Αντίσταση - οργάνωση – αγώνας

Μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθοί, ασφάλιση-περίθαλψη, σπουδές, ελευθερίες ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Με σωματεία όργανα αντίστασης και διεκδίκησης ενάντια στην υποταγή, τη συνδιαχείριση και το συμβιβασμό

Σάββατο 3 Ιουνίου 2017

Χανιά - εκλογές για αντιπροσώπους


Οι εκλογές για αντιπροσώπους για το 18ο συνέδριο της ΟΛΜΕ έγιναν σε μια περίοδο που η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ κατ’ εντολή και των δανειστών έχει φανερά αποτελέσματα και  στο χώρο της εκπαίδευσης. Αδιοριστία μόνιμων εκπαιδευτικών και μονιμοποίηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, μειώσεις μισθών και φοροληστεία, τεχνητές υπεραριθμίες, συγχωνεύσεις τμημάτων,  κατάργηση μαθημάτων στο Γυμνάσιο, θεματική βδομάδα, συνεχείς  αλλαγές μαθημάτων στα ΕΠΑΛ, συγχωνεύσεις ειδικοτήτων , και άνοιγμα  και τυπικά της αξιολόγησης με την επιλογή των διευθυντών, ενώ εξαγγέλλεται η εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας και της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, όπως στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα.

