Αντίσταση - οργάνωση – αγώνας

Μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθοί, ασφάλιση-περίθαλψη, σπουδές, ελευθερίες ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Με σωματεία όργανα αντίστασης και διεκδίκησης ενάντια στην υποταγή, τη συνδιαχείριση και το συμβιβασμό

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Δεν ψάχνουμε ψηφοφόρους-ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ



Με σωματεία δικά «μας», με κοινή δράση και δίχως αυταπάτες…
ΕΙΜΑΣΤΕ «ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ» ΝΑ ΑΝΑΜΕΤΡΗΘΟΥΜΕ!
-ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΤΕΡΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ….ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ!-

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Αυτά που προηγήθηκαν και αυτά που ακολούθησαν την επιστράτευση της απεργίας των καθηγητών έδειξαν πολύ καθαρά μερικές βασικές αλήθειες:
1.Δεν υπάρχει έλεος και όριο  στη βάρβαρη επίθεση που έχει εξαπολυθεί στο λαό, στους εκπαιδευτικούς, στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Δεν πρόκειται να σταματήσουν από μόνοι τους. Η αναδιάταξη των οργανικών θέσεων, το κλείσιμο και η μείωση των σχολικών μονάδων, η δημιουργία … «πρωτογενούς πλεονάσματος» εκπαιδευτικών προς  απόλυση ή –πράγμα που είναι το ίδιο- υποχρέωση σε παραίτηση είναι ζητήματα που θα βρεθούν στην ημερήσια διάταξη και στην πρωτοβάθμια.
2.Η τρικομματική κυβέρνηση των μνημονίων, του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού επείγεται να προχωρήσει στα μέτρα της κατεδάφισης σε ό,τι έχει απομείνει από τη δωρεάν εκπαίδευση ώστε και πριν την εφαρμογή του εκτρώματος για την «αξιολόγηση» να έχει «ξεκαθαρίσει» το τοπίο από τον Σεπτέμβρη ακόμα.
3.Η επιστράτευση των εκπαιδευτικών ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την κατάργηση του δικαιώματος στην ελευθερία της σκέψης και δράσης στο σχολείο, για την εφαρμογή της κατασταλτικής πολιτικής της λεγόμενης «αξιολόγησης». Η πολιτική της φασιστικοποίησης περνά –πρωτίστως ίσως- και από την εκπαίδευση. Όλα τα παραπάνω ενώ σχεδιάζονται νέες περικοπές και κατηγοριοποιήσεις στο μισθολόγιο, νέοι φόροι και περικοπές μισθών και συντάξεων προς… εξίσωση (!) με το αντεργατικό όργιο που εξελίσσεται στον ιδιωτικό τομέα όπου οι μισθοί πέφτουν πάνω από 40%.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Η απόπειρα αναμέτρησης με την κυβέρνηση και η επιστράτευση των καθηγητών φώτισε όμως και τις «γκρίζες περιοχές» του σημερινού συνδικαλιστικού  κινήματος.
1.Ότι καμία, μα καμία ελπίδα αντίστασης δεν υπάρχει από τη μέχρι σήμερα κυρίαρχη συνδικαλιστική ελίτ των δυνάμεων του συστήματος που έχει ζυμωθεί με τη λογική της υποταγής. Πως οι λεονταρισμοί τους έχουν ημερομηνία λήξης και πως βάζουν την ουρά στα σκέλια στην ιδέα και μόνο να αναμετρηθούν πραγματικά με τις επιλογές του συστήματος.
2.Ότι ένας τόσο μεγάλος κλάδος όπως οι εκπαιδευτικοί, σε έναν τέτοιο ευαίσθητο για το λαό και τη νεολαία τομέα όπως η εκπαίδευση, δεν μπορούν να περιμένουν την ‘’γενική πολιτική απεργία’’-που διακηρύττουν κομμάτια της αριστεράς-  ή το γενικό ή ειδικό διακλαδικό αγώνα για να ξεσηκωθούν και να αντισταθούν. Πολύ περισσότερο όταν είναι δηλωμένη η κυβερνητική πρόκληση να διαλύσει τον κλάδο και τα δικαιώματα του.
  Αντίθετα ο κλαδικός αγώνας σε μια τέτοια φάση ολομέτωπης επίθεσης στο λαό και τη νεολαία μπορεί να είναι η σπίθα που θα ανάψει την φωτιά σ` ολόκληρο τον κάμπο! Η επιστράτευση- με τα λόγια του ίδιου του Σαμαρά- αποσκοπούσε να βάλει φραγμό σε μια τέτοια εξέλιξη.
3. Η άρνηση μεγάλων κομματιών της αριστεράς –που συγκριτικά στη εκπαίδευση συγκεντρώνει ένα πολύ μεγάλο όγκο δυνάμεων- η αμφιθυμία  ή η αδυναμία κάποιων άλλων κομματιών της να ανταποκριθούν σε αυτήν την κλίμακα αναμέτρησης είναι αποτέλεσμα μιας κατάστασης πραγμάτων που πρέπει να αλλάξει.
4. Αυτή η αλλαγή δεν φτάνει να είναι μια αλλαγή στο συσχετισμό στην ΔΟΕ που απλά θα «τιμωρήσει» τις κυρίαρχες συνδικαλιστικές δυνάμεις(πράγμα βέβαια όχι αμελητέο). Γιατί θα είναι πάλι μια αλλαγή δι’ αντιπροσώπων . Πρέπει να είναι μια αλλαγή στη βάση, μια ανατροπή της βολικής συνείδησης της ανάθεσης σε τρίτους, ένα ξεπέρασμα των αυταπατών ότι μπορούν να δοθούν μάχες μέσα από τα κρατικά όργανα των περιφερειακών ή κεντρικών συμβουλίων(ΠΥΣΠΕ,…), ένα προχώρημα των στόχων μας απαλλαγμένοι από το «άγχος» ότι πρέπει να αποτελούν μια «αντιπρόταση» στις προτάσεις του συστήματος ή ότι πρέπει να γράφονται σε μια ατελείωτη «χαρταπιά» αιτημάτων που ποτέ δεν εκπληρώνονται,…
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Η απόπειρα αναμέτρησης των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας έδειξε περίτρανα ότι τα αναιμικά και δύσμοιρα συνδικαλιστικά μας όργανα, οι άμαζες και χωρίς απαρτία συνελεύσεις μπορούν να πάρουν ουσία και ορμή από τη μαζική συμμετοχή των εκπαιδευτικών που προσέρχονται σε αυτά προκειμένου να πάρουν αποφάσεις αγώνα και αντίστασης. Αυτός είναι ο δρόμος μας.
Ανεξάρτητα από την- επιβαλλόμενη- μάχη στο επερχόμενο συνέδριο της ΔΟΕ για μια πρόταση πάλης και αντίστασης όταν (και…όπως) ανοίξουν τα σχολεία το Σεπτέμβρη είναι αναγκαίο μέσα από τις ίδιες τις τακτικές  Γενικές Συνελεύσεις να οργανωθούν και να συγκροτηθούν επιτροπές αγώνα που να στηρίξουν και να ενισχύσουν την κατεύθυνση:
1.ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΜΕ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΣΤΙΣ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ,
2.ΝΕΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 1-11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΕΙ Ο ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΑ!
Αγώνας για ζωή με δικαιώματα στη δουλειά και στις σπουδές
Αγώνας για ελευθερίες - Κάτω η επιστράτευση
Με ένα πραγματικό κίνημα, να οικοδομήσουμε τα δικά μας εργαλεία αγώνα – να ξανακατακτήσουμε τα σωματεία μας

Ενισχύστε την   ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ    
                                                                                                     ΙΟΥΝΗΣ 2013

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης παρεμβαίνουν στις συνελεύσεις και στις εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων  για το συνέδριο της ΔΟΕ την Τετάρτη 29 Μάη στους διδασκαλικούς συλλόγους της Θεσσαλονίκης:
-Α΄Διδασκαλικός Σύλλογος "Προμηθέας"
-Διδασκαλικός Σύλλογος "Αριστοτέλης"
-Διδασκαλικός Σύλλογος Υπαίθρου 

Δεν υπάρχουν σχόλια: