8η ΜΑΡΤΗ

ΑΘΗΝΑ | ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΡΙΤΗ 8 ΜΑΡΤΗ στις 13:00 πλ. Κλαυθμώνος και 18:00 πλ. Κοραή

Βαριά πέφτει η σκιά του πολέμου πάνω στη φετινή επέτειο της 8^ης Μάρτη. Η εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία είναι μια έμμεση αναμέτρηση των δύο μεγάλων ιμπεριαλιστών ΗΠΑ-Ρωσία. Η ανάμειξη με διάφορους τρόπους του συνόλου των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, οι απειλές που εκτοξεύονται για χρήση πυρηνικών και οι πολλαπλές επιπτώσεις που οξύνουν την κρίση και αναμοχλεύουν αντιθέσεις σε μια σειρά χώρες, τρομάζουν της ανθρωπότητα μπροστά στο ενδεχόμενο μια γενικευμένης σύρραξης. Οι λαοί πρέπει να αντιδράσουν.

Σε καιρό πολέμου η καταπίεσή της γυναίκας διευρύνεται και βαθαίνει. Το σύστημα εκμετάλλευσης όταν κάνει πόλεμο θέλει τον άντρα στη μάχη αναλώσιμο και τη γυναίκα στον άμαχο πληθυσμό. Πρέπει να μένει σιωπηλή μπροστά στον θάνατο, να μην διαμαρτύρεται και να μη διεκδικεί. Τα αιτήματα για ισότητα θεωρούνται πολυτέλεια. Ο πόλεμος πάντα αναδεικνύει τα πιο συντηρητικά κοινωνικά πρότυπα. Ο άντρας είναι το ισχυρό φύλο και η γυναίκα το ασθενές!

Σήμερα, η θέση της γυναίκας χειροτερεύει. Κατακτήσεις που θεωρούνταν δεδομένες δεν είναι πια. Η ανεργία και η φτώχεια είναι γένους θηλυκού. Η μητρότητα θεωρείται εμπόδιο στην εργασία. Στον ιδιωτικό τομέα κάθε εργαζόμενη μητέρα μπορεί να φέρει πολλά παραδείγματα της καθημερινής της ταλαιπωρίας. Στο Δημόσιο Σχολείο οι αναπληρώτριες μητέρες έδωσαν και δίνουν μάχες για να έχουν στοιχειώδη δικαιώματα. Γενικότερα, από τη γυναίκα αφαιρείται ό,τι κατάκτησε με κόπο.

Καθημερινά είναι τα φαινόμενα βίας σε βάρος της. Δολοφονίες, βιασμοί, κακοποίηση. Η πορνεία και η σεξουαλική εκμετάλλευση παίρνουν πιο άθλιες μορφές. Σκοταδιστικές ιδέες ανασύρονται από το χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Το σύστημα όλα αυτά τα δικαιολογεί μεταφέροντας την ευθύνη αποκλειστικά στον άντρα. Στήνει ολόκληρες θεωρίες για να ξεγελάσει. Όμως, το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα στηρίζεται στη βία για να μπορεί να κυριαρχεί. Διαπαιδαγωγεί με τη σάπια ιδεολογία του που δικαιολογεί την ανισοτιμία που το χαρακτηρίζει και τις άγριες μεθόδους που επιβάλλει τη βούλησή του. Η οικογένεια, το σχολείο, η εκκλησία είναι βασικοί φορείς αναπαραγωγής των σάπιων ιδανικών του. Η θέση της γυναίκας χειροτερεύει και θα χειροτερέψει κι άλλο αν δεν αντισταθεί.

Η γυναίκα του λαού, η εργαζόμενη, η άνεργη, η φοιτήτρια, η γερόντισσα έχουν δεύτερη θέση σε αυτή την κοινωνία. Δεν έχουν κοινά συμφέροντα  με την αστή γυναίκα της υψηλής κοινωνίας. Το γυναικείο κίνημα είναι αδιάρρηκτα δεμένο με το εργατικό λαϊκό. Η γυναίκα που εντάσσεται στον αγώνα κάνει τα πρώτα βήματα για τη χειραφέτησή της.

Στις σημερινές συνθήκες, καθήκον κάθε γυναίκας είναι να αγωνιστεί για να σταματήσει ο πόλεμος. Να διεκδικήσει σήμερα ζωή με δικαιώματα. Για πλήρη ισοτιμία με δικαιοσύνη πρέπει να παλέψει για μια άλλη κοινωνία, σοσιαλιστική.