Αντίσταση - οργάνωση – αγώνας

Μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθοί, ασφάλιση-περίθαλψη, σπουδές, ελευθερίες ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Με σωματεία όργανα αντίστασης και διεκδίκησης ενάντια στην υποταγή, τη συνδιαχείριση και το συμβιβασμό

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Σε ποιον και τι απαντά η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ;


Αφορμή για το σημείωμα αυτό είναι η «απάντηση» της Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ σε ανακοίνωση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Σάμου(!), «απάντηση» η οποία  δημοσιεύτηκε και στο Ριζοσπάστη της 26/10/11(!!). Λέμε αφορμή γιατί δεν νοιώθουμε καθόλου την ανάγκη να απαντήσουμε στην «κατηγορία» ότι «η πλειοψηφία στην ΕΛΜΕ Σάμου βγάζει λάδι τους παρακρατικούς μηχανισμούς», για τα γεγονότα της 20/10 στο Σύνταγμα, όπως τιτλοφορεί την ανακοίνωση της η Πανελλαδική Γραμματεία. Για όποιον ενδιαφέρεται, μπορεί να διαβάσει ολόκληρη τη σχετική ανακοίνωση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Σάμου (http://www.alfavita.gr/artro.php?id=48730), για να βγάλει τα συμπεράσματα του.
Σε κάθε περίπτωση, η ανακοίνωση της Πανελλαδικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, καθόλου δεν αποτελεί απάντηση στην ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Σάμου, αφού η πρώτη «αγνοώντας» και διαστρέφοντας το περιεχόμενο της δεύτερης, λέει από την αρχή ως το τέλος (αναφέροντας 3 φορές σε ένα κείμενο λιγότερο από μια σελίδα, πως το ΚΚΕ(μ-λ), και το ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η πλειοψηφία της ΕΛΜΕ και προσθέτοντας κάπου ανάμεσα και… τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στην ΑΔΕΔΥ), το μόνο που πραγματικά θέλει να πει: Από τη μια είναι το ΚΚΕ με το ΠΑΜΕ και από την άλλη όλες οι υπόλοιπες (και όλες «μαζί») οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις!
Εξάλλου η επιλογή της Πανελλαδικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ να «απαντήσει» στην ανακοίνωση ενός Δ.Σ. ενός μικρού σωματείου, είναι οπωσδήποτε… πρωτότυπη, αλλά στο περιεχόμενο της πολλαπλά επαναλαμβανόμενη σε πληθώρα παρόμοιων «καταγγελιών». Όλες τις τελευταίες μέρες, μετά την 48ωρη της 19-20/10, η ηγεσία των ΚΚΕ/ΠΑΜΕ έχει επιδοθεί σε ένα «κυνήγι μαγισσών» ανά την Ελλάδα για να «εντοπίσει» και να «αποδείξει» την ύπαρξη των… ποικιλώνυμων εχθρών της. Η πιο αποκαλυπτική εκδοχή αυτής της επιχείρησης μπορεί να θεωρηθεί ίσως η ανακοίνωση εκ μέρους του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών στην Καρδίτσα που στρέφεται ονομαστικά (!) ενάντια σε δύο  εκπαιδευτικούς, εκπροσώπους των Αγωνιστικών Κινήσεων, για τους οποίους ανάμεσα στα άλλα «καταγγέλλει»:  «Τόσο εσείς κύριοι και όλες οι υπόλοιπες γκρούπες του τύπου σας, όσο και τα αστικά κόμματα από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, μέχρι το ΛΑΟΣ, έχετε ένα κοινό στοιχείο που σας συνδέει και σας ενώνει, τη λύσσα που βγάζετε για το ΠΑΜΕ, την οργάνωση, την περιφρούρηση του κινήματος από προβοκάτσιες και το σταθερό μόνιμο προσανατολισμό του για την ανατροπήτουκαπιταλιστικούσυστήματος.»(http://www.karditsalive.net/index.php?option=com_content&view=article&id=9287:q-q&catid=37:politicskard&Itemid=55)
Ούτε η περίοδος, ούτε η συγκυρία, είναι τυχαία και άσχετη με αυτή την κατακόρυφη κλιμάκωση της συκοφαντίας και λασπολογίας αγωνιστών και δυνάμεων που επιλέγει η ηγεσία των ΚΚΕ-ΠΑΜΕ. Γιατί αντικειμενικά η συγκυρία βάζει οξύτερα από κάθε άλλη φορά την ηγεσία αυτή απέναντι σε κάποιες –στοιχειώδεις- διαπιστώσεις και τα συνακόλουθα ερωτήματα τους. Για παράδειγμα, υπάρχουν «και άλλοι» που παλεύουν και αγωνίζονται απέναντι στην ιμπεριαλιστική-καπιταλιστική λαίλαπα που θερίζει το λαό και τη χώρα; Και μάλιστα όχι μόνο «υπάρχουν και παλεύουν», αλλά αντιπαρατίθενται πολιτικά στη ρεφορμιστική γραμμή και κατεύθυνση σε όλο της το φάσμα: Από το «ενιαίο 12χρονο» και τη «συνδιοίκηση» ως  την «εξαφάνιση» της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της χώρας και το «ειρηνικό- εκλογικό πέρασμα» στο σοσιαλισμό.  Κυρίως, όμως, είναι ο ίδιος ο λαός που ασφυκτιά, διεκδικεί αγώνες, -όπως προχθές που μετέτρεψε πανελλαδικά τις παρελάσεις σε διαδηλώσεις- και «απειλώντας» να εκραγεί απέναντι σε αυτά που αντιμετωπίζει, «εκθέτει» αυτό που η ηγεσία των ΚΚΕ/ΠΑΜΕ, θέλει να θεωρείται αυτονόητο: Την επαναστατικότητα και την ταξικότητα της γραμμής της. Και τελικά, ποια είναι σήμερα, η πολιτική γραμμή της ηγεσίας των ΚΚΕ/ΠΑΜΕ, ενόψει της προφανούς αναγκαιότητας η εργατική τάξη, ο λαός και η νεολαία, να δώσουν μαζικές μάχες σύγκρουσης και ανατροπής της πολιτικής του συστήματος;
Είναι άραγε απάντηση σε αυτή την αναγκαιότητα … οι εκλογές, που κατά «ατυχή σύμπτωση» ζητούν μαζί με την ηγεσία του ΚΚΕ, τουλάχιστον η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ; Είναι μήπως απάντηση, η επίκληση κάποιας «λαϊκής εξουσίας» την οποία θα φέρει ένα «μέτωπο» για το οποίο σήμερα η ηγεσία των ΚΚΕ/ΠΑΜΕ κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να μην χτιστεί, για να μην υπάρξει;
Καταλήγουν έτσι σε τραγέλαφους. Σε «διαδικτυακές» συκοφαντίες για «τυχοδιώκτες», «συνηγόρους των παρακρατικών», που δεν τολμούν και δεν αντέχουν να τις θέσουν μέσα στα σωματεία. Εκεί «απαντούν» με την «ενότητα του ΠΑΜΕ». Όπως στη Σάμο, όπου η ηγεσία του Εργατικού Κέντρου (ΠΑΜΕ), «απάντησε» σε πρόταση - απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της ΕΛΜΕ, για συνδιοργάνωση συγκέντρωσης την Πέμπτη 27/10, με την απαίτηση να συμφωνήσει πρώτα η ΕΛΜΕ στο 20σέλιδο «πλαίσιο αρχών» του ΠΑΜΕ!!!
Τελικά, η περιχαράκωση, το τσουβάλιασμα δυνάμεων, η λασπολογία χωρίς όριο, είναι αποτέλεσμα και όχι αιτία. Είναι αποτέλεσμα της αδιέξοδης πολιτικής γραμμής της ηγεσίας των ΚΚΕ/ΠΑΜΕ, της γραμμής που δεν θέλει ανάληψη ευθυνών μέσα στην ταξική πάλη και με όρους μαζών και κινήματος απέναντι στο σύστημα και τα κόμματα του. Και στοχεύει, με αυτές τις μεθόδους που χτίζουν «τείχη» εχθρότητας με κάθε άλλη αγωνιζόμενη συλλογικότητα και δύναμη, να «απαγορεύσει» αυτό που μια επαναστατική ηγεσία όχι μόνο δεν το φοβάται, αλλά το επιδιώκει: Την πολιτική αντιπαράθεση μέσα στο κίνημα και στο λαό!
Ωστόσο είναι βέβαιο πως οι συνθήκες θα γίνουν ακόμα πιο άγριες για το λαό, ακόμα πιο απαιτητικές και πιεστικές για κάθε δύναμη που θέλει να αναφέρεται στο κίνημα και στη λαϊκή υπόθεση. Ας αναλογιστούν λοιπόν οι συντάκτες αυτών των ανακοινώσεων: Ποιόν και τι βοηθούν με αυτές τις επιλογές και τις πρακτικές τους;  

Γιάννης Κελεσίδης, Νίκος Παπαβασιλείου
Μέλη των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών στο ΔΣ της ΕΛΜΕ Σάμου
31-10-2011

Δεν υπάρχουν σχόλια: