονός ότι βρισκόμαστε κάτω από συνθήκες πλήρους πολιτικής και οικονομικής υποτέλειας σε ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ που οι πολιτικοί τους φορείς, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στηρίζουν. Περιορίστηκαν, όπως πάντα, σε γενικές ανακοινώσεις προσπαθώντας η κάθε μια παράταξη να αυτοπροβληθεί ως η μόνη συνεπής και από κοινού να συγκαλύψουν την εχθρική στάση της συνδικαλιστικής ηγεσίας που είναι υπεύθυνη για τη χρόνια αδράνεια του κλάδου. Η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ περιορίστηκε σε μια πολιτική τοποθέτηση του ΚΚΕ χωρίς να επιδιώξει συσπείρωση και οργάνωση των συναδέλφων.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών κατήγγειλαν την πολιτική της κυβέρνησης -ΔΝΤ-ΕΕ αλλά και τη ΝΔ και ΛΑΟΣ που τη στηρίζουν . Καταδίκασαν τα επικαιροποιημένα μνημόνια και τα νέα νομοσχέδια που ετοιμάζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τις ιδιωτικοποιήσεις στις ΔΕΚΟ, τις μαζικές απολύσεις, τις νέες μειώσεις στους μισθούς, τη νέα φοροαφαίμαξη. Ιδιαίτερα για το χώρο της εκπαίδευσης κατήγγειλαν την οριστική διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας που η κυβέρνηση προωθεί με το «νέο» σχολείο, την όρθωση κάθε φύσης ταξικών-τυπικών και ουσιαστικών-φραγμών στη μόρφωση της νεολαίας και την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. Ταυτόχρονα, ανέδειξαν μια σειρά ζητήματα που απασχολούν την πρωτοβάθμια εκπαίδευση όπως τα «νέα» 800 δημοτικά σχολεία με ΕΑΕΠ, τις άθλιες ατομικές συμβάσεις αναπληρωτών μέσω ΕΣΠΑ, κενά και συμπτύξεις προβάλλοντας ως απάντηση σ’ αυτή την κυβερνητική λαίλαπα τους μαζικούς αγώνες. Από την αρχή επιδίωξαν και πίεσαν τις άλλες παρατάξεις της αριστεράς στο να υπάρχουν κοινά αγωνιστικά πλαίσια. Έτσι, στο τέλος υπερψηφίστηκε από τη γενική συνέλευση το κοινό πολιτικό πλαίσιο και πρόγραμμα δράσης που κατέθεσαν με τις Παρεμβάσεις, η πρόταση των Αγωνιστικών Κινήσεων Eκπαιδευτικών ενάντια στα 800 «νέα» δημοτικά σχολεία με ΕΑΕΠ και το πλαίσιο του συντονιστικού ωρομισθίων – αναπληρωτών για τους αναπληρωτές που εργάζονται μέσω ΕΣΠΑ. Το γεγονός αυτό πίεσε πολιτικά την ΠΑΣΚ που προσπάθησε στο τέλος να θέσει ζήτημα για την ψηφοφορία με διαδικαστικά τερτίπια, κάτι που αντιμετώπισε την οργή των συναδέλφων.
Αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι η υλοποίηση των αποφάσεων της συνέλευσης. Σ’ αυτή την κατεύθυνση ήδη κινούμαστε. Άλλωστε κάθε μέρα που περνάει ο εργαζόμενος λαός, κομμάτι του οποίου είναι οι εκπαιδευτικοί, θα έχει να αντιπαλέψει και νέα άθλια αντιδραστικά μέτρα που του διαλύουν τη ζωή. Επιμένοντας στη λογική της κοινής δράσης θα αγωνιστούμε χωρίς ταλαντεύσεις!
Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών
Διδασκαλικός Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αν. Αττικής «Αλ. Δελμούζος»
Διάχυτη ήταν η διαπίστωση από όλους πως τα χειρότερα είναι μπροστά μας αλλά και συντριπτική η καταδίκη του κοινωνικού και εργασιακού μεσαίωνα που οικοδομούν οι δυνάμεις του συστήματος. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης η ΠΑΣΚ και η ΔΑΚΕ προσπέρασαν το γεγονός ότι βρισκόμαστε κάτω από συνθήκες πλήρους πολιτικής και οικονομικής υποτέλειας σε ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ που οι πολιτικοί τους φορείς, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στηρίζουν. Περιορίστηκαν, όπως πάντα, σε γενικές ανακοινώσεις προσπαθώντας η κάθε μια παράταξη να αυτοπροβληθεί ως η μόνη συνεπής και από κοινού να συγκαλύψουν την εχθρική στάση της συνδικαλιστικής ηγεσίας που είναι υπεύθυνη για τη χρόνια αδράνεια του κλάδου. Η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ περιορίστηκε σε μια πολιτική τοποθέτηση του ΚΚΕ χωρίς να επιδιώξει συσπείρωση και οργάνωση των συναδέλφων.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών κατήγγειλαν την πολιτική της κυβέρνησης -ΔΝΤ-ΕΕ αλλά και τη ΝΔ και ΛΑΟΣ που τη στηρίζουν . Καταδίκασαν τα επικαιροποιημένα μνημόνια και τα νέα νομοσχέδια που ετοιμάζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τις ιδιωτικοποιήσεις στις ΔΕΚΟ, τις μαζικές απολύσεις, τις νέες μειώσεις στους μισθούς, τη νέα φοροαφαίμαξη. Ιδιαίτερα για το χώρο της εκπαίδευσης κατήγγειλαν την οριστική διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας που η κυβέρνηση προωθεί με το «νέο» σχολείο, την όρθωση κάθε φύσης ταξικών-τυπικών και ουσιαστικών-φραγμών στη μόρφωση της νεολαίας και την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. Ταυτόχρονα, ανέδειξαν μια σειρά ζητήματα που απασχολούν την πρωτοβάθμια εκπαίδευση όπως τα «νέα» 800 δημοτικά σχολεία με ΕΑΕΠ, τις άθλιες ατομικές συμβάσεις αναπληρωτών μέσω ΕΣΠΑ, κενά και συμπτύξεις προβάλλοντας ως απάντηση σ’ αυτή την κυβερνητική λαίλαπα τους μαζικούς αγώνες. Από την αρχή επιδίωξαν και πίεσαν τις άλλες παρατάξεις της αριστεράς στο να υπάρχουν κοινά αγωνιστικά πλαίσια. Έτσι, στο τέλος υπερψηφίστηκε από τη γενική συνέλευση το κοινό πολιτικό πλαίσιο και πρόγραμμα δράσης που κατέθεσαν με τις Παρεμβάσεις, η πρόταση των Αγωνιστικών Κινήσεων Eκπαιδευτικών ενάντια στα 800 «νέα» δημοτικά σχολεία με ΕΑΕΠ και το πλαίσιο του συντονιστικού ωρομισθίων – αναπληρωτών για τους αναπληρωτές που εργάζονται μέσω ΕΣΠΑ. Το γεγονός αυτό πίεσε πολιτικά την ΠΑΣΚ που προσπάθησε στο τέλος να θέσει ζήτημα για την ψηφοφορία με διαδικαστικά τερτίπια, κάτι που αντιμετώπισε την οργή των συναδέλφων.
Αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι η υλοποίηση των αποφάσεων της συνέλευσης. Σ’ αυτή την κατεύθυνση ήδη κινούμαστε. Άλλωστε κάθε μέρα που περνάει ο εργαζόμενος λαός, κομμάτι του οποίου είναι οι εκπαιδευτικοί, θα έχει να αντιπαλέψει και νέα άθλια αντιδραστικά μέτρα που του διαλύουν τη ζωή. Επιμένοντας στη λογική της κοινής δράσης θα αγωνιστούμε χωρίς ταλαντεύσεις!
Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών
Διδασκαλικός Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αν. Αττικής «Αλ. Δελμούζος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου