Για τους μαθητές
Τους θέλει:
i.
ταξικά διαχωρισμένους με κατηγοριοποίηση σχολικών μονάδων
και δραστηριοτήτων
ii.
παθητικούς αποδέκτες κάθε χτυπήματος στα μελλοντικά
εργασιακά και στα παροντικά μορφωτικά και δημοκρατικά τους δικαιώματα
Για τους καθηγητές
Στοχεύει να:
i.
μπορεί να τους χρεώνει κάθε μαθητική
"αποτυχία", διαρροή, επιθετικότητα (bullying), εν ολίγοις
όλα όσα δεινά προκαλεί η επίθεση του καπιταλιστικού συστήματος στο λαό και στη
μαθητική νεολαία
ii.
τους κρατά υπό διαρκή εκβιασμό αφού η μόνιμη και σταθερή
δουλειά θα εξαρτάται από αξιολογητικά αποτελέσματα και έτσι θα εξαναγκάζονται
να:
α. μεταβιβάζουν
την αντιδραστική πολιτική του συστήματος εφαρμόζοντας την στους μαθητές
(τράπεζα θεμάτων, ελάχιστη βάση εισαγωγής, ποινές σε μαθητές με οποιαδήποτε
αφορμή μπορεί να θεωρηθεί μπούλινγκ κ.α.)
β. περιορίζουν
τις αντιδράσεις τους έναντι αυθαιρεσιών στις οποίες θα προβαίνουν με διαρκώς
αυξητική τάση αξιολογητές, σύμβουλοι εκπαίδευσης, διευθυντές περιφερειακών
διευθύνσεων εκπαίδευσης και σχολικών μονάδων.
γ. ανταγωνίζονται
και αλληλορουφιανεύονται για μία θέση στην αρένα της αξιολογούμενης εργασίας,
καθώς όπως κυνικά λένε, "έτσι γίνεται παντού".
δ. πειθαρχούν σε
κάθε συστημική επιταγή που θα διευρύνει σαν λάστιχο το εργασιακό μας ωράριο
προσθέτοντας επιμορφώσεις, σεμινάρια, συλλόγους, ενημερώσεις γονέων,
εκπαιδευτικές εκδρομές, αξιολογικές εκθέσεις κ.α.
ε. μετατρέπονται
σε παρακολουθούμενους που θα πρέπει να αξιολογούνται live σε real time και η διαδικασία
να ολοκληρώνεται και να πιστοποιείται με σκληρούς ταξικούς, αντιεκπαιδευτικούς,
μετρήσιμους δείκτες όπως p.x. αποτελέσματα
εξετάσεων τα οποία θα ολοκληρώνουν τον κύκλο της ταξικότητας έτσι ώστε με
επιστημονικοφανή τρόπο να πιστοποιείται το "όπου φτωχός και η μοίρα
του".
“Καλή και κακή αξιολόγηση” / Ένα
παραμύθι που έχει δράκο
Πέραν από την κυβέρνηση της Νέας
Δημοκρατίας σταθερά τοποθετημένη απέναντί μας βρίσκουμε και την αντιπολίτευση
του ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός του γεγονότος ότι «άνοιξε την πόρτα» στην αξιολόγηση, ας
εξετάσουμε το προβαλλόμενο ιδεολόγημα της "καλής αξιολόγησης", της
"μη τιμωρητικής".
41 χρόνια διαρκούς πάλης του συστήματος
ενάντια στα δικαιώματα καθηγητών και μαθητών δεν θα αποκρουστούν από αυτούς που
με τα λόγια και τις πράξεις τους εισήγαγαν την "κουλτούρα
αξιολόγησης".
Η λογοδοσία του κλάδου προς την κοινωνία
η οποία χρησιμοποιείται σαν δικαιολογία από όσους θέλουν να υπηρετήσουν τη
συστημική πολιτική είτε θα γίνεται ακηδεμόνευτα, χωρίς διαμεσολάβηση του
κράτους, απευθείας από τον κλάδο και τα συνδικαλιστικά του όργανα, είτε θα
αφορά την πειθάρχηση του κλάδου και τη μετατροπή του σε ιμάντα μεταφοράς της
ταξικής πολιτικής ενάντια στους μαθητές και το λαό.
Την πρώτη κατεύθυνση διάφοροι
κυβερνητικοί, νυν, πρώην και επίδοξοι, την σαμποτάρουν 41 χρόνια. Τη δεύτερη
κατεύθυνση την υπηρετούν 41 χρόνια.
Ποιους αφορά η αξιολόγηση;
Το υπουργείο διαχωρίζει σε φάσεις και σε
βαθμούς έντασης το σε ποιων το κεφάλι θα πρωτοπέσει η κεραμίδα της αξιολόγησης.
Η αξιολόγηση όμως δεν έρχεται αποκλειστικά για τους νεοδιόριστους ή για τους
μελλοντικούς νεοδιόριστους -νυν αναπληρωτές και ανέργους-, δηλαδή για το
καθόλου αμελητέο 35 με 40% ενεργό ποσοστό του κλάδου.
Έρχεται για όλους!
Ο τεμαχισμός της εφαρμογής της αποτελεί
εργαλείο για να αποτραπεί η ενιαία αντίδραση του κλάδου. Αποτελεί επιλογή που
στοχεύει στην καθολική της εφαρμογή.
Τι να κάνουμε
Να αρχίσουμε να οικοδομούμε όρος
εκδήλωσης μιας κεντρικής πολιτικής μάχης με στόχο την ΑΝΑΤΡΟΠΉ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΌΓΗΣΗΣ
Ποιοι και πώς
Οι ομοσπονδίες έχουν αποδείξει καθ’ όλη
τη διάρκεια της περσινής και της φετινής χρονιάς και στο συνέδριο της ΟΛΜΕ με
την κατάπτυστη σύμπραξη ΔΑΚΕ - ΣΥΝΕΚ - ΠΑΣΚ, ότι όχι μόνο δεν επιθυμούν την
ανάπτυξη μιας κεντρικής πολιτικής μάχης, αλλά προχωρούν ένα βήμα παραπέρα
έχοντας επιβάλλει σιωπητήριο )το οποίο σπάνε επιλεκτικά και αποκλειστικά για
προεκλογικές κανονιές).
Τόσο αντικειμενικά όσο και εξ
αντικειμένου η ευθύνη έχει περάσει στα πρωτοβάθμια σωματεία. Παρά τη δυσχερή
κατάσταση στην οποία βρίσκονται αποτελούν τα μόνα όργανα που μπορούν να
αποτελέσουν τα οχήματα που θα μεταφέρουν τη μάχη προς τα σχολεία και προς την
κοινωνία.
Τι σημαίνει «μάχη»;
Μία σειρά από πράγματα
Α. Συνελεύσεις
Συνελεύσεις ζωντανές, αντιπαράθεσης,
πολιτικές που θα αναδεικνύουν τα πραγματικά ζητήματα, που θα αποτελέσουν μέσω
έκφρασης των συναδέλφων και ταυτόχρονα θα αναδεικνύονται μέσα από αυτές οι
άνθρωποι που θα στελεχώσουν τον φορέα της μάχης
Β. Αποφάσεις Συνελεύσεων για Διαδηλώσεις
Για μία πορεία προς τους συναδέλφους,
προς τους γονείς των μαθητών, προς τους μαθητές, για μία πορεία προς το λαό.
Συζητήσεις με τους γονείς, επεξηγήσεις
της κατάστασης και ντουντούκες σε πλατείες.
Γ. ΑΠΕΡΓΙΑ
Ο μόνος τρόπος να επιστραφεί ο εκβιασμός
στον εκβιαστή, δηλαδή στην κυβέρνηση και στο υπουργείο είναι το μπλοκάρισμα της
διαδικασίας και η παράλληλη απεύθυνση προς την κοινωνία. Η προηγούμενη πρόταση
συνοψίζεται στις δύο παρακάτω λέξεις: πραγματική απεργία.
Πώς;
Μέσω των πρωτοβάθμιων σωματείων και των συνελεύσεων
τους να στηθούν ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ
Οι επιτροπές αγώνα να:
- επαναλειτουργήσουν ή να δημιουργήσουν
απεργιακά ταμεία
- ξεκινήσουν παρεμβάσεις σε σχολεία
- προετοιμάσουν πολιτικά, υλικά και
κοινωνικά την απεργία
- περιφρουρήσουν την απεργία την οποία
θα καλέσουν οι γενικές συνελεύσεις
Ποιους θα έχουμε απέναντί μας;
Όλους τους μηχανισμούς του συστήματος:
- μέσα μαζικής ενημέρωσης
- κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές
- το νόμο Χατζηδάκη, τις δικαστικές
αποφάσεις και συνολικά το νομικό οπλοστάσιο του κράτους
- συμβούλους, αξιολογητές, διευθυντές
εκπαίδευσης, φιλόδοξους διευθυντές σχολικών μονάδων
Πώς θα τα βάλουμε με όλους αυτούς;
Α. Στήνοντας τα δικά μας όργανα πάλης και
απευθυνόμενοι στο λαό με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και του
Β. Κατανοώντας την πορεία της πάλης μας
την αναγκαιότητα διεξαγωγής της και τις μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης της.
Σαμαράς Λεωνίδας
Αναπληρωτής Καθηγητής Δευτεροβάθμιας
Εκπαίδευσης, Φυσικός Ειδικής Αγωγής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου