Συνέντευξη Μητσοτάκη: Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στους «Πρωταγωνιστές» των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης

 

Στην πολυσυζητημένη συνέντευξη του πρωθυπουργού στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha, είχαμε την «τύχη» να δούμε και να ακούσουμε «συμπυκνωμένη» την κυνική προπαγάνδα με την οποία το σύστημα μας βομβαρδίζει αδιάκοπα μετά από το έγκλημα στα Τέμπη και τις μαζικές διαδηλώσεις που ακολούθησαν.  Ο  εξοργισμένος λαός  και η νεολαία πλημμύρισαν τους δρόμους της χώρας και η κυβέρνηση απάντησε με τα γνωστά σε όλους προπαγανδιστικά φληναφήματα.

Μετά το «φταίει ο σταθμάρχης», το «όλοι φταίμε» και την προκλητική παραίνεση σε τραυματισμένη επιβάτη να μη φύγει από τη χώρα και να «βάλει πλάτη», ο πρωθυπουργός (που δεν του περνάει από τον νου να «βάλει πλάτη» ο ίδιος, με τρία παιδιά στα σαλόνια του εξωτερικού), με την αγαστή συνεργασία γνωστού συστημικού παπαγάλου, θυμήθηκε και τους  νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς που «για πρώτη φορά» θα αξιολογηθούν, για να ακολουθήσει φυσικά η αξιολόγηση όλου του κλάδου. Η αναφορά δεν είναι καθόλου τυχαία.

Η αποτυχία των προηγούμενων «επιχειρημάτων» να πείσουν τον λαό, που δεν τρώει και τόσο  κουτόχορτο όσο πιστεύουν τα σαΐνια που χαράσσουν την κυρίαρχη πολιτική γραμμή, ανάγκασε την κυβέρνηση να αναζητήσει νέα γραμμή πλεύσης ενοχοποιώντας την απουσία της … αξιολόγησης  για όλα τα δεινά του.

Μέσα σε λίγες κουβέντες, ο Πρωθυπουργός επιχείρησε να επιβάλει μια αντιδραστική πολιτική ατζέντα, θυμίζοντας σε ένα βαθμό τις μέρες που ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης απέλυε τους συναδέλφους μας και αναζητώντας ευήκοα ώτα στο τηλεοπτικό κοινό.

Προσπάθησε να επαναφέρει στη συζήτηση τον απαξιωμένο στη συνείδηση των  εργαζομένων «κοινωνικό αυτοματισμό». «Μπήκες στο Δημόσιο, θα μονιμοποιηθείς χωρίς να σε αξιολογήσει κανείς», μας λέει, απευθυνόμενος σε ποιους άραγε; Στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα που γνωρίζουν από πρώτο χέρι πως η αξιολόγηση χρησιμοποιείται αποκλειστικά για να δικαιολογήσει απολύσεις, περικοπές μισθών και δικαιωμάτων και για να καταστείλει κάθε μορφή αντίδρασης και διεκδίκησης; Ή στους νεοδιόριστους, «δόκιμους» εκπαιδευτικούς στους οποίους «υπόσχεται» έναν μαραθώνιο αξιολογήσεων και επιμορφώσεων που θα κάνει τη μονιμοποίηση να μοιάζει με άπιαστο όνειρο; Πράγμα που σύντομα θα ισχύει και για τους μόνιμους που θα βρίσκονται κι αυτοί υπό συνεχή δοκιμή.

Προσπάθησε να τρομοκρατήσει επισείοντας  το φόβητρο των  πειθαρχικών συμβουλίων,  για τη λειτουργία των οποίων διεκδικεί προσωπικά τα εύσημα. «Δεν είχαμε ουσιαστικά καμία τιμωρία», λέει, εννοώντας πως τώρα θα έχουμε. Τιμωρία στην «μη τιμωρητική» αξιολόγηση, για όσους δεν συμμορφώνονται, όσους δεν μένουν σιωπηλοί μπροστά στα εγκλήματά τους, όσους επιμένουν να διεκδικούν την ανατροπή των βάρβαρων μέτρων και την χωρίς όρους μονιμοποίηση των νεοδιόριστων.

Τέλος, ο πρωθυπουργός προσπάθησε  να παρουσιάσει μία εντελώς στρεβλή εικόνα της πραγματικότητας υποστηρίζοντας πως «αυτοί που δεν θέλουν την αξιολόγηση είναι λίγοι». Δεν ξέρουμε τι σύστημα μέτρησης χρησιμοποιούν στην κυβέρνηση. Αυτό που ξέρουμε με βεβαιότητα είναι ότι οι εκπαιδευτικοί παρά την καθημερινή τρομοκρατία από το υπουργείο και τα βήματα οπισθοχώρησης από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, εξακολουθούν να αντιλαμβάνονται την αξιολόγηση ως εργαλείο επίθεσης και καταστολής  και να δηλώνουν την αντίθεσή τους με όποιο τρόπο μπορούν.

Το μόνο που κατάφερε ο πρωθυπουργός με την προκλητική συνέντευξή του είναι να μας δείξει για άλλη μια φορά πόσο υποτιμά τη νοημοσύνη του λαού. Και να προσθέσει άλλη μια σταγόνα στο ποτήρι της οργής που έχει ήδη ξεχειλίσει και δεν μαζεύεται με συνεντεύξεις και με επιδείξεις αυταρχισμού. Η στάση του δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Η  καταφυγή του σε απροκάλυπτα ψέματα αποκαλύπτει  ότι ο ίδιος και το σύστημα που τον στηρίζει βρίσκονται σε δύσκολη θέση. 

Τις προηγούμενες ημέρες, οι εκπαιδευτικοί, μαζί με όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία έδειξαν τι μπορεί να συμβεί όταν η οργή γίνεται αγώνας συλλογικός και οργανωμένος. Οι τηλεοπτικοί και οι κάθε είδους μηχανισμοί του συστήματος αδυνατούν να αποπροσανατολίσουν αποτελεσματικά τον κόσμο που προτιμά να βρίσκεται στον δρόμο και η ανάγκη ο αγώνας που ξεκίνησε να συνεχιστεί και να δυναμώσει γίνεται ξεκάθαρη και επιτακτική.