Παρά το πραξικοπηματικό και επείγον των εκλογών αυτών, το σύστημα δεν κατάφερε να κουκουλώσει όσο θα ήθελε την έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια και διαμαρτυρία. Η μείωση της ΝΔ κατά 365.000 ψήφους αλλά και η αντίστοιχη μείωση κατά 276.000 του ΠΑΣΟΚ αποτελεί (έστω και σε βαθμό αρκετά μικρότερο απ’ τον πραγματικό) έκφραση των συνεπειών από μια συνεχή επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων και της νεολαίας. Ενώ η ενίσχυση δυνάμεων που αναφέρονται στην αριστερά αποδεικνύει ότι μεγάλα τμήματα πληθυσμού ασφυκτιούν στο υπάρχον πλαίσιο και θέλησαν να στείλουν μήνυμα καταδίκης της κυρίαρχης πολιτικής. Δείχνει ότι όλο και μεγαλύτερα τμήματα πληθυσμού απορρίπτουν τη φτηνή ιδεολογική προπαγάνδα της άρχουσας τάξης. Στο άμεσο μέλλον ακόμα και ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ θα οδηγηθούν, κάτω από το βάρος της επίθεσης, να αναζητήσουν δρόμους αντίστασης και υπεράσπισης δικαιωμάτων.
Η εντολή για την κυβέρνηση και ποιοι τη δίνουν
Την… εντολή οι αστικές κυβερνήσεις την έχουν πάρει πριν από τις εκλογές. Και την έχουν πάρει από τα διάφορα αστικά και ιμπεριαλιστικά κέντρα εξουσίας που την περίοδο αυτή αξιώνουν ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης σε όλους τους τομείς: εισόδημα, ασφαλιστικό, δημοκρατικά δικαιώματα. Οι εξαγγελίες για την αντιασφαλιστική επίθεση δείχνουν τις προθέσεις του συστήματος. Αυτό είναι που πρέπει να περιμένουμε την επόμενη περίοδο. Γι’ αυτό πρέπει να προετοιμαστεί το κίνημα.
Η επίθεση στην εκπαίδευση
Η φετινή σχολική χρονιά ξεκίνησε με ακόμη πιο εκρηκτικά προβλήματα σε σχέση με άλλες χρονιές. «Λάθη» στις πανελλαδικές, ομηρία των συναδέλφων –μόνιμων, αναπληρωτών, ωρομίσθιων- με αφορμή τους διορισμούς, τις αποσπάσεις και τις τοποθετήσεις στα σχολεία, έντονη εργασιακή ανασφάλεια ειδικά των συναδέλφων της Τεχνικής Εκπαίδευσης. Αυξήθηκε το ωράριο των νηπιαγωγών. Οι γονείς καλούνται να πληρώσουν για την προσχολική αγωγή των παιδιών τους. Ενώ με την «επιμόρφωση» επιδιώκεται να ενοχοποιηθούν οι εκπαιδευτικοί για τα αδιέξοδα της κυρίαρχης πολιτικής.
Η χρονιά που πέρασε σημαδεύτηκε από το μεγαλειώδες κίνημα των φοιτητών και τη μεγάλη απεργία των δασκάλων. Η σχολειοποίηση του νηπιαγωγείου και το πέρασμα της προσχολικής αγωγής σε δήμους και ιδιώτες, τα νέα βιβλία με το αντιδραστικό ιδεολογικό τους περιεχόμενο, η αύξηση της διδακτέας ύλης, η ευέλικτη ζώνη και η διαθεματικότητα, ο νόμος για την τεχνική εκπαίδευση (ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ), ο νόμος πλαίσιο για ΑΕΙ-ΤΕΙ, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η κατάργηση του άρθρου 16 είναι μόνο κάποια από τα μέτρα που εκπαιδευτικό κίνημα αντιπάλεψε τη χρονιά που πέρασε.
Παρά τις επιτυχίες του εκπαιδευτικού κινήματος (βλ. άρθρο 16), η επίθεση στο χώρο της εκπαίδευσης δε θα σταματήσει. Θα προσπαθήσουν να αλλάξουν προς το σκληρότερο το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Παράλληλα μειώνουν κι άλλο τους μόνιμους διορισμούς, γιγαντώνουν την ωρομισθία, καταργούν και συγχωνεύουν σχολεία και τμήματα. Και βέβαια υπάρχουν οι μεγάλες εκκρεμότητες για το σύστημα με τις αντιδραστικές προτάσεις του ΕΣΥΠ και την εφαρμογή της αξιολόγησης σχολείων και εκπαιδευτικών.
Η χρονιά που πέρασε σημαδεύτηκε από το μεγαλειώδες κίνημα των φοιτητών και τη μεγάλη απεργία των δασκάλων. Η σχολειοποίηση του νηπιαγωγείου και το πέρασμα της προσχολικής αγωγής σε δήμους και ιδιώτες, τα νέα βιβλία με το αντιδραστικό ιδεολογικό τους περιεχόμενο, η αύξηση της διδακτέας ύλης, η ευέλικτη ζώνη και η διαθεματικότητα, ο νόμος για την τεχνική εκπαίδευση (ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ), ο νόμος πλαίσιο για ΑΕΙ-ΤΕΙ, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η κατάργηση του άρθρου 16 είναι μόνο κάποια από τα μέτρα που εκπαιδευτικό κίνημα αντιπάλεψε τη χρονιά που πέρασε.
Παρά τις επιτυχίες του εκπαιδευτικού κινήματος (βλ. άρθρο 16), η επίθεση στο χώρο της εκπαίδευσης δε θα σταματήσει. Θα προσπαθήσουν να αλλάξουν προς το σκληρότερο το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Παράλληλα μειώνουν κι άλλο τους μόνιμους διορισμούς, γιγαντώνουν την ωρομισθία, καταργούν και συγχωνεύουν σχολεία και τμήματα. Και βέβαια υπάρχουν οι μεγάλες εκκρεμότητες για το σύστημα με τις αντιδραστικές προτάσεις του ΕΣΥΠ και την εφαρμογή της αξιολόγησης σχολείων και εκπαιδευτικών.
Τι να κάνουμε;
Είναι σημαντικό να παρθούν πρωτοβουλίες παρέμβασης και κοινής δράσης στη βάση των εκπαιδευτικών για να προετοιμάσουν και να οργανώσουν την αντίσταση στην αντιδραστική καταιγίδα μέτρων. Να παλέψουμε για πανεκπαιδευτικό μέτωπο πάλης που θα βγει ξανά στους δρόμους. Η νέα χρονιά να είναι χρονιά αγώνων, χρονιά νίκης.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών θα πάρουν πρωτοβουλίες και θα ενισχύσουν κάθε άλλη πρωτοβουλία που θα κινηθεί στην κατεύθυνση οργάνωσης και αντίστασης στην αντιλαϊκή λαίλαπα.
Να υπερασπιστούμε – να διεκδικήσουμε:
- Δημόσια δωρεάν εκπαίδευση για όλα τα παιδιά.
- Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, ενάντια στη λιτότητα και την ακρίβεια.
- Υπεράσπιση του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας και την ανεργία, μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών με βάση το χρόνο λήψης πτυχίου.
- Υπεράσπιση του δικαιώματος στην κοινωνική ασφάλιση και την δωρεάν περίθαλψη, ενάντια στην κατάργηση, την ιδιωτικοποίηση, τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων. Καμία συμμετοχή στην απάτη του διαλόγου για το ασφαλιστικό – Στο τραπέζι του διαλόγου το μενού είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
- Συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες στους χώρους δουλειάς.
- Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι υπεύθυνοι για τα αδιέξοδα της κυρίαρχης πολιτικής – Ενάντια στο ν 3475/06 (ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ), Κανένα σχολείο να μην κλείσει, καμιά θέση να μη χαθεί, κανένα εργασιακό δικαίωμα να μη θιγεί.
Μαζικά, ενωτικά, με συσπείρωση από τα κάτω, με πολιτικές πρωτοβουλίες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου