Σχέδιο απόφασης για το 14ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ

Αμέσως μετά τις ευρωεκλογές- σαν έτοιμοι από καιρό- η ΕΕ, το κεφάλαιο και οι δυνάμεις του συστήματος σήμαναν ένα νέο αντιδραστικό συναγερμό εφόδου στα εργατικά- λαϊκά δικαιώματα και τις κατακτήσεις. Ήδη από την πρώτη μετεκλογική ημέρα ξεχάστηκε η φιλολογία περί των μηνυμάτων που τάχα θα λάβουν υπόψη τους τα κόμματα του συστήματος με βάση τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, γνωρίζει πολύ καλά ότι τα πραγματικά της στηρίγματα είναι ακριβώς το κεφάλαιο και οι ιμπεριαλιστές που αλωνίζουν τη χώρα. Γι’ αυτό ακριβώς εννοεί την «επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου» ως κλιμάκωση της αντιδραστικής της πολιτικής ενάντια στο λαό και σε αυτή την κατεύθυνση ήδη προχωρά. Το ΠΑΣΟΚ παρέχει ουσιαστική στήριξη σε αυτή την πολιτική-όπως και πρόσφατα φάνηκε και με το πογκρόμ που εξαπολύεται ενάντια στους μετανάστες- ακριβώς γιατί μόνο σε μια τέτοια βάση μπορεί να διεκδικήσει από τα κυρίαρχα κέντρα το πρόκριμα της κυβερνητικής εξουσίας. Στην ίδια βάση διαγκωνίζεται μαζί τους και το ΛΑΟΣ, φιλοδοξώντας σε ρόλο τσόντας σε μια νέα κυβερνητική λύση.

Στο βωμό της κρίσης του κεφαλαίου προωθούνται με ένταση αιματηρές θυσίες δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Φτώχεια, ανεργία, εργασιακές σχέσεις μεσαιωνικού τύπου, κατάργηση κάθε έννοιας σταθερότητας στη δουλειά, στην εκπαίδευση, στην υγεία, πράγματα που τα ζούμε κάθε μέρα στα σχολεία, όπου οι συνθήκες σπουδών-εργασίας γίνονται όλο και πιο ανυπόφορες. Το κύμα απολύσεων έχει ήδη αρχίσει να εντείνεται ενώ η φτωχή αγροτιά αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης – θυσία στο βωμό της πολιτικής της ΕΕ και της ΚΑΠ.
Η δολοφονική επίθεση στην εργάτρια Κούνεβα, η πρωτοφανής ένταση της κρατικής καταστολής καθώς και η προώθηση από το σύστημα των πιο μαύρων ρατσιστικών και φασιστικών εκδοχών έδειξαν ότι η πολιτική της φτώχειας και της κρατικής καταστολής πάει παρέα με την εργοδοτική και παρακρατική τρομοκρατία.
Το σύστημα, οι κυβερνήσεις του και η ΕΕ –πλήρως απαξιωμένοι στα μάτια των εργαζομένων, όπως έδειξε και η τεράστια Αποχή στις Ευρωεκλογές- έχει αποφασίσει να αντιμετωπίσει τον εχθρό λαό με ανοιχτή και βάρβαρη τρομοκρατία, όπως άλλωστε έκανε και κατά τη διάρκεια του μεγάλου κινήματος του Δεκέμβρη που τάραξε την ηρεμία των κέντρων εξουσίας.
Κι όλα αυτά σε ένα διεθνές πλαίσιο όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συνεχών ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων –με πρώτο βιολί τις ΗΠΑ- σε διάφορα σημεία του πλανήτη και μαζικές δολοφονίες λαών.

Η κρίση

Σε εξέλιξη βρίσκεται η καπιταλιστική κρίση. Οι συνέπειες της ορατές στη ζωή των εργαζομένων και κλιμακώνονται. Σε εξέλιξη και μια τεράστια προπαγανδιστική εκστρατεία από τα χρυσοδάχτυλα επιτελεία σε ΗΠΑ - ΕΕ - Ελλάδα:

• Παρουσιάζουν την κρίση είτε ως "φυσικό φαινόμενο", κάτι σα σεισμό, είτε σαν παρεκτροπή στη διαχείριση από κάποια άτακτα, άπληστα, λιχούδικα παιδιά, θέλουν να ξορκίσουν από τα μυαλά των εργαζομένων τη γνώση ότι και η παρούσα οικονομική κρίση είναι κρίση ενός κοινωνικού συστήματος -του καπιταλιστικού- που βασίζεται στην κυριαρχία μιας χούφτας εκμεταλλευτών πάνω στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας.
• Κάποιοι από τους προπαγανδιστές του συστήματος θέλουν να μας πείσουν ότι θα τραβήξουν το αυτί των golden boys, θα πάρουν "έκτακτα μέτρα" και όλα θα μπουν στον ίσιο δρόμο της "ορθολογικής", "πράσινης", "οικολογικής", "με κέντρο τον άνθρωπο", ή όποιας άλλης σοφιστούν καπιταλιστικής ανάπτυξης.
• Ζητάνε πάλι κατανόηση και υπομονή από τους εργαζόμενους για όσα επιπλέον σχεδιάζουν να μας κλέψουν νόμιμα, (α! βέβαια με το νόμο! νομοθετούν, όχι αυθαιρεσίες!) δανεικά και αγύριστα, μέχρι, λέει, να ξεπεραστεί η φάση της κρίσης! Στο μεταξύ συνεχίζουν την από δεκαετίας του 90 ενίσχυση της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των κρατικών επιχειρήσεων αλλά και το σταδιακό ξεπούλημα τους, για να τις αξιοποιήσει η ιδιωτική πρωτοβουλία, αυτή που «μεταναστεύει» ελεύθερα τα κεφάλαια της προς αξιοποίηση, όπου βρίσκει την πιο φτηνή εργατική δύναμη προς εκμετάλλευση!
• Αποκαλύπτονται τραγικά οι μεγαλόστομες διακηρύξεις των προπαγανδιστών της ασφάλειας της ευρωζώνης, τα χοντροκομμένα ψεύδη περί σύγκλισης των οικονομιών και ανόδου του βιοτικού επιπέδου των λαών. Κανένας απολογητής του ευρωπαϊκού και του διεθνούς καπιταλισμού δεν αποκαλύπτει σε ποια χέρια μαζεύτηκε ο πλούτος, ποιοι και από πού άντλησαν και έχουν χρήμα και δανείζουν κράτη. Για να τα προσδέσουν πιο σφιχτά στα ισχυρά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.

Λιτότητα – Ασφαλιστικό - Εργασιακά

Στην αντιδραστική πολιτική οποία συμφωνούν όλες οι μερίδες του κεφαλαίου, μια πολιτική που απλώνεται σε όλη την ΕΕ και στηρίζεται ένθερμα από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

• Η επισφαλής-προσωρινή εργασιακή σχέση γίνεται απόλυτα κυρίαρχη στην κοινωνία.
  Κι έρχονται χειρότερα:
• Εφάπαξ και περίθαλψη είναι υπό αμφισβήτηση και στο δημόσιο.
• Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανεβαίνουν και για τις γυναίκες στα 65 χρόνια (με βάση ντιρεκτίβα της ΕΕ).
• Οι αυξήσεις στους μισθούς είναι μηδενικές και οδηγούν σε νέα δραματική μείωση το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων
• Προετοιμάζεται νέα φοροεπιδρομή που θα ανακοινωθεί σύντομα.
• Ολο και πληθαίνουν δημοσιεύματα του αστικού τύπου που «καλούν» την κυβέρνηση σε περικοπές μιας σειράς επιδομάτων των εργαζομένων για να ανοίξει ο δρόμος και στην αριθμητική μείωση των μισθών.

Κρατική καταστολή

Το σύστημα χρησιμοποιεί καθημερινά όλες τις δυνάμεις καταστολής που διαθέτει (ΜΑΤ, ΕΚΑΜ, ΟΠΚΕ, ασφαλίτες και παρακρατικούς μηχανισμούς). Πυροβολισμοί, τόνοι χημικά, ξύλο, συλλήψεις, χρησιμοποίηση ακόμα και του τρομονόμου, τρομοκράτηση των μαθητών, αμφισβήτηση της κατάκτησης του ασύλου.
Ταυτόχρονα, η Αστυνομία εξοπλίζεται με νέα όπλα (αντλίες, σκυλιά, όπλα ηλεκτροσόκ, ποινικοποίηση διαδηλώσεων, κατάργηση του ασύλου). Στρώνεται το έδαφος για τη χρησιμοποίηση του στρατού στην καταστολή διαδηλώσεων όταν δε θα επαρκούν οι δυνάμεις καταστολής και νέα σώματα δημιουργούνται.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και σήμερα στήνονται –ετεροχρονισμένα- νέα μαθητοδικεία σε μια υστερία ρεβανσισμού απέναντι στη νεολαία όλης της χώρας που βγήκε μαζικά στους δρόμους το Δεκέμβρη της χρονιάς που πέρασε.
Από κοντά βέβαια και η πριμοδότηση – στήριξη φασιστικών και ρατσιστικών «απόψεων» και παρακρατικών ομάδων ως το απαραίτητο «συμπλήρωμα» του βρώμικου ρόλου των δυνάμεων καταστολής.
Ενώ τα ΜΜΕ εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία χειραγώγησης, αποπροσανατολισμού και συκοφάντησης των αγώνων των εργαζομένων και της νεολαίας.

Μετανάστες

Με τον πιο απροκάλυπτο και προκλητικό τρόπο συνεχίζεται η δράση των κρατικών μηχανισμών καταστολής ενάντια στους μετανάστες που ζουν στη χώρα μας. Σχεδόν καθημερινές είναι πλέον οι διαβόητες «επιχειρήσεις-σκούπα», οι εξευτελισμοί και η ωμή βία ενάντια σε χιλιάδες μετανάστες, σε ανθρώπους της δουλειάς και του μόχθου που -εξαιτίας της φτώχιας και των πολέμων που σκορπά «απλόχερα» ο ιμπεριαλισμός- ξεριζώθηκαν από τους τόπους τους αναζητώντας μία καλύτερη τύχη. Ολη αυτή η έξαρση των διώξεων και των επιθέσεων στους μετανάστες αποτελεί επιλογή και εντολή της ίδιας της ΕΕ –με αφορμή και την οικονομική κρίση- και την οποία υλοποιεί προθυμότατα η κυβέρνηση της ΝΔ με τη συμφωνία και του ΠΑΣΟΚ.
Αυτοί είναι οι πραγματικοί μας εχθροί και όχι οι μετανάστες, τα ταξικά μας αδέλφια που σήμερα ζουν αυτά που έζησε στο παρελθόν ο δικός μας λαός, αυτά που μπορεί και στο άμεσο μέλλον να ξαναζήσει.

Εκπαίδευση

Η αντιδραστική πολιτική που απλώνεται σ' όλη την ΕΕ και υποστηρίζεται ένθερμα από τα κόμματα εξουσίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, θέλει τη νεολαία διαλυμένη, χειραγωγήσιμη, στην ομηρία των αλλεπάλληλων πιστοποιήσεων και υποταγμένη στις μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις.
Η εκπαίδευση, κατακερματισμένη, ταξική και στο περιεχόμενο και στη διαλογή των νέων, στην υπηρεσία ενός συστήματος που «υπόσχεται» μαζικά φτώχεια, ανεργία και προληπτική καταστολή. Όμως η νεολαία αρνείται και αμφισβητεί. Βγήκε στους δρόμους και συγκρούστηκε με αυτή την πολιτική.

Η επίθεση στη νεολαία περνά μέσα από την επίθεση στους εκπαιδευτικούς. Χιλιάδες οι ωρομίσθιοι και οι αναπληρωτές, τα επίσημα μαύρα κομμάτια της δημόσιας εκπαίδευσης που η κυβερνητική πολιτική διαρκώς τα διευρύνει, πολλαπλώς τα εξαθλιώνει, και ταυτόχρονα επιχειρεί να τα χρησιμοποιήσει για να δυναμιτίσει τη μονιμότητα και να κατηγοριοποιήσει τους εκπαιδευτικούς. Η αξιολόγηση-χειραγώγηση-λογοδοσία των εκπαιδευτικών: Διάφορα μέτρα λειαίνουν το έδαφος για την αποδοχή της. Οι «επιμορφώσεις» , τα «ατομικά προσόντα», οι τίτλοι, οι πιστοποιήσεις, διαχέουν το κλίμα ανασφάλειας, και θέτουν εμμέσως ζήτημα «παιδαγωγικής επάρκειας» των εκπαιδευτικών. Ολοκληρωμένες προτάσεις (βλέπε διάλογος) «εσωτερικής» και «εξωτερικής αξιολόγησης» και «αυτοαξιολόγησης» έρχονται να συμπληρώσουν και να στηρίξουν το νομοθετικό πλαίσιο που ήδη υπάρχει.
Τα νέα βιβλία με την τεράστια αύξηση της ύλης και του βαθμού δυσκολίας, με το αντιδραστικό περιεχόμενό τους, έχουν διαμορφώσει μια εκρηκτική πραγματικότητα και έχουν επιβάλλει εξοντωτικούς ρυθμούς σε δασκάλους και μαθητές.
Φέτος τα εκατοντάδες κενά εκπαιδευτικών, οι πιέσεις για υποχρεωτικές υπερωρίες, οι συμπτύξεις τμημάτων και οι υποβιβασμοί σχολείων ήταν εκτεταμένα φαινόμενα παντού. Η 7η ώρα στα δημοτικά, η διεύρυνση - επιμήκυνση του ωραρίου στα νηπιαγωγεία και η σχολειοποίησή τους, τα χιλιάδες προνήπια που εξορίστηκαν από το δημόσιο νηπιαγωγείο για να καταφύγουν υποχρεωτικά στα ιδιωτικά, η ένταση των ταξικών φραγμών στη Δευτεροβάθμια μέσω της εντατικοποίησης και της εφαρμογής του νόμου για τα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ αλλά και τα εργασιακά προβλήματα που προκύπτουν στον κλάδο από την εφαρμογή αυτή, οι συμπτύξεις τμημάτων και στη Δευτεροβάθμια είναι μερικά μόνο σημάδια που μας προϊδεάζουν γι΄αυτό που θέλουν να περάσουν.
Ταυτόχρονα κι ενώ χορεύουν τα δισεκατομμύρια για τις τράπεζες, ο μισθός μας γίνεται ολοένα και περισσότερο ΜΙΣΘΟΣ ΠΕΙΝΑΣ Μειώνεται και παγώνει όταν η ακρίβεια και οι φοροεπιδρομές καλπάζουν.Το ασφαλιστικό του Δημοσίου και το νέο μισθολόγιο θα είναι τα επόμενα βήματα για το χτύπημα των μισθών και των συντάξεων.

Συνδικαλιστικό Κίνημα

Η χρόνια κυριαρχία της γραμμής της ταξικής συνεργασίας έχει κοστίσει στους εργαζόμενους πάρα πολλά σε χρήμα, σε εργασιακές σχέσεις, σε ασφαλιστικά δικαιώματα, σε δημοκρατικά δικαιώματα... Εδώ και χρόνια δίνουν και παίρνουν ο "διάλογος, εθνικός ή των κοινωνικών εταίρων", η υιοθέτηση αντιδραστικών ιδεολογημάτων, όπως η περίφημη "ανταγωνιστικότητα" της οικονομίας, η "δία βίου μάθηση" για εργαζόμενους τιραμόλα, η διεκδίκηση "καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο" μέσω θεσμών όπως τα όργανα της υποτιθέμενης "συνδιοίκησης - συνδιαχείρισης" (ΠΥΣΠΕ, ΠΥΣΔΕ κλπ), μέσω αξιοποίησης χορηγιών εοκικών, κρατικών, ιδιωτικών! Γιατί χρειάζεται να αναπτύσσει τις δραστηριότητες του επαρκώς ο κρατικός και ρεφορμιστικός συνδικαλισμός της υποταγής (ημερίδες, συνέδρια, ιδιωτικό πανεπιστήμιο, ενίοτε και καμιά απεργία ντουφέκια για την τιμή των όπλων)! Και βεβαίως να οργανώνεται και να λειτουργεί "αυτόνομα και δημοκρατικά" υπό τους όρους της νομοθετικής εξουσίας, την εποπτεία και τον έλεγχο της δικαστικής εξουσίας, την καθοδήγηση της εκτελεστικής εξουσίας του αστικού κράτους!
Οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και στις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες έστρωσαν το δρόμο να περάσει πληθώρα αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων, οδήγησαν το συνδικαλιστικό κίνημα σε παράλυση, δυσφήμισαν την έννοια του συνδικαλισμού, πάγωσαν τη συλλογική δράση. Έφτασαν να αποδέχονται το ίδιο το κράτος με τους πιο αντιδημοκρατικούς νόμους (όπως ο 1264), και με δικαστικούς τοποτηρητές, να ορίζει και να ελέγχει τη συγκρότηση και τη λειτουργία των σωματείων μας!

Προοπτική

Οι δυνάμεις του συστήματος είναι "ειλικρινείς". Μας συστήνουν κυνικά να σωπάσουμε, να παραδοθούμε και να υπομείνουμε τις "σωτήριες" αποφάσεις της ελέω θεού - τρόμου εξουσίας των λίγων στους πολλούς.
Η κατάσταση δεν είναι εύκολη. Το ερώτημα που βασανίζει τους εργαζόμενους μέσα στην αντιδραστική καταιγίδα είναι "τι πρέπει να κάνουμε".
Η συμμετοχή μας στο σωματείο, στη συλλογική δράση είναι αναγκαία. Με την ενεργητικότητα μας, με τις κριτικές μας, με τις επιφυλάξεις μας. Με την απαίτηση μας να γίνει το σωματείο ΟΠΛΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Με "διαζύγιο" από αυταπάτες ότι θα τύχουμε "κατανόησης από το σύστημα" ή ότι μπορούμε να αποφύγουμε το δύσκολο αγώνα που πρέπει να δοθεί. Με "διαζύγιο" από χρεωκοπημένες λογικές διαχείρισης των συμφερόντων μας και ανάθεσης σε "άξιους" εκπροσώπους.
Κάθε μικρή ή μεγάλη μάχη επιδρά στη διαμόρφωση του ταξικού, κοινωνικού -πολιτικού συσχετισμού.

Στις παρούσες συνθήκες, έχοντας επίγνωση ότι ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται, δεν εξορθολογίζεται, δεν επιδέχεται κάθαρση, τα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει να δράσουν και να καλέσουν τα μέλη τους σε δράση στην κατεύθυνση:

• της ενότητας στη δράση, στη βάση των οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών δικαιωμάτων, τόσο των εκπαιδευτικών όσο και όλου του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς (φύλου, φυλής, καταγωγής, πεποιθήσεων...)
• της απαγκίστρωσης του συνδικαλιστικού κινήματος από την αστική κηδεμονία και την κοινοβουλευτικοποίηση της οργάνωσης και λειτουργίας του, ώστε να γίνει το σωματείο όπλο στα χέρια των εργαζομένων (να ενταχθούν σε ΕΛΜΕ-Διδ.Συλλόγους και σε ΟΛΜΕ-ΔΟΕ ωρομίσθιοι και αναπληρωτές)
• της ασυμβίβαστης στήριξης των αγώνων

- Ενάντια στην αντιδραστική επίθεση του συστήματος που στηρίζουν από κοινού όλα τα κέντρα εξουσίας στη χώρα μας και στο εξωτερικό (ΣΕΒ, ΕΕ, ΗΠΑ) και εφαρμόζουν οι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
- Ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό, τη φτώχια, την ανεργία και την τρομοκρατία, το φασισμό και το ρατσισμό.
- Ενάντια στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες για μια δήθεν "σοσιαλδημοκρατική διαχείριση που θα μετριάσει την επίθεση στις κατακτήσεις μας".

Να μην πληρώσουμε την κρίση τους!

• Ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.
• Υπερασπιζόμαστε το Δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας - Ενάντια στους ταξικούς φραγμούς - Όχι στην πειθάρχηση - αξιολόγηση. Υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά μας δικαιώματα (ωράριο, οργανικότητα, μονιμότητα) - Οχι στην κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών. Όχι σε μέτρα και εγκυκλίους ελέγχου και χειραγώγησης («προγραμματισμό του εκπαιδευτικού έργου», αξιολόγηση σχολικών μονάδων κλπ)
• Ενάντια στις περικοπές – Ανθρώπινα και ασφαλή σχολικά κτίρια αντίστοιχα με τις ανάγκες.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Κατάργηση της ωρομίσθιας και της αναπλήρωσης.
• Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα - Ρέππα - Πετραλιά. Η ασφάλιση είναι αδιαπραγμάτευτο κοινωνικό δικαίωμα για ΟΛΟΥΣ.
• Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους.
• Επιδόματα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις σε όλους τους ανέργους για όλο το διάστημα της ανεργίας.
• Να σπάσει η τρομοκρατία - Να μην περάσουν τα νέα μέτρα κρατικής καταστολής - Κάτω τα χέρια από το άσυλο - Να σταματήσουν όλες οι συνδικαλιστικές διώξεις - Να απελευθερωθούν όλοι οι συλληφθέντες του Δεκέμβρη και να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες.
• Κάτω τα χέρια από τους μετανάστες - Νομιμοποίηση και πλήρη δικαιώματα για όλους τους μετανάστες – Λαθραίοι είναι οι πόλεμοι και η εξαθλίωση που γεννούν ο ιμπεριαλισμός και ο καπιταλισμός.

Χωρίς αναμονή και καθυστέρηση πρέπει μέχρι τις 20 Σεπτέμβρη να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις στον κλάδο, ώστε να παρθούν αγωνιστικές αποφάσεις απόκρουσης-ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής. Να επιδιωχθεί ο καλύτερος δυνατός συντονισμός όλων των κομματιών της εκπαίδευσης αλλά και με άλλα κομμάτια της κοινωνίας. Προϋπόθεση για την επιτυχία του αγώνα είναι να γίνει πράξη η φράση «ο αγώνας στα χέρια των εργαζομένων». Η εμπειρία του κινήματος (επιτροπές αγώνα-πρωτοβουλίες δράσης) έχει πολλά να προσφέρει σ’ αυτή την κατεύθυνση.