Είναι φανερό ότι όσο η κρίση και η αντιλαϊκή επίθεση προχωράει τόσο ο κυβερνητικός και ρεφορμιστικός συνδικαλισμός θα αποδεικνύουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Σε όλη τη χώρα η ανεργία έχει εκτιναχθεί και οι στρατιές των άνεργων – ημιαπασχολήσιμων ψάχνει τρόπους να οργανωθούν και να παλέψουν συλλογικά. Σε μια από αυτές τις περιπτώσεις, στη Λάρισα, έχει συστηθεί Πρωτοβουλία Ανέργων που έχει συσπειρώσει δεκάδες άνεργους εργάτες. Όπως είναι φυσικό, η Πρωτοβουλία Ανέργων ζήτησε από τη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Λάρισας την παραχώρηση αίθουσας για την πραγματοποίηση σύσκεψης. Μέλη της Διοίκησης αρνήθηκαν την παραχώρηση αίθουσας και με απειλές και κραυγές «εξαφανιστείτε από δω», «αν χρειαστεί θα φωνάξουμε τα ΜΑΤ να σας διώξουν» αρνήθηκαν κάθε συζήτηση με τους εκπροσώπους της Πρωτοβουλίας.
Επειδή η παραπάνω συμπεριφορά τους εξέθεσε, η διοίκηση του ΕΚΛ (ΠΑΜΕ) εξέδωσε ανακοίνωση όπου αντί να τα «μαζέψει» έκανε τα πράγματα χειρότερα: «Το μόνο που εκφράζει και κρύβει κάτω απ’ αυτό τον ψευδεπίγραφο τίτλο (ΣΣ: Πρωτοβουλία Ανέργων) είναι η στόχευση να παρεισφρήσουν στο εργατικό και γενικότερο λαϊκό κίνημα δυνάμεις που καμιά σχέση δεν έχουν μ αυτό... Η συγκεκριμένη "πρωτοβουλία" είναι άλλη μια μεταμόρφωση του μπλογκ των δυνάμεων που αποτελούν διάφορες δυνάμεις τύπου ΝΑΡ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΟΕ, Ταξική Πορεία κλπ. Είναι δυνάμεις που έχουν ρόλο κυματοθραύστη της αυξανόμενης λαϊκής δυσαρέσκειας και αμφισβήτησης και προκειμένου να εμποδίσουν το μπόλιασμα της με την οργανωμένη, ταξική πάλη, τον αντιμονοπωλιακό αγώνα.»
Μετά από όλα αυτά, την ώρα της προγραμματισμένης σύσκεψης, τα στελέχη του ΠΑΜΕ έκαναν κορδόνια (!) μπροστά στο ΕΚΛ για να εμποδίσουν την πραγματοποίηση της σύσκεψης των ανέργων λέγοντας «αν είστε άνεργοι να πάτε στον ΟΑΕΔ, εδώ είναι ΠΑΜΕ και δεν περνάει κανένας»!
Ούτε λίγο ούτε πολύ, η διοίκηση του ΕΚΛ δηλώνει ότι επιτρέπει την ύπαρξη μόνο χειροκροτητών του ΠΑΜΕ. Η αλήθεια όμως είναι ακόμα χειρότερη. Θαυμάστε απόσπασμα:
«Η καρδιά της παγκόσμιας εργατικής τάξης «χτύπησε» για πέντε μέρες στην Ελλάδα. Οι εργασίες του 16ου Συνεδρίου της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας - που για πρώτη φορά στην ιστορία του φιλοξενήθηκαν στη χώρα μας - ολοκληρώθηκαν την περασμένη Κυριακή... Μηνύματα έστειλαν ακόμα ο ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας. Χαιρετισμό την πρώτη μέρα απηύθυναν ο α' αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Γρηγόρης Νιώτης, ο περιφερειάρχης Αττικής, Γιάννης Σγουρός, ο δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης, ο δήμαρχος Πειραιά, Βασίλης Μιχαλολιάκος…» (Ανταπόκριση του Ριζοσπάστη 12/4/2011 για το 16ο Συνέδριο της λεγόμενης Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας που έγινε στην Αθήνα με την ευθύνη του ΠΑΜΕ).
Μάλιστα, λοιπόν… Αυτοί που δεν παραχωρούν μια αίθουσα Εργατικού Κέντρου που ελέγχουν σε άνεργους εργάτες επειδή αυτοί δεν είναι ΠΑΜΕ, δε δίστασαν να κάνουν τη γύρα τους για να μαζέψουν χαιρετισμούς συμπαράστασης από όλη αυτή την αστική συμμορία που προβάλλει χωρίς ντροπή ο Ριζοσπάστης!
Δε μας εντυπωσιάζει βέβαια ότι οι τραμπουκισμοί και οι ύβρεις του ΠΑΜΕ προς τα αριστερά του συνοδεύονται με καθωσπρεπισμό και «ανοιχτό μυαλό» προς τα δεξιά. Δε μας εντυπωσιάζει που αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά πως όλη η φασαρία που κάνει το ΚΚΕ για τους «υποταγμένους» στοχεύει στη διεκδίκηση για τον εαυτό του, του ρόλου του επίσημου συνομιλητή –αντί για τη ΓΣΕΕ- με το σύστημα. Εχουμε όμως να πούμε τρία πράγματα:
- Οι αίθουσες των σωματείων ανήκουν σε όλους τους εργαζόμενους όχι μόνο γιατί από τις συνδρομές τους συντηρούνται τα σωματεία, αλλά κυρίως γιατί είναι ο φυσικός χώρος συνεύρεσης, οργάνωσης και ενότητας της εργατικής τάξης στη βάση των συμφερόντων της, «σπίτι» όλων μας και όχι κομματικά γραφεία.
- Το πάτημα του ρεφορμισμού σε δύο βάρκες, οι βροντώδεις ταξικές κορώνες από τη μία και η πολιτική υπονόμευση των αντιστάσεων και του κινήματος από την άλλη θα γίνεται όλο και δυσκολότερο την επόμενη περίοδο.
- Την περίοδο αυτή, που φαίνονται το όρια του κυρίαρχου συνδικαλισμού, είναι ζωτική ανάγκη να δυναμώσουν οι πρωτοβουλίες βάσης, να πάρουν οι εργαζόμενοι στα χέρια τους τις τύχες τους, την οργάνωση του αγώνα, το ξαναχτίσιμο του συνδικαλισμού από την αρχή!
10-5-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου