Αντίσταση - οργάνωση – αγώνας

Μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθοί, ασφάλιση-περίθαλψη, σπουδές, ελευθερίες ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Με σωματεία όργανα αντίστασης και διεκδίκησης ενάντια στην υποταγή, τη συνδιαχείριση και το συμβιβασμό

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Ανακοίνωση για την συγκρότηση Δ.Σ. στην ΕΛΜΕ Σάμου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ.


Στις 5-12-13 στη συνεδρίαση για τη συγκρότηση του νέου Δ.Σ. μετά τις εκλογές της 28-11-13, η Δημοκρατική Συσπείρωση Καθηγητών Σάμου (ΔΣΚΣ), κατέθεσε γραπτή πρόταση-πλαίσιο (ακολουθεί παρακάτω) για την από κοινού συγκρότηση του Προεδρείου του ΔΣ της ΕΛΜΕ Σάμου με τις ΣΥΝΕΚ και την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών(ΠΑΜΕ). Η Αγωνιστική Συσπείρωση απέρριψε την πρόταση, ενώ οι ΣΥΝΕΚ συμφώνησαν σε αυτήν. Έτσι συγκροτήθηκε το Δ.Σ. με τη συμμετοχή των ΣΥΝΕΚ στο Προεδρείο (θέση αντιπροέδρου).
Στην επόμενη συνεδρίαση του Δ.Σ., της 11-12-13, οι ΣΥΝΕΚ ζήτησαν να περιληφθεί στο κείμενο της συμφωνίας που είχε διαμορφωθεί μια επιπλέον παράγραφος. Η ΔΣΚΣ δεν έκανε δεκτή την παράγραφο αυτή και οι εκπρόσωποι των ΣΥΝΕΚ υπέβαλλαν την παραίτηση τους από τη θέση του αντιπροέδρου και του ταμία. Ακολούθησε νέα ψηφοφορία και διαμορφώθηκε η ακόλουθη συγκρότηση του Δ.Σ.:
Πρόεδρος: Τάκης Διαμαντίδης (6973812817)
Γραμματέας: Νίκος Παπαβασιλείου (6982444129)
Αντιπρόεδρος: Αντώνης Αρχοντούλης (6944144284)
Ταμίας: Μαρία Ξύδη ( 6982902901)
Μέλη: Κώστας Ευστρατίου (6944295173), Μανώλης Καλογερής (6941492217), Θοδωρής Ευαγγελίδης (6973316044)
Το Δ.Σ της ΕΛΜΕ Σάμου
Σάμος 12-12-13
Πρόταση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΣΑΜΟΥ
1.Η πολιτική ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης με το πρόσχημα της «δημοσιονομικής εξυγίανσης» και της «αντιμετώπισης του χρέους», είναι πολιτική λεηλασίας της χώρας και επιβολής εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα για το λαό και τη νεολαία. Για να προωθηθεί συνοδεύεται από κλιμακούμενα μέτρα περιστολής και καταπάτησης των συνδικαλιστικών, δημοκρατικών και πολιτικών δικαιωμάτων των εργαζόμενων και των νέων που με τη θεωρία των «δύο άκρων», την άγρια καταστολή κάθε λαϊκής κινητοποίησης, τη βιομηχανία διώξεων ενάντια σε εργάτες, εργαζόμενους, μαθητές, αγωνιστές και τη νομοθέτηση ποινών για όσους αγωνίζονται ενάντια στις πολιτικές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ διαμορφώνει «καθεστώς» φασιστικοποίησης της δημόσιας πολιτικής και κοινωνικής ζωής.
2 Απέναντι σε αυτή την πολιτική που υπηρετεί τη διέξοδο από την κρίση σύμφωνα με τα συμφέροντα των μεγάλων διεθνών αρπακτικών της ΕΕ και των ΗΠΑ και του ντόπιου κεφαλαίου, είναι ανάγκη να αναπτυχθούν μαζικοί αγώνες αντίστασης, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων του λαού και για την ανατροπή της επίθεσης. Χρειάζεται να ξεπεραστούν οι προτάσεις για μια «άλλης κυβερνητικής λύση» και μάλιστα εντός του πλαισίου της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που μπλοκάρουν την ανάπτυξη των αγώνων και λειτουργούν αντικειμενικά ως στήριγμα της επίθεσης. Χρειάζεται να ξεπεραστεί η μοιρολατρία και η ηττοπάθεια που εκφράζεται με την άρνηση-υπονόμευση των αγώνων στο όνομα της αναμονής ενός «καλύτερου συσχετισμού» που δεν θα έρθει ποτέ αν δεν ξεδιπλωθούν μαζικοί αγώνες.
3. Στην εκπαίδευση η πολιτική του συστήματος προωθεί ήδη την κατάργηση της μονιμότητας, χιλιάδες διαθεσιμότητες-απολύσεις, τη συντριβή των εργασιακών κατακτήσεων των εκπαιδευτικών και την γενικευμένη «ωρομισθικοποίηση τους». Ταυτόχρονα κλιμακώνει την ταξικότητα και με το «νέο» αντιδραστικό σχολείο, καταργεί τα ψήγματα της δωρεάν παιδείας, πετάει μαζικά στο δρόμο και στις φτηνές καταρτίσεις μαζικά τη νεολαία και την προετοιμάζει για το ρόλο του σύγχρονου δούλου στα σκλαβοπάζαρα των ειδικών οικονομικών ζωνών, στα κάθε λογής «κοινωνικά προγράμματα» υπερεκμετάλλευσης και εμπέδωσης της εξαθλίωσης.
4. Η συνδικαλιστική ηγεσία (ΟΛΜΕ) δύο φορές μέσα σε πέντε μήνες στάθηκε απέναντι στις μαζικές αγωνιστικές διαθέσεις του κλάδου καταπνίγοντας ανοιχτά την πρώτη φορά (Μάιος) και με υπονομευτικά τερτίπια τη δεύτερη (Σεπτέμβριος) τον απεργιακό του ξεσηκωμό. Με τη γραμμή ουράς σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, με τις προτάσεις για τις 24ωρες και 48ωρες ντουφεκιές η συνδικαλιστική ηγεσία διώχνει τον κόσμο από τα σωματεία, καλλιεργεί την ήττα και την υποταγή στο σύστημα και την πολιτική του. Όμως ο κλάδος μπορεί και πρέπει να ξεσηκωθεί γι αυτό χρειάζεται να πάρουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί την υπόθεση στα χέρια τους, να ξεπεράσουμε τις καθεστωτικές, τις υποταγμένες και τις ηττοπαθείς δυνάμεις, να οργανώσουμε από τα κάτω μια μεγάλη απεργιακή μάχη μέσα στη χρονιά: 
  • Για να επιστρέψουν στα σχολεία όλοι οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές, για την ανατροπή όλου του νομοθετικού πλαισίου των διαθεσιμοτήτων-απολύσεων-κινητικότητας
  • Για την ανατροπή του «νέου σχολείου» ταξικού-εξεταστικού σφαγείου για τους μαθητές
  • Για να μην περάσει η αξιολόγηση που προωθείται και αποτελεί βασικό εργαλείο του συστήματος για την τρομοκράτηση-υποταγή-ισόβια εξαθλίωση-διαθεσιμότητα-απόλυση των εκπαιδευτικών
  • Για να μην εφαρμοστεί το “my school” που αποτελεί σύστημα καθημερινού ελέγχου εκπαιδευτικών-μαθητών, σύστημα προώθησης και επιτάχυνσης των συρρικνώσεων-καταργήσεων τμημάτων και σχολείων
  • Για να αποκρούσουμε το διαρκώς ογκούμενο αντιδραστικό κύμα κατάργησης των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων μας και δίωξης-ποινικοποίησης κάθε αγωνιστικής φωνής και τελικά της ίδιας της συνδικαλιστικής δράσης.
5. Στη βάση του παραπάνω πλαισίου, μετά τις εκλογές της 28-11-13, η ΔΣΚΣ καλεί τις ΣΥΝΕΚ και την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών (ΠΑΜΕ), να διαμορφώσουμε από κοινού τη συγκρότηση του νέου Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Σάμου και να απευθυνθούμε με μια φωνή σε όλους τους συναδέλφους του σωματείου ώστε:
• Να διοργανώσουμε τοπικά εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις (συζητήσεις, συλλαλητήρια, στάσεις εργασίας, κλπ) από κοινού και με κάθε άλλο σωματείο, γονείς και μαθητές για την ανάδειξη των προβλημάτων και της αγωνιστικής απάντησης που χρειάζεται
• Να πραγματοποιήσουμε μαζικές Γ.Σ. που θα αποφασίσουν και θα αναδείξουν ως άμεσα αναγκαία την κατεύθυνση του μαζικού απεργιακού αγώνα για την απόκρουση -ανατροπή της επίθεσης
• Με βάση αυτές τις κινητοποιήσεις και αποφάσεις να πάρουμε πρωτοβουλίες απεύθυνσης στη βάση του κλάδου, στις ίδιες τις ΕΛΜΕ, με στόχο τον συντονισμό από τα κάτω και τη διαμόρφωση όρων για τη μαζική πανελλαδική κινητοποίηση και ξεσηκωμό του κλάδου
Αυτό που ήδη ζούμε και αυτό που βρίσκεται μπροστά μας θεωρούμε πως μόνο με μια τέτοια κατεύθυνση μπορεί να αντιμετωπιστεί. Η αναμονή «σωτήρων» κάθε είδους, η αναχώρηση από το πεδίο της πάλης, οδηγεί με βεβαιότητα στην ήττα, στη χειροτέρευση της κατάστασης, απειλεί το (κάθε) σωματείο με αποσυγκρότηση. Στη μαζική συλλογική αγωνιστική επιλογή και μόνο σε αυτή βρίσκεται η ελπίδα!
Σάμος 5-12-13

Δεν υπάρχουν σχόλια: