Αντίσταση - οργάνωση – αγώνας

Μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθοί, ασφάλιση-περίθαλψη, σπουδές, ελευθερίες ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Με σωματεία όργανα αντίστασης και διεκδίκησης ενάντια στην υποταγή, τη συνδιαχείριση και το συμβιβασμό

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Ενημερωτικό για το διάλογο με τις Παρεμβάσεις-'Γληνός' στην ΕΛΜΕ Πειραιά



Να οργανώσουμε τις αντιστάσεις – να προετοιμάσουμε την αναμέτρηση
Στην κατεύθυνση, να απαντηθούν ζητήματα που ταλανίζουν τον κόσμο της Αριστεράς αλλά και συνολικά τους εργαζόμενους και να ανοίξει η κουβέντα του «τι κάνουμε και πως πορευόμαστε παραπέρα;» στη δεδομένη συγκυρία αδυναμίας απάντησης του κινήματος, παραθέτουμε τις παρακάτω σκέψεις με αφορμή τη συνάντηση ανάμεσα σε μέλη της παράταξής μας και σε μέλη της «Αγωνιστικής Παρέμβασης – Κίνησης ‘Δημ. Γληνός’». Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε τις προηγούμενες μέρες με στόχο να συζητηθούν οι δυνατότητες ενίσχυσης της κοινής δράσης των δύο παρατάξεων στα πλαίσια της ΕΛΜΕ Πειραιά καθώς και το ενδεχόμενο συνεργασίας των δύο παρατάξεων στις εκλογές της ΕΛΜΕ Πειραιά.
Σε σχέση με το πρώτο ζήτημα υπήρξε απόλυτη συμφωνία στην κατεύθυνση ενίσχυσης και βαθέματος της κοινής δράσης, τόσο στο πλαίσιο του Συντονισμού Δράσης όσο και σε δι-παραταξιακό επίπεδο, στα κρίσιμα ζητήματα που αναδεικνύει η ιμπεριαλιστική – καπιταλιστική επίθεση και που αγγίζουν θεμελιώδη δικαιώματα στη ζωή.
Σε σχέση με το δεύτερο ζήτημα, η παράταξή μας είναι η πρώτη φορά που μπαίνει σε μια τέτοια συζήτηση. Και μπαίνει αξιολογώντας τα παρακάτω ζητήματα:
1.      Η επέλαση του συστήματος, η ολοκληρωτική συντριβή οποιασδήποτε έννοιας δικαιώματος, η παράδοση των εργαζομένων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας στον ιμπεριαλισμό και στο κεφάλαιο, αλλά και η φασιστικοποίηση - αμφισβήτηση στοιχειωδών ελευθεριών κάνουν επιτακτική την ανάγκη συνεργασίας σε μια όσο το δυνατό πιο σταθερή πολιτική βάση. Είναι αναγκαίο να γίνονται όσο περισσότερα πράγματα είναι δυνατόν από όσο το δυνατόν πιο ισχυρές συνεργασίες.

2.      Η πραγματική διάλυση που για χρόνια έχει επιβάλει η συνδικαλιστική ηγεσία (ΟΛΜΕ) έχει φτάσει μέχρι τα πρωτοβάθμια σωματεία. Και σε αυτά, έχουν τις αντίστοιχες ευθύνες οι διοικήσεις των Πρωτοβάθμιων Σωματείων. Τα δύο τελευταία χρόνια αντιλαϊκής καταιγίδας, η ΕΛΜΕ Πειραιά δεν έχει καταφέρει να κάνει ούτε μία ουσιαστική συνέλευση. Μια κατάσταση για την οποία σοβαρή ευθύνη έχει και το ΠΑΜΕ που εγκλωβίζεται από την ίδια την πολιτική του γραμμή και συμβάλει στο να εγκλωβίζεται και το ίδιο το σωματείο στην ουσιαστική αδράνεια.

3.      Η μαζική συμμετοχή, έστω και μέσω έμμεσου εξαναγκασμού, στις εκλογές για τα ΠΥΣΔΕ (για τις οποίες θεωρούμε ότι αποδεικνύεται πιο σωστή από ποτέ η θέση μας για ΑΠΟΧΗ) αλλά και η βροχή αριστερών ψήφων –ακόμα και στις σωματειακές εκλογές- συνυπάρχει με μια πολύ άσχημη κατάσταση που υπάρχει στα σχολεία.  Η απομάκρυνση από το σωματείο και τη συλλογική δράση διαμορφώνει ένα πολύ βαρύ και θλιβερό κλίμα στους συναδέλφους. Που μπορεί να γίνει ακόμα πιο κανιβαλικό και απελπισμένο σε ένα περιβάλλον απειλών για απολύσεις, αξιολόγησης και διοικητικής τρομοκρατίας. Με άλλα λόγια χρειάζεται ΞΑΝΑ –σα να είμαστε στην αρχή- στοιχειώδης δουλειά συγκρότησης των αντιστάσεων και της συλλογικής συνείδησης των συναδέλφων που βιώνουν την πίεση και το φόβο της επίθεσης του συστήματος αλλά και τις συνέπειες της διάλυσης του συνδικαλιστικού κινήματος.

4.      Ταυτόχρονα πιστεύουμε ότι πρέπει πια να τεθεί σε συζήτηση η ιδέα ότι μπορούν π.χ. είκοσι ΕΛΜΕ, είκοσι Διδασκαλικοί Σύλλογοι, τριάντα νοσοκομεία κ.ο.κ. να συντονίσουν αγωνιστικές δράσεις. Από κοινές διαδηλώσεις μέχρι κοινές απεργίες, ακόμα και διαρκείας. Και ας μην «προβλέπεται» από τα καταστατικά των Ομοσπονδιών! Η υποταγή στη συνδικαλιστική καταστατική «νομιμότητα» δρα παραλυτικά! Όπως επίσης και η προσκόλληση στην υπό διάλυση ΟΛΜΕ. Δε μιλάμε, ασφαλώς, για διάσπαση των σωματείων. Αλλά για την ανάγκη να προωθούνται ενέργειες από τα πρωτοβάθμια σωματεία, χωρίς να περιμένουν τι (δε) θα κάνουν οι ομοσπονδίες. Για να μπορέσει όμως να σπάσει η αιχμαλωσία από τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, είναι αναγκαίο και κρίσιμο να πέσουν δυνάμεις για το ζωντάνεμα του πρωτοβάθμιου σωματείου και των διαδικασιών του. Χωρίς αυτό λείπει η βάση συγκρότησης, χωρίς αυτό η υπόλοιπη συζήτηση είναι πολύ αδύναμη.

5.      Οι δυσκολίες που συναντάει το κίνημα αντίστασης, παρέα με την αποσυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος έρχονται «λουκούμι» στην απογείωση των ιστορικά καταδικασμένων κοινοβουλευτικών αυταπατών, των οποίων βασικός φορέας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ που θα κάνει ομελέτα χωρίς να σπάσει αυγά, που θα ανατρέψει τα μνημόνια χωρίς να συγκρουστεί με την ιμπεριαλιστική ΕΕ, ετοιμάζεται να λεηλατήσει τα κινήματα που αναδείχτηκαν και να τα στείλει στον ήρεμο δρόμο της κάλπης. Το θέαμα δυνάμεων της Αριστεράς που «κριτικά» σπεύδουν να ανταποκριθούν σε αυτή την επιχείρηση πολύχρωμης στήριξης (και με το πρόσχημα ή την αυταπάτη της δήθεν αριστερής πίεσης) του ΣΥΡΙΖΑ είναι στενόχωρο. Αυτός ο αδιέξοδος δρόμος των εύκολων λύσεων είναι ταυτόχρονα δρόμος αναχώρησης από τον αγώνα απάντησης της διπλής ανάγκης ΣΥΚΡΟΤΗΣΗΣ των ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ και ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ της ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ. Σε αυτήν την προσχώρηση στις κοινοβουλευτικές – εκλογικές αυταπάτες, σε αυτή την αναχώρηση από την ταξική πάλη πρέπει να μπει αποφασιστικά φραγμός από όσες δυνάμεις επιμένουν να διαβάζουν την ιστορία και να μαθαίνουν από αυτήν.     

Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε ιδιαίτερα θετικό στοιχείο το καλό και συναγωνιστικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί με τις Παρεμβάσεις στην ΕΛΜΕ Πειραιά, παρά την ύπαρξη διαφωνιών σε αρκετά θέματα. Από την άλλη, γνωρίζουμε πόσα σχήματα έχουν ξεκινήσει ως σχήματα συνεργασίας και έχουν καταλήξει να είναι ο καθένας χώρια με τον χειρότερο τρόπο. Ούτε και στόχος μας είναι καμία βροχή ψήφων που δε θα σημαίνει τίποτα στο επίπεδο του κινήματος – δηλαδή του πραγματικού συσχετισμού. Αντίθετα, κριτήριό μας είναι η ίδια η εξυπηρέτηση του κινήματος αντίστασης και η ενίσχυση των δυνατοτήτων να ενταχθεί ένα ευρύ δυναμικό στις κινηματικές διαδικασίες με έναν πιο σταθερό και πιο πολιτικό τρόπο.

Με βάση όλα τα παραπάνω, κρίνουμε σωστό να ενημερώσουμε με ανοιχτό τρόπο όλους τους συναδέλφους ότι παραμένουμε στη συζήτηση και ότι σύντομα θα καταθέσουμε το κείμενο – πρότασή μας, περιμένοντας κάτι αντίστοιχο από τους συναγωνιστές των Παρεμβάσεων. 

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών ΕΛΜΕ Πειραιά

Δεν υπάρχουν σχόλια: