Κοινή ανακοίνωση

Κοινή ανακοίνωση συνδικαλιστικών σχημάτων στην εκπαίδευση για τις εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια

Κοινή ανακοίνωση συνδικαλιστικών σχημάτων στην εκπαίδευση για τις εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια

• Οι θεσμοί συνδιοίκησης-συνδιαχείρισης αποτέλεσαν μια τακτική επιλογή της κυρίαρχης τάξης με στόχο την αποδυνάμωση των διεκδικήσεων και τον «αφοπλισμό» του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Και στην εμπέδωση της ταξικής «ειρήνης», (δηλ. της συνδιαλλαγής με το σύστημα και του αφοπλισμού του διεκδικητικού κινήματος των εργαζομένων) μέσα από την διαμόρφωση θεσμών και μηχανισμών που θα λειτουργούσαν ως χώρος ανάπτυξης μιας εργατικής αριστοκρατίας.
• Στην Ελλάδα στήθηκαν τέτοιοι μηχανισμοί στα Πανεπιστήμια, στο δημόσιο και με τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ στους δήθεν «κοινωνικούς» διαλόγους από τη δεκαετία του ’80. Εκεί μάθαμε άλλωστε ότι εργάτες και κεφαλαιοκράτες είναι «κοινωνικοί εταίροι», όχι ανταγωνιστές δηλαδή, αλλά συνεργάτες στη «κοινή εθνική υπόθεση».
• Μέσα σε αυτό το πλαίσιο άνθισε το παιχνίδι των μικρών ή μεγαλύτερων εξυπηρετήσεων, εκβιασμών και συναλλαγών. Για ένα μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων η συσπείρωση στο σωματείο αντικαταστάθηκε με την απεύθυνση στον αιρετό, με συνέπεια την απαξίωση της συλλογικής πάλης και της πραγματικού ρόλου του συνδικαλισμού.
• Σήμερα το ίδιο σύστημα που απολύει εκπαιδευτικούς, που κηρύσσει τις απεργίες παράνομες και επιστρατεύει, που αυξάνει το ωράριο και την εργασιακή ανασφάλεια, που σπέρνει το φόβο με το νέο πειθαρχικό δίκαιο, μας δίνει 1 μέρα άδεια για να ψηφίσουμε τους αιρετούς αντιπροσώπους μας (οι οποίοι έχουν πάρει 2-5 μέρες άδεια!) στα υπηρεσιακά συμβούλια. Ας αναλογιστούμε γιατί!
• Στη θεωρία οι αιρετοί αντιπρόσωποι στα υπηρεσιακά συμβούλια (ΠΥΣΠ-ΔΕ, ΑΠΥΣΠ-ΔΕ, ΚΥΣΠ-ΔΕ κλπ) ελέγχουν τις αποφάσεις της διοίκησης και αγωνίζονται ενάντια στις αυθαιρεσίες και τις αδικίες. Στην πράξη όμως ΟΧΙ μόνο οι αιρετοί δεν είναι τα… «αυτιά και τα μάτια του κλάδου» αλλά συμβαίνει το αντίθετο. Η συνδιοικητική λογική, η λογική της ανάθεσης και των διευκολύνσεων λειτουργεί ανάποδα και έχει δηλητηριάσει το ίδιο το συνδικαλιστικό κίνημα αφού οι ΕΛΜΕ και οι Διδασκαλικοί Σύλλογοι έχουν σχεδόν γίνει τα… αυτιά και τα μάτια των ΠΥΣΠ-ΔΕ!
• Ο μόνος ουσιαστικός έλεγχος της διοίκησης για το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων είναι αυτός που ασκείται συλλογικά από τα σωματεία μέσω των Γενικών Συνελεύσεων, είναι αυτός που το λαϊκό κίνημα κατοχύρωσε με τη συλλογική δημοκρατία της βάσης.
• Ζούμε σε μια εποχή που είναι απόλυτη ανάγκη να γίνουν βήματα χειραφέτησης από τον κρατικό και υποταγμένο συνδικαλισμό. Ο ρόλος του συνδικαλισμού δεν μπορεί να είναι συμπληρωματικός στις λειτουργίες της διοίκησης, στη λήψη-εφαρμογή αντιλαϊκών αποφάσεων και στη διαχείριση του τρόπου εφαρμογής τους. Κύριο ζητούμενο είναι η πολιτική και οργανωτική συγκρότηση στα συλλογικά όργανα, τα σωματεία, γιατί ο αγώνας δεν δίνεται μέσα σε γραφεία και γύρω από τραπέζια διαπραγματεύσεων αλλά στις συλλογικές διεκδικήσεις, στις Γενικές Συνελεύσεις, στο δρόμο.
• Τα υπηρεσιακά συμβούλια είναι όργανα της διοίκησης (και ως εκ τούτου θεματοφύλακες της νομιμότητας) σε μια εποχή που το άδικο είναι νόμος. Η λιγότερο ή περισσότερο «αγωνιστική» συμμετοχή σε αυτά σημαίνει αποδοχή και νομιμοποίηση ενός καθ’ όλα άδικου πλαισίου. Αλλά και άρνηση και αντιστράτευση της αναγκαιότητας οικοδόμησης ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, ανεξάρτητου από το αστικό κράτος.
• Όποιος έχει τη λογική ότι αυτό το σύστημα και αυτή η αντιλαϊκή πολιτική δεν εξανθρωπίζονται, ότι το κίνημα είναι κάτι διαφορετικό και αντίπαλο από έναν βραχίονα «διόρθωσης» των πολιτικών των κυβερνήσεων, σε συνεργασία μαζί τους, όποιος αντιλαμβάνεται ότι η αντιλαϊκή καταιγίδα των τελευταίων χρόνων έχει περάσει επειδή ακριβώς έχει ξεδοντιαστεί το πραγματικό κίνημα και έχει αντικατασταθεί από σωματεία παροχής συμβουλών διόρθωσης της κυβερνητικής πολιτικής, όποιος τοποθετεί τον εαυτό του ΕΞΩ από το πλαίσιο αποδοχής και διόρθωσης του συστήματος και «δίκαιης» εφαρμογής της πολιτικής του, ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΑΠΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΥΤΕΣ.

Για όλους τους παραπάνω λόγους ΑΠΕΧΟΥΜΕ και καλούμε τους εκπαιδευτικούς να απέχουν από τις εκλογές αιρετών για τα υπηρεσιακά συμβούλια (ΠΥΣΠ-ΔΕ, ΑΠΥΣΠ-ΔΕ, ΚΥΣΠ-ΔΕ κλπ).

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών

Πορεία Αριστερή Εκπαιδευτικών

Πορεία Εκπαιδευτικών