Μια ολόκληρη σειρά από θέματα,σοβαρότατα μάλιστα, τέθηκαν για συζήτηση στο ΔΣ της ΕΛΜΕ.
Συμπτύξεις,συγχωνεύσεις,αυξήσεις μαθητών ανά τάξη,απομάκρυνση εκπαιδευτικών με δυσκολίες από σχολεία,εκβιασμοί διοίκησης,διασυρμός των συναδέλφων που δεν δέχονται να καλύψουν λειτουργικά κενά κάνοντας υπερωρίες.
Στην πραγματικότητα,θέματα που κανονικά θα μας έκαναν να ανατριχιάζουμε και να επαναστατούμε,σήμερα περνούν σε μια καθημερινή επίθεση άνευ ορίων ,που δε βρίσκει καμιά απάντηση από πλευράς εκπαιδευτικού κινήματος.
Κι αναρωτιέται άλλη μια φορά ο συνάδελφός μας¨Πότε επιτέλους θα αποφασίσουν οι συνάδελφοι να βγουν στο δρόμο της διεκδίκησης και της απάντησης σε όλη αυτή την επίθεση;Mα τι έχουμε πάθει επιτέλους και δεν αντιδρούμε; Πότε θα ξυπνήσει αυτός ο λαός;"
Εχει πιάσει καλά αυτή η ρετσινιά,ότι "εμείς κάνουμε τα πάντα για να βγει ο κόσμος έξω,αλλά αυτός ,μουλάρι πεισματάρικο,του αρέσει μαζοχιστικά να την τρώει και να κάθεται στον καναπέ του να τη βρίσκει με τον τρόμο του,να ψηφίζει και λάθος. Φταίει!!Αυτός φταίει που δεν αντιδρά,που δε βγαίνει να κάνει ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ,ΕΞΕΓΕΡΣΗ,ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ,ΑΝΑΤΡΟΠΗ."
Λες και για όλα αυτά δεν υπάρχουν αιτίες που να τα ερμηνεύουν.Λες και ειναι μεταφυσικά φαινόμενα,το "ανεξήγητο"!
Λες και δεν έχουμε απέναντι μας ένα συγκεκριμένο κυρίαρχο συνδικαλιστικό κίνημα.που οποιας σύνθεσης κι αν είναι ,δεν έχει τη λογική να βγάλει τον κόσμο στο δρόμο του αγώνα.Που δουλεύει αντί για εμάς.Που νοιώθει ότι κινδυνεύει να αυτοκαταργηθεί ,αν οι συνάδελφοι μας διεκδικήσουν το δικαίωμά τους να συγκροτήσουν την πάλη τους μέσα σε επιτροπές αγώνα.Που χρόνια ολόκληρα τα είχαν ακουμπήσει στη λογική της ανάθεσης και της εκπροσώπησης σε διοικητικά και συνδιοικητικά,πηγαίνοντας από συνδιαλλαγή σε συνδιαλλαγή,που ακόμα έχουν αυταπάτες για την ουσιαστική παρέμβασή μας στη γνώση ,στα αναλυτικά προγράμματα και στην προοδευτική τους κατεύθυνση εντός του συστήματος.
Ακόμα και σήμερα που χτυπιέται άλλη μια το δικαίωμα στην απεργία και τη διεκδίκηση,ψάχνουν να συνδικάτου εναλλακτικές "λύσεις "για να αποφύγουν την αναμέτρηση.'Δεν είναι αποτελεσματικές οι απεργίες,δεν αντέχουν οι συνάδελφοι,δεν τραβάνε,να κάνουμε λευκή απεργία,να κάνουμε 10ημερα εκδηλώσεων,να καλέσουμε ειδικούς να μας το αναλύσουν ....."
Οταν οι εκπαιδευτικοί κατορθώσουν να πετάξουν από πάνω τους τα εμπόδια που τους θέτουν όλοι αυτοί,τα πράγματα θα δείχνουν εντελώς διαφορετικά.Τότε η βία της ταξικής αναμέτρησης,δε θα χωράει στα καλούπια επιτροπών ενάντια στη βια που προτείνεται να συσταθούν τώρα,με την ευγενική χορηγία του ΕΣΠΑ.Η απάντηση στη βίαιη ανατροπή της ζωής των λαϊκών ανθρώπων,θα απαντά με το δικό της λόγο σε όλη αυτή την συνδικαλιστική αδράνεια και οι πορείες μας θα είναι πορείες,οι απεργίες μας αληθινές απεργίες και τα κινήματα ,αληθινή κίνηση μαζών και όχι "γυμναστικές επιδείξεις "για την τηλεόραση.Τότε θα κρίνεται ο καθείς για τη στάση του απέναντι σε κάθε Προϊστάμενο που το ¨ παίζει Πόντιος Πιλάτος",γιατί θα είναι εκεί ,με ανοιχτά μάτια και αυτιά και με στόμα 'έτοιμο να μιλήσει και να ακουστεί η φωνή του.
Εκει θα κριθεί ο καθένας στο πόσο συνέβαλε στο να μπουν στην πρωτη γραμμή όλοι εκεινοι που έντεχνα βγήκαν στο περιθώριο,εμείς ,οι ίδιοι ,οι εκπαιδευτικοί.
Ο.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου