Τα σωματεία στα χέρια των εργαζομένων

Να δημιουργήσουμε σωματειακές επιτροπές δράσης και αγώνα είτε αρέσει είτε δεν αρέσει στους εργατοπατέρες κάθε απόχρωσης
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Ο χώρος της εκπαίδευσης και γενικά οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με μια άγρια ταξική επίθεση που στόχο έχει να ανατρέψει ό,τι έχει κατακτήσει το εργατικό και λαϊκό κίνημα με αγώνες δεκαετιών. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες –υποχείρια της πολιτικής του κεφαλαίου- ούτε θέλουν ούτε μπορούν να οργανώσουν την αντίσταση των εργαζομένων.

Σε μια τέτοια περίοδο,
 αποτελεί επείγουσα ανάγκη να δράσουμε ενωμένοι στη βάση της υπεράσπισης των συμφερόντων και δικαιωμάτων μας που καταργούνται και απειλούνται,
 αποτελεί επείγουσα ανάγκη το ζωντάνεμα των πρωτοβάθμιων σωματείων. Και αυτό το ζωντάνεμα δεν μπορεί να έρθει από τα πάνω, από τα ΔΣ της ΟΛΜΕ ή και των ΕΛΜΕ. Θα έρθει με την ενεργητική πίεση, συμμετοχή, αμφισβήτηση, δράση πλατιών τμημάτων εκπαιδευτικών ακόμα και σε σύγκρουση με τις ηγεσίες. Στην κατεύθυνση του συντονισμού και της ανάπτυξης ταξικού και δημοκρατικού στη λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήματος. Χρήσιμου στους εργαζόμενους και όχι στο σύστημα.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους στη δημιουργία ανοιχτών τοπικών επιτροπών που θα προσπαθήσουν να απαντήσουν τις παραπάνω αναγκαιότητες. Εμείς θα στηρίξουμε μια τέτοια προοπτική και καλούμε τις παρατάξεις που δηλώνουν ότι ενδιαφέρονται για το κίνημα να κάνουν το ίδιο.

Απίστευτα πρώτα δείγματα γραφής από την πλειοψηφία του νέου ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά: Απορρίπτεται συνεχώς συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων της εκπαίδευσης.Το ΠΑΜΕ ψήφισε… ΔΑΚΕ για τη θέση του Αντιπροέδρου της ΕΛΜΕ
Η ΠΑΣΚ συμμετέχει στο ΔΣ της ΕΛΜΕ δια της… διοίκησης
Τα παραπάνω γίνονται ακόμα πιο αναγκαία αν δει κανένας τα πρώτα δείγματα γραφής της πλειοψηφίας του νέου ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά:
- Απορρίπτονται συνεχώς προτάσεις που υποστηρίζουν οι Αγωνιστικές Κινήσεις και οι Παρεμβάσεις για συμμετοχή σε συντονισμό ΕΛΜΕ και Διδ-κών Συλλόγων. Οι προτάσεις απορρίπτονται καθώς ΠΑΜΕ-ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ ψηφίζουν Λευκό με διάφορες δικαιολογίες. Στην ουσία, οι τρεις δυνάμεις παραδίδουν το σωματείο στην αδράνεια της ΟΛΜΕ αφού αρνούνται την προφανή και αυτονόητη ανάγκη της περιόδου για χειραφέτηση των Πρωτοβάθμιων Σωματείων και συντονισμό της δράσης τους ακόμα και ανεξάρτητα από τα παιχνίδια των Ομοσπονδιών.
- Για τη συγκρότηση του προεδρείου της ΕΛΜΕ, οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών (σε συνεργασία με τις Παρεμβάσεις – Γληνό) προτείναμε προεδρείο των παρατάξεων ΠΑΜΕ – Παρεμβάσεων – Αγωνιστικών Κινήσεων στη βάση κοινών στόχων πάλης και αρχών λειτουργίας του σωματείου. Κρίναμε ότι η μεγάλη πτώση των ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ (από 47% σε 35%) μπορεί να διευκολύνει την κοινή δράση των τριών άλλων παρατάξεων. Ταυτόχρονα, δηλώσαμε ότι δε θα μπαίναμε σε καμία θέση του Προεδρείου στο βαθμό που θα ψηφίζονταν σε άλλες θέσεις εκπρόσωποι των ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ. Το ΠΑΜΕ και η ΔΑΚΕ υποστήριξαν τη θέση του «αναλογικού» προεδρείου όπου οι δυνάμεις μοιράζουν ήσυχα ήσυχα τις καρέκλες όχι με κριτήριο τα συμφέροντα των εργαζομένων και του σωματείου αλλά με αποκλειστικό κριτήριο την κοινοβουλευτικού τύπου νομή των «αξιωμάτων».

Κατά την άποψή μας, η θέση περί «αναλογικού» προεδρείου:1. Αποκρύπτει ότι το συνδικαλιστικό κίνημα χρειάζεται πολιτική κατεύθυνση ρήξης με το σύστημα και όχι μοίρασμα καρεκλών. Αποκρύπτει ότι οι παρατάξεις εκφράζουν ή προσπαθούν να εκφράσουν συγκεκριμένα ταξικά συμφέροντα και ότι οι ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ αποτελούν στην πραγματικότητα μηχανισμούς προώθησης των συμφερόντων της αστικής τάξης κόντρα στα πραγματικά συμφέροντα των εκπαιδευτικών.
2. Είναι υποκριτική η αιτίαση ότι το ΠΑΜΕ ακολουθεί την τακτική αυτή παντού. Στα σωματεία που ελέγχει, αλλά και σε άλλα, ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ τη θέση του αναλογικού προεδρείου.

Στην ψηφοφορία το ΠΑΜΕ βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Με δεδομένη και δηλωμένη τη συμφωνία για αλληλοστήριξη Αγωνιστικών Κινήσεων και Παρεμβάσεων θα ψηφιζόταν προεδρείο ΠΑΜΕ – Παρεμβάσεων – Αγωνιστικών Κινήσεων και η ΔΑΚΕ θα έμενε εκτός.
Αφού, λοιπόν, οι εκπρόσωποί του ΠΑΜΕ ψέλλισαν για ώρες τις απόψεις τους για αναλογικό προεδρείο, για την «αδικία να αποκλειστεί η ΔΑΚΕ» (δηλαδή μιας από τις δυνάμεις –μαζί με την ΠΑΣΚ- που έχουν τη βασική ευθύνη για τη διάλυση του κινήματος), αφού μας είπαν τη (σωστή) θέση ότι «δεν είναι με τη λογική του μικρότερου κακού», το έκαναν τελικά:Αντ Διεύρυναν την… ταξική τους συμμαχία και ψήφισαν τον εκπρόσωπο της ΔΑΚΕ στη θέση του Αντιπροέδρου !

• Αποδεικνύοντας ότι η καθοδήγηση του ΠΑΜΕ είναι υπέρ της λογικής του μικρότερου κακού (αν δεν ήταν θα ψήφιζαν λευκό) και ότι για αυτούς ανάμεσα στις Αγωνιστικές Κινήσεις και τη ΔΑΚΕ, μικρότερο κακό είναι η ΔΑΚΕ!
• Αποδεικνύοντας ότι η καθοδήγηση του ΠΑΜΕ όποτε χρειάζεται, γίνεται πολύ «ευέλικτη», βάζει στην άκρη τις ταξικές κορώνες της και αβαντάρει χωρίς ντροπή τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας.

Είναι, άλλωστε, ζήτημα αν τα μέλη και οι συνάδελφοι που στήριξαν το ΠΑΜΕ με την ψήφο τους εκλογές του Νοέμβρη ήξεραν ότι η ψήφος τους θα πήγαινε «δια της πλαγίας» ΚΑΙ στη ΔΑΚΕ. Είναι ζήτημα αν ήξεραν ότι η καθοδήγηση του ΠΑΜΕ θα βρισκόταν μαζί με τη ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΚ στο μπλοκάρισμα οποιασδήποτε προσπάθειας να παρακαμφθεί η αδράνεια της ΟΛΜΕ και να προχωρήσει συντονισμός ΕΛΜΕ και Διδ-κών Συλλόγων;

Η σημασία της συγκρότησης του προεδρείου της ΕΛΜΕ είναι –πράγματι- μικρή. Η σημασία όμως της υπονόμευσης της κοινής δράσης σε κατεύθυνση αντιπαράθεσης με το σύστημα είναι μεγάλη!
Και κάτι τελευταίο για το ΔΣ. Η τοποθέτηση εκ μέρους της ΠΑΣΚ στο ΔΣ της ΕΛΜΕ του γραμματέα του ΠΥΣΔΕ και ανθρώπου που είναι «παρά τω Διευθυντή» αποτελεί την πιο ωμή παραδοχή εκ μέρους της ΠΑΣΚ της λογικής του εργοδοτικού συνδικαλισμού και φτάνει να είναι τελικά συνολική συκοφάντηση της έννοιας του συνδικαλισμού και του σωματείου. Δεν μπορεί οι συνάδελφοι να απευθύνονται στην ΕΛΜΕ για αυθαιρεσίες της Διοίκησης και να βρίσκουν εκεί -όχι μόνο τον πολιτικό εκφραστή αλλά και- τον εκπρόσωπο της Διοίκησης!

Είναι σίγουρο ότι την περίοδο στην οποία βρισκόμαστε, ΟΛΕΣ οι δυνάμεις θα αναγκαστούν να δείξουν τα πραγματικά τους χαρακτηριστικά. Η πίεση του συστήματος είναι τέτοια που οι δεξιές πολιτικές στροφές θα μπορούν όλο και λιγότερο να καλύπτονται από αριστερά φλας.

Το σωματείο όμως δεν ανήκει στους πολιτικαντισμούς και στους τακτικισμούς παρατάξεων που θέλουν να μπλοκάρουν ό,τι κινείται, που τρέμουν το ενδεχόμενο να βγει ο λαός στο προσκήνιο. Το σωματείο ανήκει σε όλους μας. Και είναι ανάγκη να επιβληθεί η ταξική ενότητά μας πάνω στην πραγματική και υλική βάση των ταξικών μας συμφερόντων.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να ξεπεράσουν τα βαρίδια των ηγεσιών.
Να επιβάλουν την κοινή δράση στην κατεύθυνση της υπεράσπισης της ζωής μας, στην κατεύθυνση της αντίστασης και του αγώνα, στη μόνη κατεύθυνση που μπορεί να ανοίξει το δρόμο για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.