Παρόλα αυτά η γενική συνέλευση  ήταν άμαζη ( το πολύ 25 άτομα),  έλειψε η ουσιαστική συζήτηση για το τι μπορούμε να κάνουμε, πέρα απ’ τις  παραστάσεις  διαμαρτυρίας των ολίγων, ενώ περίσσεψε η βιασύνη   για  να τελειώνει η γενική συνέλευση, «γιατί θα έρθουν οι συνάδελφοι να ψηφίσουν», (δεν διαβάστηκαν καν τα ψηφίσματα ,ούτε μπήκε  σε ψηφοφορία  το ναι ή όχι στα πεπραγμένα της ΟΛΜΕ, ).  Η απαξίωση των μαζικών διαδικασιών είναι γενικότερο φαινόμενο και εδράζεται στο συνδικαλισμό της συναίνεσης και της συνδιαχείρισης, αλλά και στην ηττοπάθεια  και την απογοήτευση που επέφερε η πολιτική της «πρώτης φοράς αριστερά» και η επικράτηση των ρεφορμιστικών  και συναινετικών απόψεων στο κίνημα Οι παραπάνω  όμως πρακτικές δυνάμεων που αναφέρονται στην αριστερά («εκτός» και «εντός» των τειχών )  φανερώνουν ότι η άποψη τους απέχει από το να ενισχύσουν τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην οικοδόμηση κινήματος ενώ η πραχτική τους ενισχύει τη λογική της ανάθεσης στο «χρήσιμο συνδικαλιστή», και την αντίληψη «της παράταξης  ή του σωματείου αποκούμπι».
Ιδιαίτερα   στην ΕΛΜΕ Χανίων το κυνήγι της πρωτιάς και της εκλογής αντιπροσώπου, με δεδομένη την πτώση της κυβερνητικής παράταξης των ΣΥΝΕΚ,  απ’ τις τρεις  παρατάξεις που αναφέρονταν στις Παρεμβάσεις  ( είχαν κατέβει στο κοινό ψηφοδέλτιο για ΚΥΣΔΕ  και στο ψηφοδέλτιο για ΔΣ της ΟΛΜΕ στο 17ο συνέδριο), αλλά και  του ΠΑΜΕ χρωμάτισαν για άλλη μια φορά μια διαδικασία απολογισμού και αποφάσεων. Η Αυτόνομη ομάδα Εκπαιδευτικών με τις θέσεις της ουσιαστικά στηρίζει διαχρονικά τις κυβερνητικές επιλογές. 
Η πτώση των ΣΥΝΕΚ  κατά 182 ψήφους και η απώλεια 2 αντιπροσώπων δεν αντανακλούν μαζικό κίνημα αντίστασης - διεκδίκησης, αλλά μήνυμα δυσαρέσκειας προς την κυβέρνηση  και  εκλογική μετατόπιση. Ανάλογη καταγραφή έγινε και στις εκλογές για το ΠΥΣΔΕ Χανίων το Νοέμβριο του 2016, που όμως δεν μπόρεσε να ανατρέψει ούτε τις υπεραριθμίες, ούτε την κατάργηση του τομέα οικονομίας απ’ τα 2 ΕΠΑΛ, ούτε απ’ το να πηγαίνουν οι καθηγητές σε 2 και 3 σχολεία, ούτε συνέβαλε στο ξεδίπλωμα  μαζικών αντιστάσεων.  Όσοι ενισχύουν   τις  λογικές της ανάθεσης, της συνδιαχείρισης  και την ηττοπάθεια απλά υποβαθμίζουν το μέγεθος της επίθεσης και  την αναγκαιότητα  να αναπτυχθεί μαζικός παρατεταμένος αγώνας, χωρίς αυταπάτες για κυβερνητικές εναλλαγές και επίδοξους σωτήρες. Αγώνας αναγκαίος για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων στη δουλειά και τη ζωή.
 Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών με τις μικρές υποκειμενικές δυνατότητες με τις παρεμβάσεις στα σχολειά στη διάρκεια της χρονιάς, την ενθάρρυνση στη συμμετοχή στους όποιους αγώνες δόθηκε δυνατότητα, επεδίωξαν να καταδείξουν ,ότι η απογοήτευση απ’ την «κυβέρνηση της πρώτης φορά Αριστεράς», η ηττοπάθεια σε σχέση με την αποτελεσματικότητα των αγώνων, οι συνδιαχειριστικές λογικές  δεν μπορεί να απαντηθούν με εικονικές κινήσεις που απλά καταγράφονται στο ενεργητικό κάποιων και  αφήνουν το πεδίο ελεύθερο στην πολιτική που σαρώνει τα δικαιώματα μας. Αυτό που απαιτείται, να πάμε δηλαδή  κόντρα στο ρεύμα δεν είναι εύκολο, αλλά αναγκαίο.  Το εκλογικό  αποτέλεσμα των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών καταγράφει την εμπιστοσύνη των συναδέλφων που δεν αποδέχτηκαν τον εκβιασμό του «εμείς βγάζουμε  αντιπρόσωπο» και στήριξαν μια κατεύθυνση κόντρα  στην κυριαρχία του ρεφορμισμού και της ανάθεσης. Φανερώνει όμως και υποκειμενικές αδυναμίες τις οποίες οφείλουμε να τις αντιμετωπίσουμε για να συμβάλλουμε στην υπόθεση ανάπτυξης μαζικού κινήματος αντίστασης –διεκδίκησης. Η πρώτη μάχη ενάντια στην πρόβα τζενεράλε της αξιολόγησης   με την επιλογή των διευθυντών είναι μπροστά μας. Δεν είναι μάχη χαρακωμάτων αλλά κεντρική επιλογή του συστήματος και σαν τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίσουμε.
 


ΧΑΝΙΑ:

Εκλογές για το 18ο συνέδριο της ΟΛΜΕ

  1. 2015

Ψήφισαν 718 799
¨Ακυρα –Λευκά 44 32

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ
ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ 25 38

ΣΥΝΕΚ 178 /2 364/4

Ενωτική
Πρωτοβουλία 180/2 ------

Παρέμβαση Εκπαιδευτικών
για τη Ρήξη και
την Ανατροπή 81/1 * 157/2

Πρωτοβουλία Παρέμβαση
Εκπαιδευτικών 70/1 87/1

Αγ. Συσπείρωση
Εκπαιδευτικών (ΠΑΜΕ) 74/1 61/1

Αυτόνομη Ομάδα
Εκπαιδευτικών 69---- 60-----

Δεν υπάρχουν σχόλια: