• Στάση εργασίας και πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Πέμπτη 13/1, 12.30 στα Προπύλαια με αφορμή τα 20 χρόνια από τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα
• Στάση εργασίας και παράσταση την Παρασκευή 14/1 στην Περιφέρεια Εκπαίδευσης Αττικής ενάντια στα κλεισίματα σχολείων (Τσόχα 15-17 Αμπελόκηποι – στάση μετρό Αμπελόκηποι)
Τα απανωτά μνημόνια που προετοιμάζουν τα σφαγεία του ΔΝΤ και της ΕΕ τα σφίγγει πρόθυμα η κυβέρνηση –με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ- σα θηλιά στους εργαζόμενους της χώρας ανατρέποντας τις πιο βασικές και θεμελιώδεις συνθήκες ζωής τους. Τα δικαιώματα στη δουλειά, στο ωράριο, στο εισόδημα, στην ασφάλιση, στην περίθαλψη, στο συνδικαλισμό, στις συλλογικές συμβάσεις, στην απεργία, στη διαδήλωση είναι όλα στον αέρα. Η χώρα και οι εργαζόμενοι παραδίδονται δεμένοι χειροπόδαρα στις πιο βάρβαρες επιδιώξεις του κεφάλαιου και του ιμπεριαλισμού.
Πραγματικός οδοστρωτήρας, τα νέα νομοσχέδια που ετοιμάζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (59 νομοσχέδια μέχρι το τέλος του 2011 και τα 44 μέχρι το Μάρτιο!!!) δεν θα αφήσουν τίποτε όρθιο. Όλα όσα κέρδισε η εργατική τάξη μέσα από δεκαετίες αγώνων, όλα αυτά που μας ενοποιούν και μας συγκροτούν ως τάξη, όλα αυτά που σηματοδοτούν τις νίκες του εργατικού κινήματος, όλα αυτά που αποτελούν τη βάση για νέους αγώνες και νέες διεκδικήσεις, θέλουν να τα ισοπεδώσουν, να τα εξαφανίσουν.
Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο αποτελούν στόχο πρώτης προτεραιότητας. Ανοίγει ο δρόμος για παραπέρα μείωση των μισθών μέσω του νέου μισθολογίου αλλά και για μαζικές μετατάξεις αλλά και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Η κυβέρνηση και το σύστημα συνολικά –αφού κλιμάκωσε την εμετική προπαγάνδα των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης ενάντια στους εργαζόμενους- επιδιώκει την αναπροσαρμογή της λειτουργίας του δημόσιου τομέα ώστε αυτός να εξυπηρετεί αυστηρά και αποκλειστικά το κεφάλαιο.Για αυτό το λόγο διαλύουν τη δημόσια παιδεία και υγεία, που ασφυκτιούν κάτω από τις περικοπές του μνημονίου του ΔΝΤ της ΕΕ και της κυβέρνησης. Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δραματικό ιστορικό πισωγύρισμα που αλλάζει τους όρους και τις υποχρεώσεις του κράτους να παρέχουν ένα μίνιμουμ όρων κρατικής παροχής εκπαίδευσης, περίθαλψης και άλλων υπηρεσιών.
Βασικός μοχλός για το πέρασμα της επίθεσης στο δημόσιο τομέα αποτελούν οι διαβόητες συγχωνεύσεις. Μέσω αυτών προωθούνται οι δραστικές οικονομικές περικοπές αλλά και οι τεράστιες «εξοικονομήσεις» θέσεων εργασίας που σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ανοίξουν το δρόμο στις μαζικές απολύσεις.
Οι αυταπάτες, πια, σε όλη την κοινωνία έχουν μειωθεί δραματικά. Κυριαρχεί ο τρόμος για το αύριο και οι εργαζόμενοι ασφυκτιούν από την απογοήτευση, πνίγονται από την οργή και την αγανάκτηση που δε βρίσκουν αγωνιστικούς δρόμους να εκφραστούν.
Στην εκπαίδευση προχωράνε με:• 800 «νέα» δημοτικά σχολεία που θα «φυτεύουν» - στοιβάζουν τα παιδιά από τα έξι τους χρόνια. Σχολεία επανδρωμένα με απλήρωτους αναπληρωτές ατομικών συμβάσεων μέσω ΕΣΠΑ και με μόνιμους εκπαιδευτικούς-λάστιχο.
• Μαζικές συγχωνεύσεις – κλεισίματα σχολείων και συμπτύξεις τμημάτων σε 30άρια.
• Μετακύλιση του κόστους λειτουργίας των εκπαιδευτικών μονάδων σε γονείς – μαθητές – φοιτητές.
• Κατάργηση της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων σε όλες τις βαθμίδες.
• Προώθηση ενός πλαισίου τρομοκράτησης εκπαιδευτικών μέσω των αξιολογήσεων και της παροχής υπερεξουσιών στους διευθυντές των σχολείων.
• Κατηγοριοποίηση σχολικών μονάδων και πανεπιστημίων και σύνδεση της χρηματοδότησής τους με αξιολογήσεις που οδηγούν σε οικονομικό στραγγαλισμό της πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών μονάδων των διάφορων βαθμίδων.
• Ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και του μόνιμου προσωπικού στην Πρώτη και Δεύτερη Βαθμίδα μέσω της μετακίνησής του σε οποιαδήποτε περιοχή της χώρας έχει κενά αλλά και της απρόσκοπτης ευελιξίας τους ανάμεσα σε Πρωτοβάθμια – Δευτεροβάθμια –ΙΕΚ κλπ.
• Δραστικές περικοπές στους μισθούς των εκπαιδευτικών.
• Εφαρμογή ενός πολύ παλιού «νέου» σχολείου που θα «ξεσκαρτάρει» ταξικά τους νέους από νωρίς και θα τους μαθαίνει την υποταγή.
• Όξυνση των ταξικών φραγμών για τους νέους μέσω της σκλήρυνσης του εξεταστικού συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Όλα τα παραπάνω τα συνδέει ένα νήμα, μια κοινή βάρβαρη, ταξική πολιτική λογική: η διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, η αναίρεση των μορφωτικών δικαιωμάτων μαθητών – φοιτητών, η συντριβή των εργασιακών κατακτήσεων των εκπαιδευτικών. Σχολεία και σχολές – φυλακές σε ευθυγράμμιση με την εφαρμογή του μνημονίου και της καπιταλιστικής επίθεσης σε όλα τα μέτωπα
Το κίνημα
Το ξεθεμελίωμα όλων των βασικών δικαιωμάτων που εκτυλίσσεται και στην εκπαίδευση δημιουργεί πραγματικούς, υλικούς όρους συμμαχίας και συντονισμού ανάμεσα σε όλους τους εμπλεκόμενους στην εκπαιδευτική διαδικασία: μαθητές, γονείς, δάσκαλοι, καθηγητές και φοιτητές έχουν πραγματικό συμφέρον να συντονιστούν και να δράσουν από κοινού για να ανασχέσουν, για να ανατρέψουν τα ταξικά μέτρα που παίρνονται με ρυθμό πολυβόλου σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.
Παράλληλα, πρέπει να δυναμώσουν οι προσπάθειες από τα κάτω συντονισμού ΕΛΜΕ, Διδ/κών Συλλόγων, φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, ενάντια στην αδράνεια των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Ο συντονισμός αυτός πρέπει να είναι πραγματικός και να έχει στόχο την πραγματική δράση, όχι να επιδιώκει την περιφορά σφραγίδων και πολιτικής περιχαράκωσης έξω από τις μάζες και την πραγματική συμμετοχή τους.
Η πρόσφατη μαζική συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία της 15 Δεκέμβρη, η επίμονη παρουσία τους στο δρόμο παρά τη βροχή χημικών, οι σοβαρές προσπάθειες –και με σχετικές επιτυχίες- των αναπληρωτών ΕΣΠΑ να οργανωθούν και ν αγωνιστούν, το εκρηκτικό κλίμα που υπάρχει στους μαθητές, οι ασύμμετρες και ασυντόνιστες αλλά σοβαρές και αποτελεσματικές απόπειρες συντονισμένης δράσης ενάντια στις συμπτύξεις τμημάτων που εμφανίστηκες στις αρχές της χρονιάς ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς δείχνει τις πραγματικές προοπτικές.
• Στάση εργασίας και παράσταση την Παρασκευή 14/1 στην Περιφέρεια Εκπαίδευσης Αττικής ενάντια στα κλεισίματα σχολείων (Τσόχα 15-17 Αμπελόκηποι – στάση μετρό Αμπελόκηποι)
Τα απανωτά μνημόνια που προετοιμάζουν τα σφαγεία του ΔΝΤ και της ΕΕ τα σφίγγει πρόθυμα η κυβέρνηση –με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ- σα θηλιά στους εργαζόμενους της χώρας ανατρέποντας τις πιο βασικές και θεμελιώδεις συνθήκες ζωής τους. Τα δικαιώματα στη δουλειά, στο ωράριο, στο εισόδημα, στην ασφάλιση, στην περίθαλψη, στο συνδικαλισμό, στις συλλογικές συμβάσεις, στην απεργία, στη διαδήλωση είναι όλα στον αέρα. Η χώρα και οι εργαζόμενοι παραδίδονται δεμένοι χειροπόδαρα στις πιο βάρβαρες επιδιώξεις του κεφάλαιου και του ιμπεριαλισμού.
Πραγματικός οδοστρωτήρας, τα νέα νομοσχέδια που ετοιμάζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (59 νομοσχέδια μέχρι το τέλος του 2011 και τα 44 μέχρι το Μάρτιο!!!) δεν θα αφήσουν τίποτε όρθιο. Όλα όσα κέρδισε η εργατική τάξη μέσα από δεκαετίες αγώνων, όλα αυτά που μας ενοποιούν και μας συγκροτούν ως τάξη, όλα αυτά που σηματοδοτούν τις νίκες του εργατικού κινήματος, όλα αυτά που αποτελούν τη βάση για νέους αγώνες και νέες διεκδικήσεις, θέλουν να τα ισοπεδώσουν, να τα εξαφανίσουν.
Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο αποτελούν στόχο πρώτης προτεραιότητας. Ανοίγει ο δρόμος για παραπέρα μείωση των μισθών μέσω του νέου μισθολογίου αλλά και για μαζικές μετατάξεις αλλά και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Η κυβέρνηση και το σύστημα συνολικά –αφού κλιμάκωσε την εμετική προπαγάνδα των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης ενάντια στους εργαζόμενους- επιδιώκει την αναπροσαρμογή της λειτουργίας του δημόσιου τομέα ώστε αυτός να εξυπηρετεί αυστηρά και αποκλειστικά το κεφάλαιο.Για αυτό το λόγο διαλύουν τη δημόσια παιδεία και υγεία, που ασφυκτιούν κάτω από τις περικοπές του μνημονίου του ΔΝΤ της ΕΕ και της κυβέρνησης. Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δραματικό ιστορικό πισωγύρισμα που αλλάζει τους όρους και τις υποχρεώσεις του κράτους να παρέχουν ένα μίνιμουμ όρων κρατικής παροχής εκπαίδευσης, περίθαλψης και άλλων υπηρεσιών.
Βασικός μοχλός για το πέρασμα της επίθεσης στο δημόσιο τομέα αποτελούν οι διαβόητες συγχωνεύσεις. Μέσω αυτών προωθούνται οι δραστικές οικονομικές περικοπές αλλά και οι τεράστιες «εξοικονομήσεις» θέσεων εργασίας που σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ανοίξουν το δρόμο στις μαζικές απολύσεις.
Οι αυταπάτες, πια, σε όλη την κοινωνία έχουν μειωθεί δραματικά. Κυριαρχεί ο τρόμος για το αύριο και οι εργαζόμενοι ασφυκτιούν από την απογοήτευση, πνίγονται από την οργή και την αγανάκτηση που δε βρίσκουν αγωνιστικούς δρόμους να εκφραστούν.
Στην εκπαίδευση προχωράνε με:• 800 «νέα» δημοτικά σχολεία που θα «φυτεύουν» - στοιβάζουν τα παιδιά από τα έξι τους χρόνια. Σχολεία επανδρωμένα με απλήρωτους αναπληρωτές ατομικών συμβάσεων μέσω ΕΣΠΑ και με μόνιμους εκπαιδευτικούς-λάστιχο.
• Μαζικές συγχωνεύσεις – κλεισίματα σχολείων και συμπτύξεις τμημάτων σε 30άρια.
• Μετακύλιση του κόστους λειτουργίας των εκπαιδευτικών μονάδων σε γονείς – μαθητές – φοιτητές.
• Κατάργηση της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων σε όλες τις βαθμίδες.
• Προώθηση ενός πλαισίου τρομοκράτησης εκπαιδευτικών μέσω των αξιολογήσεων και της παροχής υπερεξουσιών στους διευθυντές των σχολείων.
• Κατηγοριοποίηση σχολικών μονάδων και πανεπιστημίων και σύνδεση της χρηματοδότησής τους με αξιολογήσεις που οδηγούν σε οικονομικό στραγγαλισμό της πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών μονάδων των διάφορων βαθμίδων.
• Ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και του μόνιμου προσωπικού στην Πρώτη και Δεύτερη Βαθμίδα μέσω της μετακίνησής του σε οποιαδήποτε περιοχή της χώρας έχει κενά αλλά και της απρόσκοπτης ευελιξίας τους ανάμεσα σε Πρωτοβάθμια – Δευτεροβάθμια –ΙΕΚ κλπ.
• Δραστικές περικοπές στους μισθούς των εκπαιδευτικών.
• Εφαρμογή ενός πολύ παλιού «νέου» σχολείου που θα «ξεσκαρτάρει» ταξικά τους νέους από νωρίς και θα τους μαθαίνει την υποταγή.
• Όξυνση των ταξικών φραγμών για τους νέους μέσω της σκλήρυνσης του εξεταστικού συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Όλα τα παραπάνω τα συνδέει ένα νήμα, μια κοινή βάρβαρη, ταξική πολιτική λογική: η διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, η αναίρεση των μορφωτικών δικαιωμάτων μαθητών – φοιτητών, η συντριβή των εργασιακών κατακτήσεων των εκπαιδευτικών. Σχολεία και σχολές – φυλακές σε ευθυγράμμιση με την εφαρμογή του μνημονίου και της καπιταλιστικής επίθεσης σε όλα τα μέτωπα
Το κίνημα
Το ξεθεμελίωμα όλων των βασικών δικαιωμάτων που εκτυλίσσεται και στην εκπαίδευση δημιουργεί πραγματικούς, υλικούς όρους συμμαχίας και συντονισμού ανάμεσα σε όλους τους εμπλεκόμενους στην εκπαιδευτική διαδικασία: μαθητές, γονείς, δάσκαλοι, καθηγητές και φοιτητές έχουν πραγματικό συμφέρον να συντονιστούν και να δράσουν από κοινού για να ανασχέσουν, για να ανατρέψουν τα ταξικά μέτρα που παίρνονται με ρυθμό πολυβόλου σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.
Παράλληλα, πρέπει να δυναμώσουν οι προσπάθειες από τα κάτω συντονισμού ΕΛΜΕ, Διδ/κών Συλλόγων, φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, ενάντια στην αδράνεια των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Ο συντονισμός αυτός πρέπει να είναι πραγματικός και να έχει στόχο την πραγματική δράση, όχι να επιδιώκει την περιφορά σφραγίδων και πολιτικής περιχαράκωσης έξω από τις μάζες και την πραγματική συμμετοχή τους.
Η πρόσφατη μαζική συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία της 15 Δεκέμβρη, η επίμονη παρουσία τους στο δρόμο παρά τη βροχή χημικών, οι σοβαρές προσπάθειες –και με σχετικές επιτυχίες- των αναπληρωτών ΕΣΠΑ να οργανωθούν και ν αγωνιστούν, το εκρηκτικό κλίμα που υπάρχει στους μαθητές, οι ασύμμετρες και ασυντόνιστες αλλά σοβαρές και αποτελεσματικές απόπειρες συντονισμένης δράσης ενάντια στις συμπτύξεις τμημάτων που εμφανίστηκες στις αρχές της χρονιάς ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς δείχνει τις πραγματικές προοπτικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου