ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ
Είμαστε μία ομάδα συναδέλφων σου. Καθημερινά ζούμε τις ίδιες καταστάσεις, αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα και μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες με σένα. Αποφασίσαμε λοιπόν να απευθυνθούμε σε σένα τον συνάδελφό μας. Σε σένα:
- Που εν μία νυκτί έχασες από 20% έως 40% των αποδοχών σου με την εφαρμογή του νέου μισθολογίου.
- Που αγανάκτησες και οργίστηκες και απείργησες και βγήκες στους δρόμους και αγωνίστηκες και φώναξες και τελικά ο αγώνας σου προδόθηκε από την γραφειοκρατική συνδικαλιστική σου ηγεσία.
- Που απογοητεύθηκες και απαξίωσες τον συνδικαλισμό, αλλά και έτρεφες μια κρυφή ελπίδα μέσα σου πως ίσως «η μπόρα πέρασε» και «ό,τι είχαμε να πάθουμε, το πάθαμε» και «τι χειρότερο μπορούν να μας κάνουν;».
- Που διαψεύσθηκες όταν λίγο αργότερα έχασες και τα τελευταία απομεινάρια των δώρων σου και τιμωρήθηκες από τον νέο φορολογικό νόμο για την απρονοησία σου να κάνεις παιδιά.
- Που ήδη ξέρεις πως το ωράριό σου αυξήθηκε και πλέον το μόνο που μένει να μάθεις είναι το πόσο.
- Που περιμένεις να συγχωνευθεί το σχολείο σου και δεν ξέρεις που θα βρίσκεσαι του χρόνου.
- Που αναρωτιέσαι αν η νέα σχολική χρονιά θα σε βρει εργαζόμενο, αφού πλέον αντιλαμβάνεσαι πως η μερίδα του λέοντος των απολύσεων από το δημόσιο, που επιτάσσει η τρόικα, θα είναι από τον χώρο της εκπαίδευσης, στον οποίο μπορούν πολύ εύκολα να υπάρξουν πλεονάσματα με τρεις πολύ απλές κινήσεις: 1) αύξηση ωραρίου (αποφασίστηκε), 2) αύξηση αριθμού των μαθητών ανά τμήμα (προαναγγέλθηκε) και 3) συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων (αναμένεται).
- Που ξέρεις καλά πως αν έχεις την «τύχη» να μην απολυθείς, θα δουλεύεις σε ένα σχολείο-κάτεργο, για περισσότερες ώρες, με λιγότερα χρήματα, σε τριαντάρια (ή και μεγαλύτερα) τμήματα, χωρίς θέρμανση και αναλώσιμα υλικά, όμηρος του κάθε διευθυντή, συμβούλου-αξιολογητή ή και γονιού, που με μια απλή καταγγελία θα μπορεί να σε θέσει σε «αυτοδίκαιη» αργία, και χωρίς στην ουσία οργανική θέση αφού η υπηρεσία θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να σε μετακινεί όπου υπάρχει ανάγκη.
- Που καθημερινά συκοφαντείσαι, λοιδορείσαι και απαξιώνεσαι από τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια του συστήματος ως «λουφαδόρος», «αδιάφορος», «ασύδοτος» και εν δυνάμει «ακατάλληλος» και «επίορκος», που «πρέπει οπωσδήποτε να αξιολογηθείς για να αναβαθμιστεί επιτέλους η ελληνική εκπαίδευση και να καθαρίσει από τους ανίκανους και τους τεμπέληδες».
- Που, παρ’ όλη την οικονομική σου εξαθλίωση, την ηθική σου κατασυκοφάντηση και την πλήρη διάλυση του κράτους και των υπηρεσιών του, εσύ εξακολουθείς να κάνεις με συνέπεια το καθήκον σου παλεύοντας να μεταδώσεις στους μαθητές σου, όχι μόνο γνώσεις, αλλά και αξίες και οράματα και ιδανικά.
-Που αισθάνεσαι αδύναμος, ανήμπορος να αντιδράσεις σε όλη αυτή την ισοπέδωση της ζωής σου, αφού νιώθεις πως όλοι, συστημικά κόμματα, σωματεία, οργανώσεις σε κοροϊδεύουν και σε προσεγγίζουν με υστερόβουλη διάθεση.
- Που όλα τα παραπάνω σε τσάκισαν ψυχολογικά, σε απέλπισαν, σε έκαναν να μην εμπιστεύεσαι κανέναν, να κλειστείς στον εαυτό σου και να αισθάνεσαι ατέλειωτη πικρία, μοναξιά και φόβο.
ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ: Κατ’ αρχάς δεν είσαι μόνος. Τις ίδιες καταστάσεις ακριβώς βιώνουμε όλοι. Το γεγονός ότι οι συνάδελφοι δεν έχουν αντιδράσει ακόμη οφείλεται στην απογοήτευση και στον φόβο και όχι στην αδιαφορία και τον ωχαδερφισμό τους, όπως μπορεί να πιστεύεις.
ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ; Κατ’ αρχάς να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι ανάγκη να εγκαταλείψουμε την παθητική αδράνεια και τη στάση αναμονής που τηρούμε ως τώρα και αντιπαλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις αυτήν την κατάσταση. Δεν πρόκειται για βάλτο, όπου κάποια στιγμή θα βρούμε πάτο, αλλά για έναν ατελείωτο φαύλο κύκλο όπου η ύφεση φέρνει περιοριστικά μέτρα, τα περιοριστικά μέτρα νέα ύφεση και η νέα ύφεση νέα περιοριστικά μέτρα κ.ο.κ. Επομένως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτός ο εφιάλτης που ζούμε δεν θα σταματήσει παρά μόνον όταν εμείς αποφασίσουμε να τον σταματήσουμε.
Κατόπιν θα πρέπει να καταλάβουμε πως ο καθένας μόνος του, ατομικά δεν μπορεί να επιτύχει τίποτα. Οι «μικρές, καθημερινές προσωπικές μας επαναστάσεις» έχουν την αξία τους, δεν μπορούν όμως να δώσουν απάντηση στην κατάσταση που βιώνουμε. Γι’ αυτό άλλωστε και το σύστημα ευνοεί και προβάλλει με κάθε τρόπο τον ατομισμό και τον απομονωτισμό. Η αντίδραση και η αντεπίθεσή μας θα προκύψει μόνο μέσα από την ενότητα και τη συλλογική δράση. Ενωμένοι είμαστε ανίκητοι. Το σύστημα το ξέρει, το τρέμει και γι’ αυτό προσπαθεί λυσσαλέα να μας απομονώσει, να μας μετατρέψει από πολίτες σε άτομα.
Εφ’ όσον όσοι αγώνες δώσαμε ως τώρα προδόθηκαν από τις συνδικαλιστικές μας ηγεσίες, οι οποίες πλέον σε κανέναν δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη και όραμα, οφείλουμε, να τις ξεπεράσουμε, να τις αφήσουμε στο περιθώριο και να προχωρήσουμε εμείς μπροστά παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια μας. Και αυτός ακριβώς είναι ο στόχος του καλέσματός μας. Δεν σου ζητάμε να μας εμπιστευθείς, να μας χρίσεις αντιπροσώπους σου ή οτιδήποτε άλλο τέτοιο. Σου ζητάμε ακριβώς να μην εμπιστεύεσαι πλέον τη ζωή και την αξιοπρέπειά σου σε κανέναν «σωτήρα», να την πάρεις στα χέρια σου, να ενωθούμε όλοι οι συνάδελφοι σε ένα αρραγές, πανίσχυρο μέτωπο που θα σαρώσει γραφειοκράτες συνδικαλιστές, κυβερνήσεις, τρόικες, δανειστές και μνημόνια. Για να επιτευχθεί αυτός ο δύσκολος στόχος της ενότητας του κλάδου, επιτακτική ανάγκη αποτελεί η ίδρυση σε κάθε περιοχή ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ, επιτροπών που θα έχουν ως έργο να ενεργοποιήσουν όσο περισσότερους συναδέλφους είναι δυνατόν, να τους συντονίσουν, να προβάλουν έντονα και αποτελεσματικά τα αιτήματα του κλάδου, να προβούν σε δυναμικές κινητοποιήσεις – διεκδικήσεις.
Με αυτή την έννοια, είναι επείγουσα ανάγκη τα πρωτοβάθμια σωματεία να γίνουν ζωντανά και μαζικά κύτταρα συζήτησης και αγώνα, μαζί με τις επιτροπές αγώνα να συντονίζουν τις αγωνιστικές τους δράσεις.
Το πλαίσιο συσπείρωσης και αγώνα πρέπει να είναι τέτοιο που να συσπειρώνει τους εκπαιδευτικούς σε μια πραγματική βάση, που να δημιουργεί κοινωνικές συμμαχίες και να απαντάει σε πραγματικά ζητήματα. Με αυτή τη λογική θεωρούμε ότι βασικοί άξονες πάλης είναι οι εξής:
Ανατροπή των μνημονίων ενάντια στην κοινωνική βαρβαρότητα που επιβάλουν ΕΕ-ΔΝΤ-κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις τους.
Ανατροπή του ενιαίου μισθολογίου-φτωχολογίου και της φοροληστείας που προσπαθούν να μας επιβάλουν.
Αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση -πειθάρχηση-απολύσεις, την άρση της μονιμότητας και τη διάλυση των εργασιακών μας σχέσεων. Μόνιμη σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους.
Αγώνας ενάντια στην αύξηση του ωραρίου, το κλείσιμο σχολικών μονάδων, την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, την επαγγελματική μας ισοπέδωση και την περαιτέρω υποβάθμιση του δημοσίου σχολείου.
- Κάτω τα χέρια από τις απεργίες, τις πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για όλο το λαό. Όχι στην παιδεία των περικοπών, της φτώχειας, της υποταγής και των ταξικών φραγμών. Συμπόρευση με γονείς και μαθητές για να μην φορτωθεί το κόστος της εκπαίδευσης στις πλάτες μας.
Συνάδελφε, το έχεις πλέον αντιληφθεί, το ξέρεις καλά: αυτοί είναι αδίστακτοι, οργανωμένοι και αποφασισμένοι να μας τσακίσουν. Αν όμως το καταφέρουν, θα είναι επειδή εμείς οι ίδιοι τους το επιτρέψαμε. Είμαστε περισσότεροι από αυτούς κι αν είμαστε ενωμένοι τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει. Ας ενωθούμε λοιπόν κι ας τους πολεμήσουμε με όλα τα μέσα.
Αντίσταση-οργάνωση-κλιμάκωση των αγώνων. Όλοι στον αγώνα! Ή εμείς ή αυτοί!
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου